ΗΝΩΜΕΝΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ
Το μεγάλο μουσείο της Οξφόρδης επιστρέφει
Στη διάρκεια της καραντίνας ακούστηκαν πολλά που αναδείκνυαν το αξιοπερίεργο όσων ζούσαμε και ένα από αυτά ήταν ότι το Μουσείο Ashmolean της Οξφόρδης αναγκάστηκε να κλείσει για πρώτη φορά από τότε που άνοιξε, δηλαδή από το 1683. Το Ashmolean πρόκειται να ανοίξει και πάλι για το κοινό στις 10 Αυγούστου έπειτα από σχεδόν πέντε μήνες, χρόνος «παγωμένος» και χρόνος επώασης μιας άλλης, πλέον, σχέσης με την ευρύτερη κοινωνία. «Ανοίγουμε στις 10 Αυγούστου και… δεν κρατιόμαστε» λέει –σε ελεύθερη απόδοση– η ανακοίνωση του ιστορικού μουσείου της Οξφόρδης, που αν και τόσο παλαιό και παραδοσιακό είναι διαρκώς ανοικτό σε επιλογές και καινοτομίες. Ηδη, από το 2009 λειτουργεί πλήρως ανακαινισμένο με νέες πτέρυγες και αρχιτεκτονικές μετατροπές που του έδωσαν ώθηση ώστε να διαδραματίζει σοβαρό ρόλο στη διάρκεια του 21ου αιώνα. Το παλιό κτίριο δεν είναι το αρχικό του 17ου αιώνα, αλλά ένα νεοκλασικό οικοδόμημα του 1845 που χτίστηκε βάσει σχεδίων του αρχιτέκτονα και αρχαιολόγου, Τσαρλς Κόκερελ (1788-1863), που συνδέεται άμεσα και με την Ελλάδα μέσα από τα ταξίδια του, τα κείμενα, τα σχέδια και τη διαμονή του. Ο Κόκερελ πρόσφερε έτσι στην Οξφόρδη ένα ακόμη μεγάλο κτίριο του κλασικού κανόνα, επιβλητικού και ακαδημαϊκού, απολύτως εναρμονισμένου στο πνεύμα της δεκαετίας του 1840 (την ίδια δεκαετία, ο Χριστιανός Χάνσεν σχεδιάζει το Πανεπιστήμιο Αθηνών, ο Θεόφιλος Χάνσεν το Αστεροσκοπείο και ο Λύσσανδρος Καυταντζόγλου το Αρσάκειο όπου στεγάζει σήμερα το Συμβούλιο της Επικρατείας). Το Ashmolean, με τις πλούσιες συλλογές του, αρχαιολογικές και από την ιστορία της τέχνης, ξανανοίγει πιάνοντας το νήμα εκεί όπου το άφησε. Θα επαναλειτουργήσει η έκθεση «Ο νεαρός Ρέμπραντ» που είχε διακοπεί λόγω της πανδημίας, αλλά η πρόσβαση θα είναι ελεγχόμενη και περιορισμένη. Το σπουδαίο αυτό μουσείο της Οξφόρδης στεγάζει και τη μεγαλύτερη συλλογή μυκηναϊκών του Αρθουρ Εβανς, τη μεγαλύτερη συλλογή εκτός Κρήτης. Ο Αρθουρ Εβανς (1851-1941) εργάστηκε και σε διευθυντική θέση στο Ashmolean από το 1884 ώς το 1908 και είναι από τους κύριους διαμορφωτές της εικόνας και της λειτουργίας του μουσείου όπως το γνωρίσαμε στη διάρκεια του εικοστού αιώνα. Μία από τις online εκθέσεις του μουσείου είναι αφιερωμένη στα ελληνικά κεντήματα από τον 18ο και 19ο αιώνα και τη σχέση τους με τον ευρύτερο πολιτισμικό καμβά της Μεσογείου.
Φωτ.EDUARDO PARRA
Στο κέντρο της Μαδρίτης και για λογαριασμό του μουσείου Reina Sofia, o 34χρονος καλλιτέχνης από το Κόσοβο Petrit Halilaj έστησε έναν ανθόκηπο. Πρόκειται για γιγαντιαία άνθη – εικαστικές εγκαταστάσεις από αλουμίνιο και ύφασμα, τις οποίες ο δημιουργός τους διασπείρει στο πάρκο Ρετίρο, μπροστά από το Κρυστάλλινο Παλάτι. Η αγάπη του για τα άνθη τον οδήγησε στη δημιουργία αυτής της συμβολικής Εδέμ, όπου το κοινό περπατάει ανάμεσα σε λουλούδια-γίγαντες.
Φωτ. EINAR ASLAKSEN
Τα πορτρέτα της Σαάφα Κάγκαν
Φωτ.SAFAA KAGAN
Το Νησί των Μουσείων
Φωτ. DPA
Στη γερμανική πρωτεύουσα, το Νησί των Μουσείων με τους δημοφιλείς προορισμούς του αποτελεί τόπο πολιτισμού με διαρκώς ανοδική πολιτική. Είναι μια εκτίμηση του Συμβουλίου Επιστημών, το οποίο όμως επισημαίνει πως η ανοδική τροχιά πρέπει να συμβαδίζει με γόνιμο διάλογο με τον αστικό περίγυρο, όπως με το υπό αποπεράτωση Κέντρο Χούμπολτ. Προς το παρόν, η σχέση είναι μηδαμινή, αλλά θα έπρεπε να γεννηθεί μια σταδιακή διάδραση προς όφελος και των δύο πλευρών.
Η εποχή του Ντίρερ
Φωτ. MUSEUM OF FINE ARTS BUDAPEST
Στο Μουσείο Καλών Τεχνών της Βουδαπέστης υπάρχει η ονομαστή συλλογή σχεδίων και χαρακτικών του 15ου αιώνα, το μεγαλύτερο μέρος της οποίας προέρχεται από τη συλλογή Εστερχάζι από το 1804. Στη Βουδαπέστη, σε αυτό το θαυμάσιο μουσείο, παρουσιάζεται το καλοκαίρι μια έκθεση από αυτή τη μοναδική συλλογή. Τα επιλεγμένα έργα αντανακλούν την εποχή και το πνεύμα του Ντίρερ και αποκαλύπτουν την πνευματική ακμή της Αναγέννησης στις γερμανόφωνες χώρες.