Ετούτη τη χρονιά που συμπληρώνονται 50 χρόνια Δημοκρατίας, και που πολλές επετειακές εκδηλώσεις ξαναφέρνουν στο προσκήνιο ιδέες και πρόσωπα που χαρακτήρισαν τη δημιουργική μεταπολεμική Ελλάδα και υπέστησαν τον δικτατορικό «γύψο» με τις συνέπειές του, αποχαιρετούμε τον ζωγράφο Γιάννη Χαΐνη, δραστήριο μέλος αυτής της πολιτικοποιημένης γενιάς. Ο καλλιτέχνης έφυγε από τη ζωή την Κυριακή σε ηλικία 94 ετών.
Γεννήθηκε στην Αθήνα, σπούδασε για ένα διάστημα στην ΑΣΚΤ και από τις αρχές της δεκαετίας του 1950 στο Παρίσι. Το 1954 πήρε την πρωτοβουλία για την ίδρυση του ιστορικού περιοδικού «Επιθεώρηση Τέχνης». Παρέμεινε μέλος της συντακτικής επιτροπής του μέχρι τα μέσα του 1957. Παράλληλα ήταν από τους εμπνευστές και ιδρυτές της «Ομάδας Τέχνης Α΄» (1961-1967), η οποία έδινε έμφαση στον παιδευτικό και πολιτικό ρόλο της τέχνης, οργανώνοντας εκθέσεις, καλλιτεχνικές δράσεις και ανοιχτές συζητήσεις στην Αθήνα και στην περιφέρεια, με συμμετοχή πολλών προοδευτικών καλλιτεχνών. Στη διάρκεια της δικτατορίας έφυγε αυτοεξόριστος στο Παρίσι.
Στο εικαστικό έργο του, από την αρχή της πορείας του ενδιαφέρθηκε για τον σημειολογικό χαρακτήρα της τέχνης. Στις ζωγραφικές συνθέσεις του χρησιμοποίησε αφηρημένα γεωμετρικά σύμβολα, δίνοντας έμφαση στον ρυθμό, στις σχέσεις μεταξύ των μορφών και στις ιδιότητες των χρωμάτων. Δημιούργησε επίσης γλυπτά και ανάγλυφα που προορίζονταν για δημόσιους χώρους. Δημοσίευσε άρθρα και δοκίμια για θέματα τέχνης. Παρουσίασε έργα του σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στη Γαλλία. Είχε επίσης συμμετοχή σε εκθέσεις που οργάνωσε η «Ομάδα 4+». Το 2008 πραγματοποιήθηκε αναδρομική έκθεσή του στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων. Δύο έργα του παρουσιάζονται στην τρέχουσα έκθεση «Δημοκρατία» της Εθνικής Πινακοθήκης.
