Θυμάμαι με ακρίβεια την πρώτη φορά που είδα έργο του Μάκη Θεοφυλακτόπουλου. Ηταν στις αρχές του 2000, στο Μουσείο Φρυσίρα, ένα «σχολείο» για όλους όσοι αγαπάμε την παραστατική ζωγραφική. Σε μια χοντρή ανάγλυφη πάστα μαύρου χρώματος άστραφτε το λευκό περίγραμμα μιας αινιγματικής ανθρώπινης φιγούρας. Αυτές οι παρθενικές συστάσεις με τη δουλειά του αποδείχθηκαν καθοριστικές. Μαγνητίστηκα από τις πινελιές του, που έκαναν τον πίνακα ένα τρισδιάστατο τοπίο. Θεωρώ, λοιπόν, σπουδαία υπόθεση την παρουσίαση των 21 νέων έργων του στην Αθήνα, στην γκαλερί Citronne, τα οποία εκτίθενται σε διάλογο με επιλεγμένα έργα από την καλλιτεχνική παραγωγή του ζωγράφου κατά την τελευταία δεκαετία. Το αφιέρωμα, που έχει επιμεληθεί με μεράκι ο Θεόφιλος Τραμπούλης, ιχνηλατεί τη συνέχεια, τις ρήξεις, την πορεία αυτού του καλλιτέχνη που έχει κλείσει 50 χρόνια εικαστικής παρουσίας.
Η έκθεση εγκαινιάστηκε την περασμένη εβδομάδα και, διόλου τυχαία, στα εγκαίνια παρευρέθηκαν όλες οι γενιές της ελληνικής εικαστικής παραγωγής. Από πολύ νωρίς μέχρι και τα μεσάνυχτα πέρασαν ζωγράφοι, επιμελητές, συλλέκτες και κυρίως πολλά νέα παιδιά. Ο 80χρονος Θεοφυλακτόπουλος παραμένει ακαταπόνητα δημιουργικός. Το πιο ωραίο είναι, όμως, ότι παραμένει πάντα ο αιρετικός και αυτοϋπονομευτικός εαυτός του. Ποτέ στημένος, ποτέ καθωσπρέπει, αφαιρετικός στην τέχνη του, πληθωρικός στους τρόπους του. Στον καινούργιο αυτόν κύκλο, ο εικαστικός αναμετριέται με υλικά που δεν περιμένουμε, όπως τον ανεξίτηλο μαρκαδόρο, κατακτά την υφή και τις τονικότητές τους. Οσο για τις μοναχικές φιγούρες του –λες και είναι κάποιος σκοτεινός καθρέπτης του–, επιβιώνουν μια χαρά.
Ο Μάκης Θεοφυλακτόπουλος στα εγκαίνια της έκθεσής του.
Το εναρκτήριο λάκτισμα της σεζόν για το αθηναϊκό παράρτημα της γκαλερί δείχνει πως ένα στοίχημα κερδήθηκε. Η Τατιάνα Σπινάρη-Πολλάλη αποφάσισε να ανοίξει πέρυσι μια γκαλερί στην Αθήνα, έπειτα από εκείνη του Πόρου, σε ένα κομψό κολωνακιώτικο διαμέρισμα. Η πρώτη έκθεση περιλάμβανε το περίφημο «Mappemonde» του αείμνηστου Γιώργου Λάππα και έτυχε θερμότατης υποδοχής από το κοινό. Τώρα ήρθε η ώρα του Θεοφυλακτόπουλου να πάρει τη σκυτάλη, για να μας επιβεβαιώσει ότι ναι μεν η εγχώρια αγορά της τέχνης δεν έχει ακόμη ανακάμψει, αλλά συμβαίνουν σημαντικά πράγματα στις αθηναϊκές αίθουσες τέχνης.
Αξίζει μια βόλτα από την Πατριάρχου Ιωακείμ 19 για να δει κανείς τα έργα αυτού του καλλιτέχνη, που υπήρξε μαθητής του Μόραλη, πέρασε από το Παρίσι και τη Νέα Υόρκη, δίδαξε για πολλά χρόνια στη Σχολή Καλών Τεχνών της Θεσσαλονίκης και εξακολουθεί να ζει με τους δικούς του κανόνες. Εως τις 25 Ιανουαρίου.