Με εγγενή συγκίνηση απέναντι στην πράξη της ζωγραφικής, με μια διάθεση εξωτερίκευσης του μύχιου και του αφανούς, ο 26χρονος Δημήτρης Αγγελόπουλος παρουσιάζει νέα ενότητα έργων του σε ατομική έκθεση στο Κέντρο Τεχνών «Μετς», σε αυτό το εξαίρετα αναστηλωμένο αθηναϊκό σπίτι του ανέστησε ο ζωγράφος Γιώργος Κόρδης. Η έκθεση του Δημήτρη Αγγελόπουλου («Το ίχνος της γραμμής»), με την επιμέλεια του Γιώργου Μυλωνά, είναι ένα ξετύλιγμα του ταλέντου αυτού του νέου εικαστικού, ενός δημιουργού που εξαρχής, από την πρώτη εμφάνισή του στην kaplanon galleries, δίπλα στον δάσκαλό του Αχιλλέα Πιστώνη, εντυπωσίασε με το σχέδιό του και την εσωτερικότητά του και συγκίνησε αρκετούς συλλέκτες.
Ωστόσο, ο Δημήτρης Αγγελόπουλος μοιάζει να είναι αδιάβροχος από τις σειρήνες της όποιας φήμης. Η μορφή του έχει κάτι πρωτεϊκό, απλό, βαθύ, ανόθευτο και πηγαίο. Οπως η τέχνη του. Στις αίθουσες του «Μετς», ο Δημήτρης Αγγελόπουλος παρουσιάζει τον τρόπο με τον οποίον προχωρά στη ζωγραφική, τον σταδιακό του απογαλακτισμό, τον πλούτο του εσωτερικού του κόσμου. Κυριαρχούν τα σχέδια, όλα πορτρέτα, με μολύβι, χρωματιστά κραγιόνια ή μελάνια. Συγκατοικούν με λάδια, διαφορετικά από όσα είχαμε δει. Είχαμε πάρει μια ιδέα από το έργο που είχε παρουσιάσει στην Art Athina (kaplanon), το οποίο συγκαταλέγει και σε αυτήν την έκθεση. Ζωγραφική πλούσια σε χρώμα και πυκνότητα, με εμφανείς τις αναφορές στην παρισινή επίδραση από το ταξίδι του στη Γαλλία. Συνυπάρχουν οι σκιές, σαν λεπτοί, μoβ κορμοί από έργα του Ματίς, του Ντερέν ή του Βλαμένκ, και αναφύονται στα έργα του Δημήτρη Αγγελόπουλου, μεγάλων διαστάσεων, ανθρωποκεντρικά, γεμάτα χυμούς.
Τα σχέδια ορίζουν έναν αντίλογο βάρους και πυκνότητας. Σαν προσευχητάρια, κόγχες σκαμμένες σε αποκυήματα ονείρου και οφθαλμαπάτης, τα πορτρέτα που παρουσιάζει είναι φαγιούμ, σαν επιτύμβια, σαν χάρτινα εκμαγεία, σαν ξεθωριασμένες φωτογραφίες. Συνθέτουν βωμούς πίστης στον άνθρωπο. Αυτοπροσωπογραφίες και εκλεκτικές συγγένειες (Βαν Γκογκ, Ντέιβιντ Χόκνεϊ) αλλά κυρίως πρόσωπα του περιβάλλοντός του, η Μαρία (η μορφή της βάφει την έκθεση), η μάνα, ο μικρός Πέτρος, η γιαγιά, ο παππούς… ορυχεία αγάπης. Κοιτάσματα εξαΰλωσης. Η μορφή εμμένει, μεταλλάσσεται. Ο Δημήτρης Αγγελόπουλος στήνει ένα κόσμο. Μεταλαμβάνουμε.
Ευγενίου Βουλγάρεως 6, Μετς (τηλ. 211 11.34.262). Εως τις 15 Φεβρουαρίου.