O Christian Dior συνήθιζε να δίνει στα πατρόν του ονομασίες λουλουδιών, ενώ ο κήπος του σπιτιού του στην Granville –μουσείο σήμερα– αποτελεί, ίσως, το σημαντικότερο σήμα κατατεθέν του.
Ο Roy Halston, ο Αμερικανός σχεδιαστής που μεσουρανούσε στα ’70s, λέγεται ότι στο απόγειο της καριέρας του ξόδευε εξαψήφια ποσά σε λευκές ορχιδέες για τον στολισμό του ατελιέ του. O Christian Lacroix, στα σόου υψηλής ραπτικής άφηνε στις θέσεις των καλεσμένων από ένα γαρύφαλλο, μέχρι που συνδέθηκε τόσο με το άνθος που το έκανε pattern στις θεατρικές του δημιουργίες. Αργότερα καθιέρωσε τα «garden motif» φορέματα και τα λουλουδάτα καπέλα.
Το 2012 ο Raf Simons παρουσίασε την πρώτη του Haute Couture συλλογή για τον οίκο Dior σε ένα παλιό αρχοντικό στο 16ο διαμέρισμα του Παρισιού. Ο σχεδιαστής δεν αρκέστηκε στη μεγαλοπρέπεια του μεγάρου, αλλά συνεργάστηκε στενά με τον Βέλγο florist Mark Colle για να ντύσει με λουλούδια τους τοίχους, με κάθε δωμάτιο να έχει διαφορετικό θέμα και χρώμα, ολοκληρώνοντας μια φαντασμαγορία. Οι παρευρισκόμενοι εντυπωσιάστηκαν τόσο από το ντεκόρ, ώστε προτιμούσαν να φωτογραφίζουν με τα κινητά τους τους τοίχους αντί για τα μοντέλα.
Τα λεγόμενα «flower walls» έγιναν trend, το οποίο επρόκειτο να δούμε πολλές φορές να επαναλαμβάνεται και να τραβά την προσοχή περισσότερο και από τις ίδιες τις συλλογές. Στην ίδια λογική, το 2018 ο Karl Lagerfeld παρουσίασε την ανοιξιάτικη couture συλλογή του με κεντρικό θέμα τον γαλλικό κήπο. Ένα σιντριβάνι στήθηκε στη μέση του χώρου, πέργκολες τοποθετήθηκαν παντού και 10.000 τριαντάφυλλα γέμισαν με την ομορφιά και την ευωδιά τους το Grand Palais. Παρακολουθώντας στο Netflix το ντοκιμαντέρ 7 days out, που εξελίσσεται στα παρασκήνια του σόου, μου έκανε εντύπωση ότι η προετοιμασία του «κήπου» είχε ανάλογη βαρύτητα με την τελειοποίηση των ρούχων, γεγονός που έκανε την Chief Critic της Vogue, Sara Mower, να σχολιάσει πρώτα το ντεκόρ και μετά τη συλλογή. Έγραψε χαρακτηριστικά: «Η αλληγορία του Karl με τον κήπο μάς θύμισε αυτό που ήταν άλλοτε η υψηλή ραπτική: μια ανοιξιάτικη πνοή τυλιγμένη με ομορφιά, ικανή να δελεάζει και να παρασύρει τις πελάτισσες στη Rue Cambon».
Ο οίκος Celine, πάλι, που απαγορεύει σε δημοσιογράφους, buyers και λοιπούς οποιαδήποτε φωτογραφία ή post των συλλογών του πριν από την παρουσίασή τους, ως αντάλλαγμα γεμίζει το showroom με λουλούδια και φυλλώματα –τα ίδια που ταυτίστηκαν με το brand αφότου πρωταγωνίστησαν στις καμπάνιες που φωτογράφισε ο Jurgen Teller– τα οποία είναι αδύνατον να μην απαθανατίσει και να μην ανεβάσει με hashtag Celine κάποιος από τους επισκέπτες. Κάπως έτσι, η high end ανθοκομία που εξυπηρετεί αποκλειστικά τις ανάγκες των μεγάλων brands έφτασε να θεωρείται ο πλέον συναφής χώρος με τη μόδα. Florists σε ρόλο καλλιτέχνη ταυτίζονται με τους designers και κρίνονται αντίστοιχα από τα social media και τους influencers. Καθόλου τυχαία, αυτή η νέα αγορά, που ανθίζει κυριολεκτικά και μεταφορικά, έχει στελεχωθεί από ανθρώπους οι οποίοι άλλοτε εργάζονταν στη μόδα.
