Ματιές στον κόσμο

5' 8" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

ΛΟΝΔΙΝΟ

ΘΕΑΤΡΟ

Wyndham’s Theatre

www.theatrepeople.com/wyndhams

«King Charles III». Η Ελισάβετ B΄ έχει πεθάνει και ο πρίγκιπας Κάρολος, έπειτα από αναμονή που κράτησε μια ολόκληρη ζωή, επιτέλους ανεβαίνει στον θρόνο. Ενα μέλλον εξουσίας ανοίγεται μπροστά του, πώς όμως να την ασκήσει; Ο ηλικιωμένος νέος μονάρχης δεν αργεί να έρθει σε σύγκρουση με τον πρωθυπουργό, έναν γοητευτικό λαϊκιστή προερχόμενο από το Εργατικό Κόμμα (όχι, δεν είναι ο Εντ Μίλιμπαντ), ο οποίος έχει φροντίσει να περάσει από τη Βουλή έναν νόμο που περιορίζει την ελευθερία του Τύπου. Αν και ο νόμος είναι προς το συμφέρον της ταλαιπωρημένης και γελοιοποιημένης από τα media βασιλικής οικογένειας, ο Κάρολος αρνείται να τον υπογράψει υπακούοντας αδέξια και πεισματικά στα κελεύσματα της συνείδησής του. Ακολουθεί πολιτικό χάος, τρομερή αναστάτωση στο Μπάκιγχαμ και ένα βρετανικού τύπου πραξικόπημα που οδηγεί τελικά στην παραίτηση του Καρόλου υπέρ του πιο «εύκαμπτου» Ουίλιαμ. Κωμωδία «μελλοντικής φαντασίας», το νέο έργο του Μάικ Μπάρτλετ έχει κάνει έως τώρα μια διαδρομή θριάμβου, κατακτώντας κοινό και κριτικούς με την τόλμη, το χιούμορ και τον συνδυασμό πολιτικής οξυδέρκειας και ανθρώπινης ευαισθησίας. Η σκηνοθεσία είναι του Ρούπερτ Γκουλντ και πρωταγωνιστεί ο Τιμ Πίγκοτ-Σμιθ, εξαιρετικός στον ρόλο του Καρόλου. Εως τις 31 Ιανουαρίου.

ΕΚΘΕΣΗ

National Gallery

www.nationalgallery.org

«Rembrandt: The Late Works». Τα ώριμα χρόνια της ζωής του Ρέμπραντ ήταν ταραγμένα και θλιβερά, σημαδεμένα από θανάτους αγαπημένων του προσώπων αλλά και οικονομικές δυσκολίες που τον οδήγησαν στη χρεοκοπία. Ωστόσο, η δημιουργικότητα του Ολλανδού ζωγράφου (1606-1669) όχι μόνο δεν έφθινε αλλά κέρδισε νέα δυναμική. Στα όψιμα έργα του περιλαμβάνονται μερικά από τα κορυφαία αριστουργήματά του, έργα που τα χαρακτηρίζει μεγάλη εκφραστική δύναμη και καλλιτεχνική ριζοσπαστικότητα. Οι τολμηροί πειραματισμοί του στο πεδίο της τεχνικής και οι καινοτόμες ερμηνείες παραδοσιακών θεμάτων συντέλεσαν στη φήμη του ως πρωταγωνιστή του ολλανδικού «χρυσού αιώνα», ενός δημιουργού με διαχρονική επιρροή στους ομοτέχνους του. Στα έργα αυτά εστιάζει η έκθεση, παρουσιάζοντας πίνακες, σχέδια και χαρακτικά από εκείνη την τόσο δημιουργική περίοδο του Ρέμπραντ (εδώ η «Ηλικιωμένη γυναίκα που διαβάζει»). Εως τις 18 Ιανουαρίου.

ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ

ΕΚΘΕΣΗ

Museum of Modern Art

www.moma.org

«Henri Matisse: The Cut-Outs». Οταν, προς το τέλος της ζωής του, η κατάσταση της υγείας του τον εμπόδιζε να ζωγραφίζει όπως πριν, ο Ανρί Ματίς (1869-1954) χρησιμοποίησε μια νέα μέθοδο δημιουργίας εικόνων. Χρωμάτιζε φύλλα χαρτιού, τα έκοβε σε διάφορα σχήματα και τα συνδύαζε για να συνθέσει τα έργα του, έχοντας πάντα τη βοήθεια, στο πρακτικό μέρος, ανθρώπων που βρίσκονταν κοντά του. Με τον τρόπο αυτό έδωσε διέξοδο στην πληθωρική φαντασία και την πυρετώδη δημιουργική του διάθεση που παρέμεινε αμείωτη ώς το τέλος. Εργα που τα χαρακτηρίζει μια γοητευτική απλότητα αλλά και η τολμηρή εκλέπτυνση μιας καλλιτεχνικής ιδιοφυΐας, οι ζωηρόχρωμες «gouaches découpées» αποτελούν ξεχωριστό κεφάλαιο στη διαδρομή του Ματίς. Το αφιέρωμα, που παρουσιάστηκε ήδη στην πινακοθήκη Tate Modern στο Λονδίνο, περιλαμβάνει πάνω από 120 έργα, ανάμεσά τους οι μεγάλων διαστάσεων συνθέσεις «Η πισίνα», «Το σαλιγκάρι» (φωτ.), «Σύνθεση με μάσκες», καθώς και οι περίφημες σειρές «Μπλε γυμνά» και «Τζαζ». Εως τις 8 Φεβρουαρίου.

ΠΑΡΙΣΙ

ΕΚΘΕΣΗ

Musée Marmottan Monet

www.marmottan.fr

«Impression, soleil levant. L’ histoire vraie du chef d’oeuvre de Claude Monet». Το έργο που έδωσε τ’ όνομά του στον ιμπρεσιονισμό είναι ένας από τους διασημότερους πίνακες στον κόσμο. Εκτέθηκε για πρώτη φορά το 1874 και έδωσε την αφορμή σε έναν κριτικό να αποκαλέσει, σαρκαστικά, τους ζωγράφους που ακολουθούσαν τη νέα και ανατρεπτική εκείνη τεχνοτροπία «ιμπρεσιονιστές». Με την πάροδο του χρόνου ο Κλοντ Μονέ (1840-1926) έγινε διάσημος, όμως ο συγκεκριμένος πίνακας πέρασε στην αφάνεια, ώσπου, από τα τέλη της δεκαετίας του ’50, άρχισε πλέον να αναπτύσσεται κατακόρυφα το ενδιαφέρον για το εμβληματικό αυτό έργο, το οποίο είχε δωρίσει στο Μουσείο Μαρμοτάν η τελευταία ιδιοκτήτριά του, το 1940. Παρέμειναν ωστόσο αναπάντητα ορισμένα ερωτήματα που αφορούσαν, μεταξύ άλλων, την πραγματική χρονολόγησή του και το αν αναπαριστά ανατολή ή δύση του ηλίου. Το μουσείο, με την προοπτική του εκθεσιακού αφιερώματος, ανέθεσε την έρευνα σε ειδικούς (ανάμεσά τους ο Αμερικανός αστροφυσικός Ντόναλντ Ολσον) οι οποίοι διέλυσαν τις αμφιβολίες που είχαν κατά καιρούς διατυπωθεί και επιβεβαίωσαν την ορθότητα του τίτλου και της χρονολόγησης που είχε δώσει ο Μονέ: «Εντύπωση. Ανατολή ηλίου, 1872». Το αφιέρωμα περιλαμβάνει 25 έργα του, καθώς και πίνακες άλλων ζωγράφων (συχνά με συγγενικό θέμα), όπως ο Ντελακρουά, ο Κουρμπέ, ο Μπουντέν, ο Τέρνερ, η Μπερτ Μοριζό, ο Ρενουάρ και ο Πισαρό. Εως τις 18 Ιανουαρίου.

