Το περιστατικό το διαβάζει κανείς σε μια ωραία συνέντευξη του καλλιτέχνη από τον Γιώργο Δουατζή. «Τι θα γίνεις όταν μεγαλώσεις», ρώτησε η Μαρίκα Κοτοπούλη τον 12χρονο Δημοσθένη Σκουλάκη σε μια επίσκεψη στο σπίτι του μικρού, παρέα με τον Τσαρούχη. «Ζωγράφος», απάντησε με αυτοπεποίθηση ο μικρός. «Γιάννη τρέχα! Ενας συνάδελφός σου», είπε εκείνη γελώντας, χωρίς βέβαια να φαντάζεται πως ο Σκουλάκης κράτησε την υπόσχεσή του. Στα χρόνια που ακολούθησαν ο νεαρός έγινε μαθητής του Παπαλουκά, πολέμησε να σπουδάσει ζωγραφική στο πλευρό του Μαυροείδη και του Μόραλη παρά το ότι ο πατέρας του, αντίθετος με την απόφασή του, χίμηξε μια ημέρα στο δωμάτιό του και του κατέστρεψε όλα του τα έργα και τα σύνεργα.
Θαυμάζω πολύ τη δουλειά αυτού του καλλιτέχνη που «έφυγε» πριν από λίγα χρόνια αφήνοντας πίσω του έργο πολυσχιδές και ενδιαφέρον, χωρίς ποτέ να νοιαστεί για την αυτοπροβολή του. Σεμνός μέχρι το κόκαλο, ενίοτε αυτοκαταστροφικός, αφάνταστα ταλαντούχος είτε έφτιαχνε γελοιογραφίες είτε ζωγράφιζε, ζώον πολιτικό με την αριστοτελική έννοια ο Σκουλάκης παραμένει στις ημέρες μας, υποφωτισμένος. Η έκθεση που εγκαινιάζεται αύριο 27/2 στις 20.00 στο Μπενάκη Πειραιώς με τίτλο «Ενας Μεγάλος Αντιφατικός» φιλοδοξεί να μας τον επανασυστήσει. Περιλαμβάνει δεκάδες έργα όλων των περιόδων από τα πενήντα έτη που υπήρξε παραγωγικός και μας αποκαλύπτει όχι μόνον έναν από τους κορυφαίους εκπροσώπους της γενιάς του ’70 αλλά έναν ανθρωποκεντρικό ζωγράφο που ήξερε βαθιά την ιστορία της τέχνης, έναν καλλιτέχνη αυτοσαρκαστικό και χιουμορίστα.
Την έκθεση έχει επιμεληθεί με μαστοριά η Ελένη Αθανασίου, προσεγγίζοντας σφαιρικά την προσωπικότητα του Σκουλάκη μέσα από 100 και πλέον έργα, με οθόνες που μας δείχνουν όλες τις γελοιογραφίες του, με χρονολόγιο αλλά και θεματολογική προσέγγιση. Το αφιέρωμα θα διαρκέσει μέχρι και τις αρχές Μαΐου και συνοδεύεται από έναν ωραίο κατάλογο.