Την Πέμπτη στις 24 του μηνός, η βρετανική πρεσβεία φιλοξένησε ένα ακόμη Venizelos Library Lecture το οποίο προσέγγισε με έναν αναπάντεχο τρόπο την προσωπικότητα του λόρδου Βύρωνα· η ομιλία της κ. Μιράντα Σέιμουρ, κριτικού της λογοτεχνίας, συγγραφέα και βιογράφου, επικεντρώθηκε σε δύο όχι και τόσο γνωστές σε εμάς μορφές, τη σύζυγο του Βύρωνα, Αναμπέλα και την κόρη τους, Εϊντα Λόβλεϊς.
Παρά τη μεγάλη φήμη του λόρδου Βύρωνα για την ποίησή του, τον κατεξοχήν ρομαντικό του θάνατο στο Μεσολόγγι αλλά και τα σκάνδαλα στα οποία ενεπλάκη, στη βικτωριανή Αγγλία η κοινή γνώμη υποστήριζε περισσότερο την εγκαταλελειμμένη σύζυγο και την κόρη του, οι οποίες έμειναν πίσω στην Αγγλία, ενώ ο Βύρωνας εθεωρείτο επιπόλαιος και ανεύθυνος. Σύμφωνα με τη Σέιμουρ στο σχετικό βιβλίο της «In Byron’s wake: The Turbulent Lives of Lord Byron’s Wife and Daughter» (Simon & Schuster, 2018), η Αναμπέλα δεν σταμάτησε ποτέ να αγαπά τον Βύρωνα, παρόλο που είχε καλύψει το διάσημο πλέον πορτρέτο του από τον Τόμας Φίλιπς –το οποίο σήμερα βρίσκεται στη βρετανική πρεσβευτική κατοικία– με μία πράσινη βελούδινη κουρτίνα για όλη τη διάρκεια της ζωής της.
Το ερώτημα που εύλογα προκύπτει είναι γιατί ενδιαφέρει η μορφή του Βύρωνα κατά την εξιστόρηση της ζωής της συζύγου του και κυρίως της κόρης του, την οποία εγκατέλειψε όταν αυτή ήταν ακόμα μωρό; Η ενδιαφέρουσα προσέγγιση της Σέιμουρ προτείνει ότι η ρομαντική και περιπετειώδης φύση του Βύρωνα, καθώς και τα ιδιαίτερα αισθήματα της Αναμπέλα απέναντί του, είχαν άμεση επίδραση στη μικρή Εϊντα, η οποία, παρότι κατ’ εντολήν του πατέρα της δεν επιτρεπόταν να διδαχθεί ποίηση από φόβο μήπως «παρασυρθεί», αλλά διδασκόταν μεταξύ άλλων μαθηματικά, απέκτησε την ίδια περιπετειώδη και προκλητική φύση. Πέρα από την κοινή τους εμπλοκή σε σκάνδαλα ή το γεγονός ότι και η ίδια πέθανε σε ηλικία 36 ετών, όπως ο πατέρας της, η Εϊντα υπήρξε μία από τις προοδευτικότερες μορφές της βικτωριανής κοινωνίας: χρηματοδότησε τη «Μηχανή Σκέψης» του Τσαρλς Μπάμπατζ, που αποτέλεσε ένα από τα πρώτα σχέδια αναλυτικής υπολογιστικής μηχανής, συνεργάστηκε με επιστήμονες όπως ο Φάραντεϊ και ο Αντριου Κρος, ενώ έγραψε αυτό που θεωρείται ο πρώτος αλγόριθμος. Ετσι, η Μιράντα Σέιμουρ καταφέρνει να φωτίσει δύο παρεξηγημένες, μετά τον θάνατό τους, προσωπικότητες, τις οποίες ακολουθούσε πάντα η σκιά του λόρδου Βύρωνα.