ΒΕΝΕΤΙΑ
ΕΚΘΕΣΗ
Palazzo Grassi
www.palazzograssi.it
«L’ illusione della luce», «Irving Penn: Resonance». Δύο εκθέσεις παρουσιάζονται ταυτόχρονα στο Παλάτσο Γκράσι. H πρώτη, με τίτλο «Η ψευδαίσθηση του φωτός», εξερευνά τις φυσικές, αισθητικές, συμβολικές, φιλοσοφικές και πολιτικές πλευρές μιας βασικής διάστασης της ανθρώπινης εμπειρίας, η οποία υπήρξε επίσης θεμελιακό στοιχείο της τέχνης: του φωτός. Εστιάζει κυρίως, αλλά όχι μόνο, σε σύγχρονους καλλιτέχνες οι οποίοι έχουν χρησιμοποιήσει το ίδιο το φως ως μέσον έκφρασης. Με άξονα την πλειάδα των νοημάτων που συνδέονται με το φως –αποκάλυψη, διαφώτιση, αντίθεση με το σκοτάδι, εξήγηση, λάμψη, επίδειξη κ.ο.κ.– παρουσιάζονται έργα 18 καλλιτεχνών, από τη δεκαετία του ’60 έως σήμερα, ανάμεσά τους ο Νταν Φλέιβιν, o Μαρσέλ Μπροντxέρς, o Μπρους Κόνερ, ο Ρόμπερτ Εργουιν, ο Νταγκ Γουίλερ και οι Gilbert & George. Η δεύτερη έκθεση, με τίτλο «Αντήχηση», είναι ένα αναδρομικό αφιέρωμα στον Αμερικανό φωτογράφο Ιρβινγκ Πεν. Παρουσιάζονται περίπου 130 φωτογραφίες του, από τα τέλη της δεκαετίας του ’40 έως τα μέσα του ’80, ανάμεσά τους πορτρέτα (εδώ ο Πικάσο), νεκρές φύσεις, οι σειρές «Μικρά επαγγέλματα» (από Γαλλία, Βρετανία και ΗΠΑ της δεκαετίας του ’50) καθώς και εθνογραφικές φωτογραφίες από την Αφρική και την Ασία. Οι εκθέσεις θα διαρκέσουν έως τις 31 Δεκεμβρίου.
ΒΕΡΟΛΙΝΟ
ΟΠΕΡΑ
Staatsoper im Schiller Theater
www.staatsoper-berlin.de
«Η άνοδος και η πτώση της πόλης του Μαχαγκόνυ». Η σατιρική όπερα των Μπέρτολντ Μπρεχτ και Κουρτ Βάιλ ανέβηκε για πρώτη φορά το 1930 στη Λειψία, προκαλώντας αντιδράσεις στους ναζιστικούς κύκλους που κορυφώθηκαν σε βίαια επεισόδια. Τρία χρόνια αργότερα το χιτλερικό καθεστώς απαγόρευσε το έργο, το οποίο είχε έκτοτε μια επιτυχημένη διεθνή σταδιοδρομία, χωρίς ωστόσο να φτάσει σε δημοτικότητα την «Οπερα της πεντάρας». Ο σατιρικός στόχος του έργου είναι η απληστία, η διαφθορά και ο ατομικισμός, η θεοποίηση του χρήματος ως μέσου για την ευτυχία σε μια φανταστική πόλη της Αγριας Δύσης, που φέρνει στον νου τα βιβλικά Σόδομα. Ο ρομαντικός έρωτας ενσαρκώνεται από τον Τζίμι και την Τζένι, που το ειδύλλιό τους είναι καταδικασμένο να καεί στις φλόγες που καταστρέφουν την αμαρτωλή πόλη. Σκηνοθέτης της νέας παραγωγής που παρουσιάζεται στο Βερολίνο είναι ο Βενσάν Μπουσάρ, μουσικός διευθυντής ο Γουέιν Μάρσαλ, χορογράφος η Χέλγκε Λετόνια, ενώ τα κοστούμια σχεδίασε ο Κριστιάν Λακρουά. Τους ρόλους του Τζιμ και της Τζένι ερμηνεύουν ο Μίκαελ Κένιγκ και η Εβελιν Νόβακ. Εως τις 25 Ιουνίου.
ΜΟΣΧΑ
ΕΚΘΕΣΗ
Κρατική Πινακοθήκη Τρετιάκοφ
www.tretyakovgallery.ru
«Φιοντόρ Φεντορόφσκι (1883-1955): Ενας θρύλος του θεάτρου Μπολσόι». Στη διάρκεια της μακρόχρονης σταδιοδρομίας του, ο σκηνογράφος και ενδυματολόγος Φιοντόρ Φεντορόφσκι σχεδίασε μερικά από τα πιο εμβληματικά σκηνικά και κοστούμια του θεάτρου Μπολσόι και απέκτησε φήμη σπάνια για καλλιτέχνη της ειδικότητάς του. Σήμερα, εξήντα χρόνια μετά τον θάνατό του, το όνομά του είναι οικείο μόνο στους ειδικούς, ωστόσο η επιρροή του είναι ακόμα εμφανής στη σκηνή του Μπολσόι: Τα σκηνικά για την όπερα που παίζεται τώρα («Η νύφη του Τσάρου» του Ρίμσκι-Κόρσακοφ) είναι εμπνευσμένα από τα σκίτσα του Φεντορόφσκι. Η έκθεση περιλαμβάνει πάνω από 150 έργα –ανάμεσά τους σχέδια, ακουαρέλες, μακέτες, μινιατούρες και κοστούμια– σε σκηνογραφία που επιδιώκει να αναβιώσει την ατμόσφαιρα του θεάτρου Μπολσόι τα χρόνια που πρωταγωνιστούσε ο Φεντορόφσκι. Εως τις 3 Αυγούστου.
