«ΤΙΤΑΝΟΜΑΧΙΕΣ» ΤΗΣ ΝΑΤΑΣΑΣ ΣΙΔΕΡΗ ΣΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ>
Τα ερωτήματα που μας αντιστοιχούν
Ας απαντήσουμε στα ερωτήματα που μας αντιστοιχούν. Από τη μια: πόσο είμαστε έτοιμοι να παραδώσουμε την εξουσία στη νέα γενιά; Πόσο ομαλή ήταν η δική μας «παραλαβή» της εξουσίας, χρόνια πριν; Και από την άλλη: πόσο είμαστε έτοιμοι να την παραλάβουμε; Με ποιους όρους; Με ποιο τίμημα; Αλήθεια, την αξίζουμε ή μήπως, μέσω της διεκδίκησής της, «εκδικούμαστε» τους γονείς μας;
Τα ίδια ερωτήματα θέτουν οι «Τιτανομαχίες» της 35χρονης Νατάσας Σίδερη που παρουσιάζονται στο Εθνικό Θέατρο στο πλαίσιο της δράσης «Συγγραφέας του μήνα». Ο πατέρας πλησιάζει τη δύση της ζωής του και αρνείται να παραδώσει τα ηνία της οικογενειακής επιχείρησης. Τα δύο παιδιά του, η «γιάπισσα» κόρη και ο «σπουδαγμένος» γιος, δεν διστάζουν να επιστρατεύσουν κάθε μέσο προκειμένου να επιταχύνουν τη διαδοχή. Με αφορμή τα γενέθλια του πατέρα, η οικογένεια μαζεύεται για να κόψει μια τούρτα. Κι αντί για κουτάλια, έχουν βγει ήδη τα μαχαίρια.
«Θέλουν να γίνουν χαλίφηδες στη θέση του χαλίφη. Δεν δημιουργούν, δεν θέλουν να δημιουργήσουν κάτι καινούργιο, επιδιώκουν να πάρουν τη θέση του πατέρα στο σαθρό πεδίο που εκείνος δημιούργησε», λέει στην «Κ» η ηθοποιός Υρώ Μανέ, που στις «Τιτανομαχίες» επιχειρεί την πρώτη της σκηνοθεσία έπειτα από 30 χρόνια στο θέατρο. «Πρόκειται για μία θλιβερή εναλλαγή της εξουσίας», προσθέτει η κ. Μανέ, που έστησε μία κοινωνικοπολιτική παράσταση με ένα ιδιαίτερο black humor, με τον Κώστα Τριανταφυλλόπουλο και την Ταμίλα Κουλίεβα να ξεδιπλώνουν επί σκηνής τη μεγάλη εμπειρία τους.
Ποιος κερδίζει τελικά, τα παιδιά ή ο πατέρας; Οπως παρατηρεί η κ. Σίδερη, μιλώντας στην «Κ», «δεν μου είναι καθόλου αντιπαθής ο Κρόνος, ο πατέρας, γιατί ο αγώνας του είναι χαμένος από την αρχή. Η φύση είναι οργανωμένη προκειμένου να επιβιώσει. Σημασία έχει με ποιους όρους γίνεται η διαδοχή».
Απ. Λ.
Εθνικό Θέατρο – Νέα Σκηνή (Αγίου Κωνσταντίνου 22, 210-52.88.170-1). Κάθε Τετάρτη και Σάββατο στις 10 μ.μ. έως τις 11/3.
Η ΔΗΜΗΤΡΑ ΓΑΛΑΝΗ ΚΑΙ Ο ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ ΔΡΑΚΟΣ ΣΤΟ GAZARTE
Τρεις γενιές γίνονται «ένα»
Για όσους έχουν παρακολουθήσει την πορεία της Δήμητρας Γαλάνη ήταν μια συνηθισμένη εικόνα: της ερμηνεύτριας περιστοιχισμένης από νέους δημιουργούς, καθώς διαρκώς αναζητεί καινούργιες προτάσεις και στηρίζει με πάθος νέους καλλιτέχνες. Ετσι, χθες το μεσημέρι, στο Gazarte, η Δήμητρα Γαλάνη με τον νεαρό συνθέτη και ερμηνευτή Ευστάθιο Δράκο αλλά και τον στιχουργό Νίκο Μωραΐτη, με τους οποίους συνεργάστηκε πρόσφατα στο άλμπουμ «Το βαλς των χαμένων μετά», μίλησαν για τις παραστάσεις που ξεκινούν τη Δευτέρα 6/3 και κάθε Δευτέρα του Μαρτίου στο πολιτιστικό στέκι του Γκαζιού. Tόσο η δισκογραφική τους δουλειά όσο και η παράσταση που έχουν ετοιμάσει «έγινε πολύ απλά, πολύ όμορφα, σαν να είχε ξαναγίνει», είπε η Δήμητρα Γαλάνη, για να συμπληρώσει ότι «είμαστε τρεις διαφορετικές γενιές, αλλά συνέβη κάτι σχεδόν μαγικό, απ’ αυτά που δεν συμβαίνουν πολύ συχνά. Ηταν τόσο ορμητική αυτή η συνεργασία γι’ αυτό και οι παραστάσεις που είχαν προγραμματιστεί για αργότερα επισπεύστηκαν». Το δίωρο πρόγραμμα θα είναι γεμάτο από τα τραγούδια που ανέδειξαν τη Δήμητρα Γαλάνη, είτε τραγουδώντας τα είτε γράφοντας τη μουσική τους, και συνθέτουν το σάουντρακ μιας ξεχωριστής πορείας. Η φωνή της «παντρεύεται» ιδανικά με του Ευστάθιου Δράκου, καθώς τις συνδέουν κοινά σημεία αναφοράς και μουσική παιδεία. Οι δυο τους ακούγονται σαν να είναι ένα και κάπως έτσι θα ενωθούν για πρώτη φορά και στη σκηνή. Ενας άλλος καρπός αυτής της συνεργασίας «ήταν ότι τράβηξε το ενδιαφέρον ανθρώπων με υψηλή αισθητική και σοβαρή καλλιτεχνική υπόσταση», όπως μας αποκάλυψε η Δήμητρα Γαλάνη. Και λίγο μετά παρακολουθήσαμε σε πρώτη προβολή ένα πεντάλεπτο ταινιάκι του Γιάννη Δημολίτσα βασισμένο στο «Ευτυχισμένοι άνθρωποι» από το «Το βαλς των χαμένων μετά», με τον ηθοποιό Γιώργο Νανούρη. Αναζητήστε το στο Διαδίκτυο. Είναι ένα δυνατό, όμορφο ζεϊμπέκικο οπτικοποιημένο με υπέροχο τρόπο.
Γ.Ε.
Βουτάδων 32-34, Γκάζι,
τηλ. 210-34.60.347.