Η Whitney Bromberg Hawkings, πρώην επικεφαλής επικοινωνίας στον Tom Ford, έχοντας παραλάβει όλες τις ανθοδέσμες που προορίζονταν για τον προϊστάμενό της και έχοντας στείλει άλλες τόσες εκ μέρους του, είχε πλήρη γνώση της ποσότητας των λουλουδιών που ανταλλάσσονται καθημερινά στον χώρο της μόδας. Παρατηρώντας ότι τα περισσότερα μπουκέτα ήταν σχεδόν όμοια, καθώς και ότι δεν υπήρχε μια οnline υπηρεσία εξυπηρέτησης, αποφάσισε να ιδρύσει το Flowerbx το 2015, φιλοδοξώντας να δημιουργήσει ένα διεθνούς επιπέδου ανθοκομικό brand. Και το πέτυχε. Το Flowerbx, τα ετήσια έσοδα του οποίου ξεπερνούν πλέον τα 2 εκατ. ευρώ, θεωρείται το Net-a-Porter των λουλουδιών και έχει γεμίσει το Λονδίνο με φορτηγάκια με το αναγνωρίσιμο λογότυπο που πηγαινοφέρνουν τις ανθοδέσμες.
Στον αντίποδα της μαζικότητας που αυτό αντιπροσωπεύει, κάποια ανεξάρτητα πνεύματα θέλουν να αφήσουν ένα πιο εκλεκτικό αποτύπωμα στην ανθοκομία της μόδας. Ένας από αυτούς είναι ο florist Joseph Free, ο οποίος το 2016 μετέτρεψε τεράστιες ποσότητες από γυψοφίλη –τα μικρά άνθη που ονομάζονται και baby’s breath– σε μπόα, στεφάνια και άλλα περίτεχνα στολίδια για το σόου υψηλής ραπτικής της Rodarte, στην παρισινή Εβδομάδα Μόδας. «Εντάσσω τα λουλούδια ως προϊόν τέχνης σε επιδείξεις μόδας και ταινίες. Δεν είμαι ο άνθρωπος που θα φτιάξει μια ανθοδέσμη των 150 € για να τη χαρίσει ένας τύπος στην κοπέλα του ή θα γεμίσει τους τοίχους με λευκά λουλούδια επειδή κάποιος παντρεύεται», σχολιάζει.
Η Melissa Alexander, πάλι, εργαζόταν σε πρακτορείο μοντέλων και ως στιλίστρια, μέχρι που πριν από περίπου δέκα χρόνια έστησε το JamJar Flowers, με έναυσμα τον θαυμασμό της για τα λουλούδια και τα γυάλινα βάζα. «Τα λουλούδια και η μόδα αποτελούν τον πιο αυτονόητο συνδυασμό. Έχω πάθος με τα άνθη. Δεν έχω διαφημίσει ποτέ την επιχείρησή μου. Όση προβολή έχω δεχτεί οφείλεται στα social media», τονίζει. Η ίδια διστάζει να ταυτίσει τη δουλειά των florists με αυτή των fashion brands, αναγνωρίζει όμως την τάση: «Όταν καταπιάνεσαι με τα λουλούδια, δεν οφείλεις να δείχνεις τέσσερις νέες συλλογές κάθε χρόνο, όπως συμβαίνει στη μόδα. Υπάρχουν άλλοι ρυθμοί. Όμως ο τρόπος που τοποθετούμε και χρησιμοποιούμε τα άνθη μπορεί να έχει πολλές και συχνές εναλλαγές».
Ο Eric Buterbaugh, florist με έδρα το Λος Άντζελες, με πελάτες ονόματα όπως Chanel, Christian Dior και Cartier και έχοντας εργαστεί δίπλα στον Gianni Versace, ξεκαθαρίζει ότι αντιμετωπίζει την επιχείρησή του σαν ένα brand μόδας. «Πριν από λίγα χρόνια πίστεψα ότι η μανία της μόδας με τα λουλούδια θα τελειώσει ή θα παλιώσει. Αντίθετα, κάθε χρόνο δυναμώνει», αναφέρει χαρακτηριστικά. Φυσικά, αξιοποιεί στο μέγιστο τις περιστάσεις. Εκτός από τα flower installations σε βιτρίνες μεγάλων καταστημάτων, έχει δημιουργήσει μια σειρά από αρωματικά κεριά και αρώματα που πωλούνται στο Bon Marché στο Παρίσι και στο Bergdorf Goodman στη Νέα Υόρκη. «Οι αγοραστικές συνήθειες έχουν αλλάξει και πρέπει να σκεφτόμαστε δημιουργικά. Το ζητούμενο των οίκων μόδας είναι να συνεργάζονται με ανθρώπους των οποίων η αισθητική ταιριάζει, προβαίνοντας ακόμη και σε co-branding. Το βρίσκω συναρπαστικό για τη δουλειά μου», εξηγεί.
«Η μόδα αγαπούσε ανέκαθεν τα λουλούδια», λέει η Flora Starkey, η οποία έγινε florist αφού πρώτα «έτρεχε» το δικό της fashion brand, Superfine. Τώρα, οι οίκοι Alexander McQueen, Givenchy, Louis Vuitton, Comme des Garçons και Vivienne Westwood είναι κάποιοι από τους πελάτες της. «Έχοντας δουλέψει στη μόδα για πολλά χρόνια, η οπτική μου είναι ανάλογα επηρεασμένη. Αφενός, βλέπω ομοιότητες μεταξύ των λουλουδιών και της μόδας – στα χρώματα, στα σχήματα, στην υφή, στις συνθέσεις. Αφετέρου, συνεργαζόμενη με ένα fashion brand βλέπω τον εαυτό μου σαν μέρος της ομάδας», εξηγεί.
Η Starkey αγαπάει τη δουλειά της και την προσεγγίζει με τον πιο δημιουργικό τρόπο. Δεν αρκείται σε συνθέσεις από παιώνιες και άλλες εύκολες λύσεις που ελκύουν, αλλά τολμά το διαφορετικό, προτείνοντας συνδυασμούς εποχικών λουλουδιών και φυτών. «Τα λουλούδια ορίζονται από την εποχή, όπως και η μόδα. Τα social media, που παρουσιάζουν σταθερά τη δουλειά μας, μας έχουν κάνει πιο δημιουργικούς και πιο ανταγωνιστικούς. Δεν κρίνονται μόνο οι σχεδιαστές, αλλά και οι florists πλέον», πιστεύει.
Η Bloom & Wild, μία από τις πιο κερδοφόρες επιχειρήσεις με έδρα το Ηνωμένο Βασίλειο, είναι υπεύθυνη για τις περισσότερες ανθοδέσμες που ανταλλάσσονται στον χώρο της μόδας σε Αγγλία, Γαλλία, Ιταλία και Γερμανία. Τα μπουκέτα φτάνουν μέσα σε ειδικά χάρτινα κουτιά ώστε να χωράνε στα γραμματοκιβώτια και να διατηρούν φρέσκα τα λουλούδια. Το 70% των παραγγελιών γίνονται από smart phones και το brand έχει αποκτήσει fashion groupies ανά τον κόσμο. Η επικεφαλής floral designer, Rowan Lewis, κάνει μια ορθολογική και εύστοχη προσέγγιση πάνω στη σύνδεση μόδας και λουλουδιών: «Τα λουλούδια ποτέ δεν είναι άσχημα. Γι’ αυτόν τον λόγο τα brands ενθαρρύνουν με κάθε τρόπο τα concepts που περιλαμβάνουν τουλάχιστον ένα μπουκέτο ή μια εντυπωσιακή σύνθεση», εξηγεί.
Δημοσιεύθηκε στο τεύχος Mαρτίου της Vogue Greece.