ΜΠΙΛΜΠΑΟ
ΕΚΘΕΣΗ
Guggenheim Bilbao
www.guggenheim-bilbao.es
«Yoko Ono: Half-a-Wind Show.Retrospectiva». Η Γιόκο Ονο κλείνει φέτος τα 80 χρόνια της, και με αυτή την αφορμή το Μουσείο Γκουγκενχάιμ διοργάνωσε αναδρομικό αφιέρωμα στο έργο της. Η έκθεση παρακολουθεί την εξέλιξη της καλλιτέχνιδος στα πολλαπλά πεδία της δραστηριότητάς της: φωτογραφία, σχέδιο, αντικείμενα, πειραματικός κινηματογράφος, μουσική, περφόρμανς, εγκαταστάσεις. Αρχίζει με έργα από τη δεκαετία του ’60, όταν η Γιόκο Ονο συμμετείχε στην καλλιτεχνική σκηνή της Νέας Υόρκης και συνεργάστηκε με τον Τζον Κέιτζ, το καλλιτεχνικό κίνημα Fluxus και τον κινηματογραφιστή Τζόνας Μέκας. Σε άλλες ενότητες της έκθεσης, με εστίαση στη μουσική και στον κινηματογράφο, παρουσιάζονται δημιουργίες που υπήρξαν αποτέλεσμα της σύνδεσης και της συνεργασίας της με τον Τζον Λένον, παράλληλα με πιο πρόσφατα έργα, όπως το άλμπουμ που ηχογράφησε με τον Θέρστον Μουρ και την Κιμ Γκόρντον, των Sonic Youth, το 2012. H τελευταία ενότητα περιλαμβάνει τις πιο πρόσφατες εγκαταστάσεις της, ορισμένες από τις οποίες έγιναν ειδικά γι’ αυτή την έκθεση. Εως τις 4 Σεπτεμβρίου.
ΤΟΚΙΟ
ΕΚΘΕΣΗ
Mori Art Museum
www.mori.art.museum/eng
«Go-Betweens: The World Seen Through Children». Ο φωτογράφος Τζέικομπ Α. Ρίις, ο οποίος τεκμηρίωσε με τον φακό του τη ζωή των φτωχών μεταναστών στη Νέα Υόρκη στα τέλη του 19ου αιώνα και στις αρχές του 20ού, αποκάλεσε «go-betweens» («ενδιάμεσους») τα παιδιά των μεταναστών που βοηθούσαν σε διάφορες δουλειές και δοσοληψίες τους γονείς τους, καθώς εκείνοι δεν μιλούσαν παρά ελάχιστα αγγλικά. Η έκθεση εστιάζει στο χαρακτηριστικό των παιδιών να κινούνται ελεύθερα διασχίζοντας διαφόρων ειδών συνοριακές γραμμές –ανάμεσα σε διαφορετικές κουλτούρες, για παράδειγμα, ή ανάμεσα στον πραγματικό κόσμο και τον κόσμο της φαντασίας– επιχειρώντας να δώσει μια εικόνα του κόσμου μέσα από τα παιδικά μάτια. Παρουσιάζοντας εικόνες παιδιών, όπως εμφανίζονται σε έργα 26 σημαντικών φωτογράφων και φωτογραφικών ομάδων –ανάμεσά τους οι Τζέικομπ Ρίις (εδώ η φωτογραφία «Keep off the Grass», 1898), Λιούις Χάιν, Κριστιάν Μπολτάνσκι, Ρινέκε Ντίκστρα, Κόντο Ακίνο, Νάρα Γιοσιμότο, Τσιχάρου Σιότα και Γουόν Σεουνγκ Γουόν– η έκθεση στρέφει το βλέμμα σε θέματα πολιτικής, πολιτισμού, οικογενειακών σχέσεων και άλλων πλευρών του κόσμου που περιβάλλει τα παιδιά, με την πεποίθηση ότι βλέποντας πώς τα παιδιά ξεπερνούν τους συμβατικούς διαχωρισμούς, μπορούμε να εξερευνήσουμε τις δυνατότητες για μια κοινωνία με μεγαλύτερη ανεκτικότητα και συνοχή. Εως τις 8 Αυγούστου.
Καλοκαίρι της φωτογραφίας
Η πέμπτη Mπιενάλε «Το καλοκαίρι της φωτογραφίας», στις Βρυξέλλες, εστιάζει φέτος σε φωτογραφίες από γυναίκες και για γυναίκες. Η κεντρική έκθεση «Woman. The Feminist Avant-Garde Art of the 1970s», στο Κέντρο Καλών Τεχνών Bozar, παρουσιάζει πάνω από 450 έργα καλλιτεχνών όπως η Σίντι Σέρμαν, η Βάλι Εξπορτ και η Τζίνα Πέιν. Στο Bozar φιλοξενούνται επίσης οι εκθέσεις «Where we’re at», με θέμα τη σύγχρονη γυναικεία τέχνη στην Αφρική, και «Kinderwunsch», με έργα στα οποία η Ισπανίδα φωτογράφος Αννα Κάσας εξερευνά τις περίπλοκες σχέσεις ανάμεσα σε μητέρες και παιδιά (φωτ.). Στην Μπιενάλε περιλαμβάνονται δεκάδες άλλες εκθέσεις, σε διάφορους χώρους σε όλη την πόλη, και παίρνουν μέρος πολλές συλλογικότητες από τον κοινωνικο-καλλιτεχνικό τομέα, ενώ στόχος των διοργανωτών είναι να διεξαχθεί, με αφετηρία τις εκθέσεις, μια πολύπλευρη συζήτηση για τις σχέσεις ανδρών – γυναικών σήμερα.