Μια «γιορτή» για τον Ρέμπραντ

Μια «γιορτή» για τον Ρέμπραντ

2' 12" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Τρεισήμισι αιώνες από τον θάνατο του Ρέμπραντ συμπληρώνονται τον Οκτώβριο του 2019 και τα μουσεία της Ολλανδίας ετοιμάζονται να αποτίσουν φόρο τιμής στον μεγάλο ζωγράφο που, σε διάρκεια μόλις μιας ζωής, κατάφερε να διανύσει όλη την απόσταση από τη δόξα και τα πλούτη έως την απόλυτη ένδεια.

Στο σύνολό τους, οι αξιόλογες εκθέσεις θα φωτίσουν άγνωστες και λιγότερο προβεβλημένες πτυχές του έργου τού καλλιτέχνη, επιτρέποντας στο διεθνές κοινό να εξοικειωθεί με τη δουλειά αλλά και την προσωπικότητά του. Εκτός από εμβληματικούς πίνακες, ορισμένοι εκ των οποίων εκτίθενται για πρώτη φορά εντός των ολλανδικών συνόρων, περιλαμβάνουν προσωπικά έγγραφα του ζωγράφου από τα αρχεία της πόλης του Αμστερνταμ, καθώς και έργα συγχρόνων του (ανάμεσά τους ο Γιαν Βερμέερ και ο Ντιέγο Βελάθκεθ, έργα του οποίου θα παρουσιαστούν στο Rijksmuseum στο πλαίσιο μιας συνεργασίας με το Μουσείο Πράδο).

Μια «γιορτή» για τον Ρέμπραντ-1

«Ο Ιερεμίας θρηνεί την καταστροφή της Ιερουσαλήμ», (1630).

Το Museum De Lakenhal του Λέιντεν, της πόλης όπου γεννήθηκε ο Ρέμπραντ, πειραματίστηκε για πρώτη φορά με τη ζωγραφική και δημιούργησε τα πρώτα του αριστουργήματα, διοργανώνει ένα αφιέρωμα στα νεανικά του χρόνια συγκεντρώνοντας πίνακες που δεν έχουν βρεθεί ξανά στον ίδιο χώρο εδώ και τέσσερις αιώνες. Παράλληλα, στο επίκεντρο όλων των εκθέσεων βρίσκεται η περίφημη ολλανδική «Χρυσή Εποχή», όταν η Ολλανδία υπήρξε η μεγαλύτερη ναυτική και οικονομική δύναμη στον κόσμο και η αγάπη των ευκατάστατων αστών για τη ζωγραφική (κυρίως νεκρές φύσεις, μαζί με πορτρέτα των ίδιων και των οικογενειών τους) επέτρεψε σε δημιουργούς όπως ο Ρέμπραντ να απολαμβάνουν τα προνόμια που μόνο μια κοινωνία σε άνθηση μπορεί να προσφέρει στους καλλιτέχνες της.

Μια «γιορτή» για τον Ρέμπραντ-2

Αυτοπροσωπογραφία του Ρέμπραντ (1665).

Στο τέλος, βέβαια, το πάθος για τη «μεγάλη ζωή» και η τάση να ποντάρει σημαντικά ποσά σε ελάχιστα εγγυημένες επενδύσεις οδήγησε τον Ολλανδό ζωγράφο στη χρεοκοπία. Και παρότι ήταν εξίσου γενναιόδωρος στον συναισθηματικό τομέα, η τύχη δεν ήταν με το μέρος του: Η μοναδική σύζυγος του, Σάσκια, πέθανε 8 χρόνια μετά τον γάμο τους, σε ηλικία 29 ετών και μόλις λίγους μήνες μετά τη γέννηση του μοναδικού παιδιού τους που έζησε ώς την ενηλικίωση. Η σύντομη σχέση τους αποτελεί κεντρικό θεματικό άξονα της έκθεσης, που διοργανώνει τον Νοέμβριο το Μουσείο Fries στο Λέουβαρντεν υπό τον τίτλο «Ρέμπραντ και Σάσκια: Ερωτας και γάμος στην ολλανδική Χρυσή Εποχή». Λέγεται ότι ο ζωγράφος δεν ξεπέρασε ποτέ τον θάνατό της, παρότι φρόντισε να εξασφαλίσει μία σταθερή γυναικεία παρουσία στη ζωή του γιου του, Τίτους φον Ράιν, αρχικά προσλαμβάνοντας την τροφό Χέιρτγε Ντιρξ με την οποία διατηρούσε ερωτική σχέση, και αργότερα συζώντας με την ερωμένη του Χέντρικγε Στόφελς, την οποία δεν παντρεύτηκε ποτέ αν και απέκτησαν μια κόρη.

​​Το πλήρες πρόγραμμα του αφιερώματος για τα 350 χρόνια από τον θάνατο του Ρέμπραντ είναι διαθέσιμο στην ιστοσελίδα www.holland.com.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή