Τα βιβλία-κιβωτοί και τα παλίμψηστα του Θοδωρή Λάλου

Τα βιβλία-κιβωτοί και τα παλίμψηστα του Θοδωρή Λάλου

1' 54" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Αλλοτε θωπεύοντας και άλλοτε ανατέμνοντας το σώμα της μνήμης, ο Θοδωρής Λάλος έχει στήσει ένα πλήρες και συμπαγές εργοτάξιο με θραύσματα, κατάλοιπα του ανθρώπινου πολιτισμού. Η έκθεσή του, στην γκαλερί Alma της Μαρίας Αλμπάνη, αποκαλύπτει ένα σύμπαν τόσο πυκνό σε σήματα και αναφορές ώστε απαιτείται χρόνος αποσυμπίεσης και ώσμωσης. Αποκάλυψη πραγματική, όχι τόσο για τη δυνατότητα του Θοδωρή Λάλου, αφού η καλλιτεχνική του στάθμη είναι ήδη καταγεγραμμένη και εκτιμημένη, όσο για την απρόσμενη δύναμη που εκλύει η συστάδα των νέων έργων του.

Ο Θοδωρής Λάλος επεξεργάζεται την ιδέα του βιβλίου. Οχι μόνο ως εικαστικού αντικειμένου, όχι μόνο ως κατασκευής και αυτόνομης οντότητας που εξαντλεί τις εργονομικές και αισθητικές δυνατότητές της, αλλά και ως ενός αυτόφωτου, αυτοτελούς, δονούμενου και παλλόμενου «όντος» που ενίοτε αποδεσμεύεται από τον δημιουργό του.

Τα εικαστικά βιβλία του Θοδωρή Λάλου, σαν κοσμικά εικονοστάσια, είναι αφορμές για να μπορεί να μιλήσει για θέματα που τον αφορούν βαθιά. Είτε πρόκειται για πολύφυλλα βιβλία έμπλεα εικαστικών έργων είτε για κατασκευές ή δίφυλλες αντιπαραθέσεις σελίδων, ο Θοδωρής Λάλος γυρνάει ξανά και ξανά γύρω από μια βασική και αναπόδραστη ιδέα: πώς μπορεί το αποτύπωμα της σκέψης, το ψηλάφισμα των αισθήσεων, η σκιά των συνειρμών, η άυλη αύρα που κάνει τη ζωή να έχει νόημα, να μεταμορφωθεί σε ύλη… Η «ύλη» των έργων του Θοδωρή Λάλου είναι σπαράγματα και σπασμοί που παγώνουν στον χρόνο. Ετερόκλητα υλικά, σαν να είναι συντρίμμια σε παραλία ή εκκαθαρίσεις από ξεχασμένα συρτάρια, συνομιλούν με παλιές φωτογραφίες, με μορφές σε ένα σύθαμπο ή με μορφές γκροτέσκες και σβησμένες έτσι ώστε η αναίρεσή τους να υπογραμμίσει το πέρασμά τους κάποτε από τη ζωή… Μέσα σε αυτόν τον ωκεανό αισθητικής αναψηλάφησης, ο Θοδωρής Λάλος αναδύεται τροπαιούχος με λάφυρα άλλοτε ένα ράμφος πτηνού ή ένα ξέφτι από δαντέλα και άλλοτε ένα όστρακο που μοιάζει με μορφή… Υπάρχει μια αίσθηση διασάλευσης της ροής του χρόνου. Το παρόν αφανίζεται υπέρ ενός χρόνου παρελθόντος που αιχμαλωτίζει τη φαντασία όσο αυτή καλπάζει στο μέλλον.

Ο Θοδωρής Λάλος, μάστορας σε αυτό που αγαπάει, άνθρωπος με υπέρτατη αισθητική και στέρεες αναφορές σε αυτό το υγρό, ρευστό και μισοφωτισμένο υπόβαθρο ενός αστικού κόσμου, μας δίνει ένα έργο ενιαίο, διασπασμένο σε θραυσματικές αναλαμπές. Είναι μία εμπειρία που αρχικά πλημμυρίζει την αίσθηση της όρασης και σταδιακά πολιορκεί τον νου.

Γκαλερί Alma, Υψηλάντου 24, Κολωνάκι. Επιμέλεια: Γιάννης Μπόλης. Διάρκεια έως 23 Μαρτίου.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή