Το όνομά του συγκαταλέγεται στη λίστα με τους σημαντικότερους αρχιτέκτονες του 20ού αιώνα, κι όμως ένα σημαντικό μέρος του έργου του Φρανκ Λόιντ Ράιτ παραμένει άγνωστο στο ευρύ κοινό, αφού μόλις τα 532 από τα 1.114 πρότζεκτ, που οραματίστηκε στη διάρκεια της πορείας του, έγιναν πραγματικότητα.
Ανάμεσά τους, το Gordon Strong Automobile Objective, ένα πλανητάριο και εστιατόριο, το οποίο επρόκειτο να κατασκευαστεί στην κορυφή του όρους Sugarolaf, στο Maryland των ΗΠΑ, στα μέσα της δεκαετίας του ’20. Μια σπειροειδής, εξωτερική ράμπα θα οδηγούσε τα Ι.Χ. των επισκεπτών στα ανώτερα επίπεδα του κτιρίου, αναδεικνύοντας το αυτοκίνητο ως σύμβολο της τεχνολογικής προόδου. Ο Ράιτ συνέχισε να δουλεύει πάνω στην ιδέα του για αρκετά χρόνια, αλλά το μόνο που διασώζεται ώς τις μέρες μας είναι μία σειρά από σχέδια, πάνω στα οποία βασίστηκε ο Ισπανός αρχιτέκτονας Ντέιβιντ Ραμίρο για να δώσει «σάρκα και οστά» στο οικοδόμημα με τη βοήθεια του υπολογιστή του.
Ο Ραμίρο έχει αφιερώσει μεγάλο μέρος του ελεύθερου χρόνου του στην τρισδιάστατη αναπαράσταση μη υλοποιημένων σχεδίων του Ράιτ, μελετώντας όχι μόνο σκίτσα αλλά και φωτογραφίες των προτεινόμενων σημείων ανέγερσης, προκειμένου να αντιληφθεί πώς θα φαίνονταν τα κτίρια από όλες τις πλευρές. Στην περίπτωση του Gordon Strong Automobile Objective, επιχείρησε να το αναπαραστήσει τόσο στο φως της μέρας όσο και κάτω από τον νυχτερινό ουρανό, και φυσικά πρόσθεσε στην εικόνα αυτοκίνητα του 1920.
Αντίθετα, για την Butterfly Wing Bridge, μια γέφυρα από μπετόν με έναν πυκνοφυτεμένο κήπο στο κέντρο της, η οποία θα διέσχιζε τον κόλπο του Σαν Φρανσίσκο νοτιότερα από την υπάρχουσα γέφυρα, ο Ραμίρο επέλεξε ως φόντο τα χρώματα της δύσης. Τα «μοντέλα» είναι τόσο λεπτομερή που θυμίζουν φωτογραφίες, και ο δημιουργός τους έχει λάβει αρκετές ευχαριστήριες επιστολές από θαυμαστές του Ράιτ, καθώς και ανθρώπους που έχουν αναμνήσεις από κτίρια όπως το πενταώροφο κτίριο διοίκησης της σαπουνοποιίας Larkin, το οποίο χτίστηκε στο Μπάφαλο της Νέας Υόρκης στις αρχές του 20ού αιώνα και κατεδαφίστηκε το 1950 παρά τις έντονες αντιδράσεις αρχιτεκτόνων και δημοσιογράφων της εποχής.
«Θα ήθελα να αναδημιουργήσω το σύνολο του έργου του Ράιτ, αλλά είναι τεράστιο. Δεν ξέρω αν θα έχω αρκετό χρόνο στη διάρκεια της ζωής μου», δήλωσε σε πρόσφατη συνέντευξη ο Ισπανός αρχιτέκτονας, ο οποίος έχει εξασφαλίσει τη συγκατάθεση του Ιδρύματος Φρανκ Λόιντ Ράιτ και φιλοδοξεί να διοργανώσει μία έκθεση, αντλώντας υλικό από τα αρχεία του Ιδρύματος για να προχωρήσει σε περισσότερες αναπαραστάσεις. Επιπλέον, σε συνεργασία με τις εταιρείες Unreal Engine και HP κατάφερε να αποκαταστήσει το Trinity Chapel, που σχεδιάστηκε για το Πανεπιστήμιο της Οκλαχόμας το 1958, αλλά δεν χτίστηκε ποτέ ως συνέπεια μιας διαφωνίας ανάμεσα στον αρχιτέκτονα και στον πελάτη του, σε τέσσερις διαστάσεις, δημιουργώντας ένα εντυπωσιακό βίντεο.
Τα τρισδιάστατα μοντέλα του Ντέιβιντ Ραμίρο είναι ελεύθερα προσβάσιμα στην ιστοσελίδα hookedonthepast.com.