Η Αλίκη στον κόσμο του κορωνοϊού

Η Αλίκη στον κόσμο του κορωνοϊού

5' 0" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Αυτή τη φορά, η Αλίκη δεν θα έρθει στη χώρα των θαυμάτων, αλλά στον κόσμο του κορωνοϊού. Ή μήπως πρέπει να την περιμένουμε αργότερα; Η διεύθυνση του περίφημου Victoria and Albert Museum στο Λονδίνο είναι αισιόδοξη και δεν έχει αναβάλει ακόμα τα εγκαίνια της μεγάλης, νέας έκθεσης που έχει αναγγείλει για τις 27 Ιουνίου. Αλλωστε, η μικρή ηρωίδα του Λιούις Κάρολ είναι συνηθισμένη να αντιμετωπίζει απρόσμενους κινδύνους, ήδη από τότε που πλάστηκε στη φαντασία του Βρετανού συγγραφέα.

Πρότυπο του Κάρολ υπήρξε η Αλις Λίντελ, κόρη του κοσμήτορα του κολεγίου της Εκκλησίας του Χριστού της Οξφόρδης, με το οποίο ο συγγραφέας συνεργαζόταν. Σε μια εκδρομή, ο Κάρολ αφηγήθηκε στην Αλις και στις δυο αδελφές της την ιστορία ενός κοριτσιού, που παγιδεύεται σε μια μαγική χώρα όπου όλα μπορούν να συμβούν.

Δεν ήταν η πρώτη ιστορία με την οποία ο Κάρολ, ή Τσαρλς Λάτγουιτς Ντότζσον, όπως ήταν το πραγματικό του όνομα, ψυχαγωγούσε τα κορίτσια. Το ενδιαφέρον είναι ότι ο Ντότζσον ήταν βραδύγλωσσος, όμως το πρόβλημά του λυνόταν αμέσως με το που διηγούνταν παραμύθια σε μικρά κορίτσια (όπως είχε γράψει, «Με εξαίρεση τα αγόρια, αγαπώ πολύ τα παιδιά»). Oμως, αυτή τη φορά η Αλις του ζήτησε να γράψει και να της χαρίσει τη συγκεκριμένη ιστορία, κάτι που έγινε λίγο αργότερα. Μια φωτογραφία του κοριτσιού από το 1872 είναι ένα από τα 300 αντικείμενα που θα περιλάβει η έκθεση.

Η ιστορία του επτάχρονου παιδιού που χάνεται σε έναν υπόγειο κόσμο –ένα παράλληλο σύμπαν, μιαν άλλη διάσταση: μην ξεχνάτε ότι ο Ντόντζσον ήταν μαθηματικός– όπου γνωρίζει παράξενους και γοητευτικούς ήρωες, όπου αντικείμενα καθημερινής χρήσης ζωντανεύουν και όλα συμπλέκονται σε ένα σουρεαλιστικό πανηγύρι, έχει επηρεάσει άλλους συγγραφείς, αλλά και ζωγράφους, σκηνοθέτες, σχεδιαστές μόδας, φωτογράφους, ψυχαναλυτές, έως και ροκ συγκροτήματα όπως οι Beatles και οι Pink Floyd. Η έκθεση, λοιπόν, θα περιλάβει από αυθεντικά χειρόγραφα του Κάρολ έως ψηφιακές προβολές. Από κοστούμια μιας παραγωγής του Βασιλικού Μπαλέτου του 2011 έως ρούχα Ιαπώνων ντιζάινερ. Από έργα του Σαλβαντόρ Νταλί έως φωτογραφίες διαδηλώσεων με συνθήματα εμπνευσμένα από την Αλίκη. Από θεατρικά σκηνικά έως το ημερολόγιο της Πιρέλι που εμπνεύστηκε από το δημοφιλές παραμύθι ο φωτογράφος Τιμ Γουόκερ το 2018 με ήρωες τον ηθοποιό και ντραγκ κουίν Ρου Πολ, τη Ναόμι Κάμπελ κ.ά.

Oμως, αν υπάρχουν κάποιες ομάδες εκθεμάτων για τις οποίες οι επιμελητές της έκθεσης περισσότερο περηφανεύονται, είναι τα πρωτότυπα σχέδια του Τζον Τένιελ για την πρώτη έκδοση του βιβλίου το 1865, η εικαστική δουλειά της Μαίρης Μπλερ για την περίφημη ταινία ανιμέισον του Ντίσνεϊ του 1951 και τα κοστούμια της Κόλιν Ατγουντ για το φιλμ του Τιμ Μπάρτον του 2010.

«Καμία άλλη ιστορία της αγγλικής λογοτεχνίας δεν με κέντρισε περισσότερο από την Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων», είχε παραδεχθεί ο Ντίσνεϊ το 1946. «Με γοήτευσε όταν την πρωτοδιάβασα ως μαθητής, και μόλις άρχισα να δημιουργώ καρτούν, απέκτησα τα κινηματογραφικά της δικαιώματα».

