Σε μία από εκείνες τις σπάνιες συγκλίσεις, ψυχικές και πνευματικές, που σε οδηγούν σε ένα βιωμένο συναίσθημα, τα ζωγραφικά έργα της Βιργινίας Φιλιππούση ενώθηκαν με τη διαρκώς αναβλύζουσα πηγή της Οικίας Κατακουζηνού. Πρόκειται για μια ενότητα έργων που γεννήθηκε εξαρχής έπειτα από κυοφορία ετών και μέσα από τη διαδραστική αλληλεπίδραση με την ευαίσθητη και πολυσύνθετη μικροκλίμακα και ανθρωπολογική βιοποικιλότητα αυτού του τόσο ξεχωριστού και μοναδικού, θα έλεγα, μουσείου. Εκεί, στον πέμπτο όροφο της Αμαλίας 4, με τη θέα στον Εθνικό Κήπο, όπου το φιλολογικό σαλόνι του Αγγελου και της Λητώς Κατακουζηνού (σε μεταφορά από το παλιό σπίτι της Πινδάρου) ήταν ανοικτό στο πνεύμα και τη δημιουργία, η Βιργινία Φιλιππούση έχει διασπείρει μια σειρά έργων εμπνευσμένων από την «πηγή» των Κατακουζηνών. Η έκθεση είναι σαν μια ανοικτή εγκατάσταση, χαμηλόφωνη και διακριτική, ανάμεσα στις κόγχες και τις «σπηλιές» του διαμερίσματος, με όλη εκείνη τη φόρτιση και την κομψότητα ενός σπιτιού-μουσείου.
Η Βιργινία Φιλιππούση συνομιλεί όχι μόνο με τους ενοίκους της Οικίας Κατακουζηνού αλλά και με τις πνευματικές γενιές από τον Μεσοπόλεμο ώς τη δεκαετία του ’60 όσο και με τις μοναδικές ατμόσφαιρες της κατοικίας και του γούστου της Λητώς Κατακουζηνού. Είναι ένα εικαστικό πρότζεκτ σε σύμπνοια με τους ηθικούς αυτουργούς του, την ιστορικό τέχνης και ανεξάρτητη επιμελήτρια Ιριδα Κρητικού και τη μουσειολόγο και επιμελήτρια της Οικίας Κατακουζηνού, Σοφία Ε. Πελοποννησίου-Βασιλάκου, που μαζί με τη Βιργινία Φιλιππούση γέννησαν την ιδέα και την επιθυμία για μια τέτοια εικαστική χειρονομία ακριβής ευαισθησίας. Η Βιργινία Φιλιππούση έρχεται να αθροίσει τη δική της εικαστική παρακαταθήκη στη «μυθολογία» των Κατακουζηνών και να αρθρώσει έναν αυτόνομο, αλλά σε συνομιλία, καλλιτεχνικό λόγο που ευφραίνει και θερμαίνει τις αισθήσεις. Μέσα στους αθέατους νευρώνες και τα αφανή παρακλάδια της Οικίας Κατακουζηνού, η Βιργινία Φιλιππούση οργανώνει τα δικά της θερμοκήπια και ανάβει τους δικούς της εσωτερικούς πυρσούς. Υψηλής αισθητικής και ευαισθησίας, τα έργα της, έτσι όπως αναφύονται στο σαλόνι, στους διαδρόμους, στο γραφείο του Αγγελου Κατακουζηνού, προκαλούν αιφνιδιασμούς και προβάλλουν ως στάσεις βλέμματος και επαναγραφές ιστορίας. Ιστορούν διαδρομές, με απόηχο Κωνσταντινούπολης, Μυτιλήνης και Αθηνών, εμβαθύνουν σε μορφές (Εμπειρίκος, Χατζηκυριάκος-Γκίκας, Τεριάντ, Θεοτοκάς, Θεόφιλος, Σεφέρης, Τσαρούχης), προκαλούν το πνεύμα να σταθεί στο θερμό φως του πράσινου δωματίου. Είναι η ακριβής αναπαράσταση (από το παλιό σπίτι της Πινδάρου) με πρωτοβουλία της Σοφίας Πελοποννησίου. Συμβολική πηγή και επίστεψη αυτής της αισθαντικής έκθεσης.
Οικία Κατακουζηνού, Αμαλίας 4. Κάθε Δευτέρα, 16.30-18.30, 24/2, 9, 16, 23, 30/3, 6, 27/4.