Επειτα από 16 χρόνια από την πρώτη του εμφάνιση στην Ελλάδα, ο Λένι Κράβιτζ απέδειξε πως η Αθήνα δεν αδειάζει τον Αύγουστο, γεμίζοντας το ΟΑΚΑ τo βράδυ της Παρασκευής.
Αφού φτάσαμε στον συναυλιακό χώρο, ανυπομονούσαμε όλο και περισσότερο καθώς πλησίαζε η ώρα να εμφανιστεί. Προσπαθώντας να βρούμε μία θέση κοντά στη σκηνή, προσπερνούσαμε διακριτικά τους διπλανούς μας, ενώ άλλοι είχαν ήδη μπει στο κλίμα του πάρτι, χορεύοντας υπό τους πανκ ήχους των Sleaford Mods.
Λίγα λεπτά πριν εμφανιστεί, η σκηνή γέμισε από καπνούς, χρώματα και την εισαγωγή του «Are you gonna go my way». Φορώντας τα χαρακτηριστικά γυαλιά του και το δερμάτινο τζάκετ του, έκανε μία θεαματική είσοδο, με το κοινό να ζητωκραυγάζει. Μετά το πρώτο τραγούδι, ευχαρίστησε τους παρευρισκομένους και υποσχέθηκε μία ξεχωριστή βραδιά.
Αφού προλόγισε τον νέο του δίσκο, που κυκλοφόρησε τον Μάρτιο, ξεκίνησε με το «Paralyzed», ένα από τα πιο γνωστά και χαρακτηριστικά κομμάτια του «Blue Electric light». Από το δωδέκατο στη σειρά άλμπουμ του, επέλεξε για το κοινό και το εκρηκτικό «ΤΚ421», με το σαξόφωνο να κυριαρχεί.
Μας ταξίδεψε με αγαπημένα κομμάτια των ’90s, όπως το «Chamber» και το «It Ain’t over’Til it’s over», που συγκινεί μικρούς και μεγάλους εδώ και περίπου μία εικοσαετία. Αποθεώθηκε στο «American Woman» και στο «Again», ενώ το κοινό τραγουδούσε τους στίχους μαζί του. Θα περίμενε κανείς να συναντήσει στη συναυλία κατά κύριο λόγο τους πιστούς φαν του, που τον ακολουθούν από την αρχή της καριέρας του. Ωστόσο, το κοινό διέφερε ηλικιακά, με αρκετά άτομα να ανήκουν στη γενιά Ζ. Η διαχρονικότητα των τραγουδιών και η επιρροή του ήταν εμφανής, καθώς στην πλειονότητά τους οι νεότεροι θαυμαστές του τραγουδούσαν παθιασμένοι, ενώ κάποιοι φορούσαν αξεσουάρ και ρούχα που θύμιζαν το στυλ του.
Και όταν ο Κράβιτζ μετρούσε ήδη δύο ώρες πάνω στη σκηνή και μερικοί από τους μπούμερ είχαν ήδη αρχίσει να αποχωρούν κουρασμένοι, αλλά φανερά ικανοποιημένοι, το «Fly away» τους έκανε να γυρίσουν πίσω και αδιαφορώντας για τη ζέστη άρχισαν να χορεύουν ξέφρενα στον ρυθμό.
Λίγο πριν από το τέλος κατέβηκε από τη σκηνή και προσπάθησε να χαιρετήσει ξεχωριστά όσο περισσότερα άτομα μπορούσε. Δεκάδες χέρια από τις πρώτες σειρές άρχισαν να τεντώνονται, αποζητώντας μία χειραψία με το είδωλό τους, ενώ τα φλας χιλιάδων κινητών άναψαν, απαθανατίζοντας τη στιγμή.