ΣΙΔΝΕΪ

ΕΚΘΕΣΗ

Αrt Gallery of New South Wales

www.artgallery.nsw.gov.au

«Pop to Popism». Η ποπ αρτ αναδύθηκε στο καλλιτεχνικό προσκήνιο στις αρχές της δεκαετίας του ’60, καθώς μια νέα γενιά καλλιτεχνών αμφισβήτησε τα όρια της «υψηλής τέχνης» για να υιοθετήσει στοιχεία από την αποκαλούμενη «λαϊκή κουλτούρα» –διαφήμιση και καταναλωτικά πρότυπα, αστέρες του σινεμά και της ποπ μουσικής, κόμικς κ.λπ. Η έκθεση παρουσιάζει πάνω από 200 έργα με στόχο να εξερευνήσει τις απαρχές και την καταγωγή της ποπ αρτ, την περίοδο της μεγάλης ακμής της και το διαχρονικό κληροδότημά της τόσο στην Αυστραλία όσο και διεθνώς. Εργα Αυστραλών καλλιτεχνών όπως ο Μάρτιν Σαρπ –ο οποίος σχεδίασε εξώφυλλα για άλμπουμ του Τζίμι Χέντριξ, έγραψε στίχους για τους Cream και συνίδρυσε το εναλλακτικό περιοδικό Oz– παρουσιάζονται μαζί με έργα Αμερικανών και Ευρωπαίων καλλιτεχνών όπως ο Αντι Γουόρχολ (εδώ ο «Τριπλός Ελβις»), ο Ρόι Λιχτενστάιν, ο Ρίτσαρντ Χάμιλτον, η Νίκι ντε Σεν Φαλ και ο Ντέιβιντ Χόκνεϊ. Στα εκθέματα περιλαμβάνονται έργα που έχουν ταξιδέψει στην Αυστραλία από διάφορα μουσεία ανά τον κόσμο, ανάμεσά τους το Μουσείο Αντι Γουόρχολ, η Πινακοθήκη Τέιτ και το ΜΟΜΑ της Νέας Υόρκης. Εως την 1η Μαρτίου.

Ντέιβιντ Μπάουι στο Σικάγο

Ενας ποπ σταρ σε μουσείο τέχνης; Χωρίς αμφιβολία, ο Ντέιβιντ Μπάουι έχει αφήσει έντονη τη σφραγίδα του στο τοπίο της ποπ μουσικής, ταυτόχρονα όμως η δουλειά του και η ίδια η εικόνα του ως ιδιόρρυθμου, χαρισματικού περφόρμερ συνδέθηκαν με πολλούς άλλους τομείς της σύγχρονης κουλτούρας, από τις εικαστικές τέχνες και το ντιζάιν μέχρι τον κινηματογράφο και τη μόδα. Σ’ αυτή την αλληλεπίδραση εστιάζει το εκθεσιακό αφιέρωμα «David Bowie Is», που διοργανώθηκε από το Victoria and Albert Museum του Λονδίνου και φιλοξενείται τώρα στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στο Σικάγο. Οπως αναμενόταν, η προσέλευση επισκεπτών σημειώνει ρεκόρ, καθώς η έκθεση ανήκει στο είδος εκείνο που συμφιλιώνει τους σεβάσμιους ναούς της τέχνης με ένα ευρύτερο κοινό. Στα εκθέματα περιλαμβάνονται αυθεντικά κοστούμια, φωτογραφίες, χειρόγραφες σημειώσεις και παρτιτούρες, μακέτες για εξώφυλλα άλμπουμ, καθώς επίσης βίντεο, ηχογραφήσεις από συναυλίες και αποσπάσματα ταινιών.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή