«MareLiberum», η θάλασσα ανήκει τελικά σε αυτόν που την ταξιδεύει

«MareLiberum», η θάλασσα ανήκει τελικά σε αυτόν που την ταξιδεύει

1' 52" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

«H θάλασσα είναι αυτό που μας ενώνει όλους, η μόνη ελπίδα του ανθρώπου. Στην εποχή μας, περισσότερο από ποτέ, όλοι μας πλέουμε μέσα στο ίδιο καράβι». Αυτά τα λόγια του περίφημου Ζακ Κουστό μού ήρθαν στο μυαλό κοιτάζοντας τις εκπληκτικές φωτογραφίες του Γιώργη Γερόλυμπου. Θα παρουσιαστούν σε μια έκθεση που εγκαινιάζεται αύριο, Πέμπτη, στην γκαλερί Σκουφά, στο Κολωνάκι. Οι εικόνες του λειτουργούν ως θύρες, σε προσκαλούν να εισέλθεις στο κοινό υδάτινο βασίλειο. Εχουν οριζόντια διαστρωμάτωση. Νερό και ορίζοντας, σε μια αναλογία που εμείς οι Ελληνες γνωρίζουμε καλά. Αυτή η γραμμή, όμως, ανάμεσα στον ουρανό και τη θάλασσα είναι αρχετυπική για όλους τους ανθρώπους.

Ο τίτλος του αφιερώματος είναι «MareLiberum». Πρόκειται για όρο που συνδέεται με τον Ολλανδό «πατέρα» του διεθνούς δικαίου, Χιούγκο Γκρότιους (1583-1645). Είναι εκείνος στον οποίον οφείλουμε τον θεσμό των χωρικών υδάτων, δηλαδή ότι πέραν μιας απόστασης από τα παράλια, η θάλασσα ανήκει σε αυτόν που την ταξιδεύει – είναι απαλλαγμένη από την εθνική και ατομική ιδιοκτησία. Δεινός ιστιοπλόος, ο Γερόλυμπος είχε από παιδί σχέση με το υγρό στοιχείο. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια, ο φωτογράφος και αρχιτέκτων είχε εστιάσει το βλέμμα του κυρίως στην αποτύπωση του δομημένου περιβάλλοντος, σε νυχτερινές λήψεις, σε πόλεις του εξωτερικού. Κοντολογίς, στη στεριά, με ό,τι αυτή κουβαλά στη ράχη της.

«MareLiberum», η θάλασσα ανήκει τελικά σε αυτόν που την ταξιδεύει-1

Αρχιτέκτων, φωτογράφος και ιστιοπλόος ο Γιώργης Γερόλυμπος.

Είναι σαν να είχε γυρίσει ασυναίσθητα την πλάτη του σε ένα κομμάτι του εαυτού του που διψούσε για τον ανοιχτό ορίζοντα. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι η παλαιότερη λήψη αυτής της ενότητας είναι τραβηγμένη το 2000 στα Κύθηρα. Σταδιακά, συγκεντρώνονταν περισσότερες φωτογραφίες της θάλασσας, που παρουσιάζονταν σε διοργανώσεις στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό (Βενετία, Νίκαια, Πεκίνο), ποτέ όμως όλες μαζί. Ωστόσο, ήταν εμφανές πως ανήκαν στην ίδια «οικογένεια» και πως αντανακλούσαν μια βαθιά εσωτερική ανάγκη να φύγει το βλέμμα πέρα από το καθημερινό, το κοντινό, το συνηθισμένο.

«Αισθάνθηκα, μετά από πολλά χρόνια, πως ήρθε η ώρα να παρουσιαστούν ως corpus στον ίδιο χώρο», λέει ο Γερόλυμπος στη στήλη. «Εκφράζουν τη δική μου προσπάθεια για προσωπική απελευθέρωση». Στην γκαλερί Σκουφά θα δούμε 16 τέτοιες εικόνες μεγάλων διαστάσεων, που θα μας κάνουν να νομίζουμε ότι βρισκόμαστε σε παραλίες και σε κουπαστές πλοίων, μπροστά σε φινιστρίνια, σε μέρη αγαπημένα ή άγνωστα.  Εκεί δηλαδή όπου στεκόμαστε για να αγναντέψουμε την ελευθερία. Εως τις 12 Οκτωβρίου.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή