«Δύο καλλιτέχνιδες Ελληνίδες, αι δεσποινίδες Θάλεια Φλωρά εκ Κωνσταντινουπόλεως και Σοφία Λασκαρίδου εξ Αθηνών, γνωσταί αμφότεραι ανά το Πανελλήνιον ζωγράφοι, εξέθησαν εν τω “Παρνασσώ” τα ωραία αυτών έργα». Ετσι ξεκινούσε η κριτική της στήλης των εικαστικών στην εφημερίδα «Αγών», αναφερόμενη στην κοινή έκθεση των δύο ζωγράφων στον φιλολογικό σύλλογο «Παρνασσός», η οποία εγκαινιάστηκε στις 12 Απριλίου 1906. Ο δημοσιογράφος σχολιάζει στη συνέχεια ότι οι νεαρές καλλιτέχνιδες αξίζουν θερμότατης υποστήριξης για το αξιόλογο έργο τους, ενώ σε ένα άλλο ρεπορτάζ της εποχής αναφέρεται ότι η επιτυχημένη κοινή έκθεση προσείλκυσε «πυκνούς επισκέπτας» και επίσης έγιναν πολλές αγορές. Πουλήθηκαν 20 έργα από τα 100 που παρουσιάζονταν, και ανάμεσα στους αγοραστές ήταν η βασίλισσα Ολγα.
«Δείπνο των ψαράδων στη Βρετάνη», από τη Σοφία Λασκαρίδου.
Από τότε κύλησε σχεδόν ένας αιώνας και ήρθε η στιγμή οι δύο σημαντικές ζωγράφοι, διακεκριμένες ως προς την τέχνη τους αλλά και τολμηρές ως προς τα κοινωνικά ήθη της εποχής, να συναντήσουν και πάλι το αθηναϊκό κοινό. Στον χώρο τέχνης «ΣΤΟart ΚΟΡΑΗ» της Εθνικής Ασφαλιστικής εγκαινιάζεται την προσεχή εβδομάδα (5/2) η έκθεση με τίτλο «Θάλεια Φλωρά Καραβία – Σοφία Λασκαρίδου: 113 χρόνια μετά» –σε επιμέλεια του Δημήτρη Παπαγεωργόπουλου και της Βένιας Παστράκα–, με προμετωπίδα την αυθεντική αφίσα του «Παρνασσού» από τις αρχές του προηγούμενου αιώνα. Στόχος δεν είναι φυσικά η πιστή αναβίωση εκείνης της έκθεσης, αλλά μια προσπάθεια αφενός να μεταφερθεί το κλίμα της εποχής και αφετέρου να αναδειχθεί η σημασία του έργου των δύο ζωγράφων στο ελληνικό καλλιτεχνικό γίγνεσθαι του πρώτου μισού του 20ού αιώνα. Παρουσιάζονται 48 έργα της Σοφίας Λασκαρίδου και 35 της Θάλειας Φλωρά-Καραβία απ’ όλη την περίοδο της καλλιτεχνικής τους δημιουργίας. Τα έργα χωρίζονται σε προσωπογραφίες, τοπιογραφίες, νεκρές φύσεις, σπουδές γυμνού, συμβολιστικές και ηθογραφικές σκηνές. Εκτός από το «Μπιζάνι» της Θάλειας Φλωρά-Καραβία που ανήκει στη συλλογή της Εθνικής Ασφαλιστικής, όλα τα υπόλοιπα έργα της έκθεσης προέρχονται από απογόνους των δύο ζωγράφων και από συλλέκτες, ενώ ορισμένα εξ αυτών παρουσιάζονται για πρώτη φορά.
«Πορταριά Πηλίου», από τη Σοφία Λασκαρίδου.
Αφορμή για την έκθεση υπήρξε η απόκτηση του πορτρέτου της Σοφίας Λασκαρίδου από τη φίλη της Θάλεια Φλωρά-Καραβία. Οι δύο γυναίκες ήταν περίπου τριάντα ετών όταν αποφάσισαν να κάνουν την έκθεση. Γνωρίζονταν όμως ήδη αρκετά χρόνια, όπως φαίνεται και από την κοινή τους συνέντευξη στην «Εφημερίδα των Κυριών» της Καλλιρρόης Παρρέν το 1901. Και οι δύο έχαιραν καλής φήμης στην αθηναϊκή κοινωνία, και η αστική τους καταγωγή τις βοήθησε να σπουδάσουν και να αναγνωριστούν σε έναν χώρο απολύτως ανδροκρατούμενο. Από τη μια πλευρά η Σοφία Λασκαρίδου χαρακτηριζόταν ιμπρεσιονίστρια, ενώ είχε την εκτίμηση των ομοτέχνων της επειδή με παρέμβασή της πέτυχε την ισότιμη φοίτηση των γυναικών στη Σχολή Καλών Τεχνών. Από την άλλη, η Θάλεια Φλωρά-Καραβία, έχοντας φοιτήσει στο Μόναχο δίπλα σε σημαντικούς δασκάλους –ανάμεσά τους οι Νικόλαος Γύζης και Γεώργιος Ιακωβίδης– είχε ήδη σημαντικό αγοραστικό κοινό στην Κωνσταντινούπολη και είχε κάνει αίσθηση με τη ζωγραφική της στην Αθήνα. Βεβαίως, και παρά τη φήμη τους, δεν μπόρεσαν να αποφύγουν τα σχόλια των τεχνοκριτικών που απηχούν το πνεύμα του καιρού τους απέναντι στις γυναίκες: Η Θάλεια Φλωρά-Καραβία εξαίρεται επειδή «και στη μορφή και στην τέχνη» έμοιαζε με άνδρα, ενώ στο έργο της Λασκαρίδου έβλεπαν να εκφράζεται η «λεπτή και αβρή» μορφή της.
ΣΤΟart ΚΟΡΑΗ, διάρκεια έως 7/3.