Η δική του «Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων» που γύρισε πέντε χρόνια μετά, υπήρξε μία από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του. «Καμία κινηματογραφική προσαρμογή της “Αλίκης” δεν ειχε μεγαλύτερη πολιτιστική επίδραση από την ταινία του Ντίσνεϊ», επισημαίνει σήμερα η επιμελήτρια της διοργάνωσης στο V&A Κέιτ Μπέιλεϊ, προσθέτοντας ότι η έκθεση «αντιμετωπίζει το βιβλίο σαν μια ατελείωτη πηγή έμπνευσης και περιέργειας για μερικά από τα πιο δημιουργικά μυαλά του κόσμου. Η Αλίκη μας ενθαρρύνει τα αναρωτηθούμε, να μάθουμε, να εξερευνήσουμε και να ονειρευτούμε».

Ανάμεσα στους πολλούς που ονειρεύτηκαν είναι και η Κόλιν Ατγουντ, όταν συνεργάστηκε με τον Μπάρτον: «Η ιδέα να σχεδιάσω εξαρχής την “Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων” με τρομοκράτησε γιατί κάθε ήρωας είναι τόσο πολύ αγαπημένος και τον έχουν ζωντανέψει τόσες διαφορετικές παραδόσεις», παραδέχεται. «Ευτυχώς, όταν συζήτησα με τον Τιμ Μπάρτον για την προσέγγιση που θα ακολουθούσαμε, αφέθηκα ελεύθερη να ξαναφανταστώ μια νέα Αλίκη. Ξεκίνησα επιστρέφοντας στα αυθεντικά βιβλία του Λιούις Κάρολ και στη δεκαετία στην οποία εκδόθηκαν, γιατί ήταν τόσο αποκαλυπτική για την ίδια την ιστορία».

Οι Τζόνι Ντεπ, Αν Χάθαγουεϊ και Ελενα Μπόναμ Κάρτερ, οι πρωταγωνιστές του Μπάρτον, δεν προβλέπεται φυσικά να βρίσκονται στην έκθεση, σαν και όταν ξεκινήσει με το καλό, όμως κάτι από τη μαγεία του παραμυθιού θα υπάρχει για μικρούς και μεγάλους. Η ίδια η είσοδος θα διαμορφωθεί σαν μια τρύπα όπου ένας λαγός που μιλάει θα καθοδηγεί τους επισκέπτες, όπως την Αλίκη στο βιβλίο. Διάφορα παιχνίδια θα τους περιμένουν και στη διαδρομή της.

H οπερατική εκδοχή

Και επειδή η ιστορία συνεχίζει να γοητεύει όχι μόνο το κοινό, αλλά και τους δημιουργούς, φέτος παρουσιάστηκε και μια οπερατική εκδοχή της. Ο τίτλος της, «Οι περιπέτειες της Αλίκης κάτω από το έδαφος» είναι εκείνος που είχε διαλέξει ο συγγραφέας πριν καταλήξει σ’ αυτόν που σήμερα γνωρίζουμε. Δημιουργός της όπερας ο Τζέραλντ Μπάρι, ο οποίος, όπως ακριβώς συμβαίνει και στο παραμύθι, συνδυάζει με απρόβλεπτο, σουρεαλιστικό τρόπο το δικό του μουσικό ύφος με ρίμες, σφυρίγματα, θορύβους, δάνεια από τον Μπαχ ή τον Μπετόβεν. Η παράσταση ξεκίνησε τον Φεβρουάριο στη Βασιλική Οπερα του Λονδίνου, αλλά δεν συνεχίζεται λόγω των μέτρων για τον κορωνοϊό. Σίγουρα, όταν όλα είναι καλύτερα, θα επαναληφθεί. Σίγουρα τότε θα εγκαινιαστεί και η έκθεση στο V&A με τις πολλές εκδοχές της παραμυθένιας ηρωίδας του Λιούις Κάρολ.

Ομως, η Αλις; Η αληθινή Αλίκη; Τι στ’ αλήθεια απέγινε εκείνη; To κορίτσι στο οποίο ο Κάρολ άρεσε να λέει παραμύθια, αλλά και το οποίο του άρεσε επίσης να φωτογραφίζει (κάτι που κατά καιρούς έχει προκαλέσει συζητήσεις), παντρεύτηκε και έγινε μητέρα τριών αγοριών που, μεγαλώνοντας, πολέμησαν στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Τα δύο σκοτώθηκαν στο πεδίο της μάχης. Η ιστορία της μεταφέρθηκε πριν από έξι χρόνια και στο θέατρο, συνδυάζοντας την παραμυθένια ατμόσφαιρα του βιβλίου του 1865 με τον πολεμικό ζόφο του 1915.

Αν και ο σύζυγός της είχε αξιόλογη περιουσία, όταν εκείνος πέθανε, το 1926, η κυρία Χάρντγκρεϊβς, όπως ονομαζόταν πια, δεν μπορούσε να συντηρήσει το σπίτι τους, και αναγκάστηκε να πουλήσει το δικό της αντίτυπο της «Αλίκης». Το ντοκουμέντο έφτασε τις 15.400 λίρες, ποσό τετραπλάσιο εκείνου που είχε δώσει αρχικά ο οίκος Σόθμπις. Μέχρι τον θάνατό της, το 1934, στα 82 της, η Αλις δεν έπαψε να τιμάται ως εκείνη που ενέπνευσε μία από τις πιο δημοφιλείς ιστορίες της παιδικής ηλικίας που δεν ξεχνιούνται μετά το τέλος της. 

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή