Τριάντα δημιουργοί μπαίνουν… στο ποτάμι

Τριάντα δημιουργοί μπαίνουν… στο ποτάμι

2' 12" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Η Αθήνα των ανθρώπων, η Αθήνα των δράσεων, η Αθήνα των δημοσίων χώρων. Η Αθήνα της καθημερινότητας και η Αθήνα της φαντασίας. Μπορεί μια μεγάλη ομαδική έκθεση σύγχρονης τέχνης να επικεντρώνεται σε μια πόλη; Απολύτως, ιδιαίτερα όταν διοργανώνεται από το Ιδρυμα ΔΕΣΤΕ, ένας από τους στόχους του οποίου είναι η έρευνα του καλλιτεχνικού περιβάλλοντος της χώρας, αλλά και η προώθηση νεοεμφανιζόμενων δημιουργών. Κι ακόμη περισσότερο όταν την επιμέλεια έχουν αναλάβει δυο Αμερικανίδες, η Μάργκο Νόρτον και η Νάταλι Μπελ από το New Museum της Νέας Υόρκης.

Χάρη στη μεθοδικότητά τους –έκαναν πολύμηνη έρευνα της εγχώριας καλλιτεχνικής παραγωγής– και την ιδιότητα του ξένου, μπόρεσαν να παρατηρήσουν ότι αυτή η πόλη αποτελεί φαινόμενο: ένα ποτάμι που άλλοτε κελαρύζει ήσυχο κι άλλοτε φουσκώνει απειλώντας να μας πνίξει. Ομως ποτέ δεν μένει ακίνητο. Οπως οι ίδιες παρατήρησαν, κάθε φορά που επέστρεφαν για να συνεχίσουν τη δουλειά, είχε μεταβληθεί τόσο το αστικό όσο και το καλλιτεχνικό τοπίο.

Η έκθεση, που εγκαινιάστηκε χθες στο Μουσείο Μπενάκη Πειραιώς (συμμετέχει ενεργά στο project) έχει τίτλο «Στο ίδιο ποτάμι δυο φορές». Η επιλογή ενός αποσπάσματος από το ρητό του Ηρακλείτου που περιγράφει τη διαρκή ροή των πραγμάτων δεν επιβεβαιώνει μόνον την αγάπη του συλλέκτη Δάκη Ιωάννου για τον μεγάλο φιλόσοφο. Στην πραγματικότητα, συμπυκνώνει το νόημα της μετα-νεωτερικότητας που η σύγχρονη τέχνη προσπαθεί να εκφράσει. Η Αθήνα και το διαρκώς εξελισσόμενο εικαστικό της τοπίο θα μπορούσαν να είναι αυτό το ποτάμι όπου ποτέ δεν μπαίνουμε δυο φορές. Η έκθεση κοιτάζει την πόλη από όλες τις πλευρές της: τις επικρατούσες τάσεις και τα υπόγεια ρεύματα, τον πολιτισμό και την πολιτική, την ιστορία και την αρχιτεκτονική.

Στις αίθουσες του μουσείου συναντιούνται γενιές και καλλιτεχνικά ύφη από το μνημειακό κολάζ «Photocopies Directly from Matter» (1980-1982) της πρωτοπόρου Ρένας Παπασπύρου έως τα μεγάλης κλίμακας μαλακά γλυπτά της Ελένης Χριστοδούλου, τις φωτογραφικές συνθέσεις του Βαγγέλη Βλάχου και του Ευτύχη Πατσουράκη ή τα χιουμοριστικά έργα του Διονύση Καβαλιεράτου. Περισσότεροι από 30 δημιουργοί κάθε ηλικίας μετέρχονται όλα τα εικαστικά μέσα, για να παρουσιάσουν το πορτρέτο της Αθήνας, που ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια βρίσκεται σε διαρκή μετάλλαξη. Η έκθεση ενσωματώνει πολλές «γλώσσες»: τη μόδα, το ντιζάιν, τη μουσική, τη διαφήμιση. Αφετηρία της, σημειώνουν οι επιμελήτριες, «είναι η ιδέα ότι ο δυναμισμός της πόλης είναι αδύνατον να αποδοθεί πλήρως αλλά ταυτόχρονα παραμένει ουσιώδες στοιχείο του χαρακτήρα της».

Την έκθεση συνοδεύει εικονογραφημένος κατάλογος –εξαιρετικός, αλλά γιατί μόνον στα αγγλικά;– με δοκίμιο των επιμελητριών και κείμενα από τη Νάντια Αργυροπούλου, τη Δανάη Γιαννόγλου, τη Delia Gonzalez και τον Θεόφιλο Τραμπούλη, με στόχο τη δημιουργία μιας πηγής πληροφοριών για την πολύπλευρη αθηναϊκή εικαστική σκηνή – από τα underground happenings και τις ακτιβιστικές πρωτοβουλίες μέχρι τους αυτοδιαχειριζόμενους χώρους και τα διαδικτυακά art zines.

Διάρκεια έκθεσης έως 22/9.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή