Ο Χόκνεϊ στο παράθυρό του

2' 18" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Οταν ο Ντέιβιντ Χόκνεϊ απέκτησε το πρώτο του iPhone, το 2009, ένα νέο καλλιτεχνικό μέσο βρέθηκε στα χέρια του. Εκανε τα πρώτα του ψηφιακά σχέδια την άνοιξη εκείνης της χρονιάς και δεν έκρυβε πως ήταν πανευτυχής: δεν χρειαζόταν πια να σηκωθεί από το κρεβάτι του για να ξεκινήσει την εργάσιμη μέρα του.

Το 2010 άρχισε να χρησιμοποιεί το iPad, που, χάρη στο μεγαλύτερο μέγεθός του, του έδωσε ακόμη περισσότερες δυνατότητες: πειραματιζόταν πάνω στην αλληλεπίδραση του φωτός, στην οθόνη του, με τα χρώματα και τις γραμμές. Ολα στη ζωή του απέκτησαν άλλο νόημα, ακόμη και τα πιο οικεία, όπως η γειτονιά του στο Γιορκσάιρ.

Αρχισε, λοιπόν, να ζωγραφίζει αυτά που έβλεπε από το παράθυρο του σπιτιού του, καθώς άλλαζαν στη διάρκεια ενός εικοσιτετραώρου: η στέγη του απέναντι σπιτιού λουσμένη στο φως του πρωινού ή ως σκοτεινό φόντο στο αναμμένο λαμπατέρ του δωματίου του το βράδυ· τα δέντρα του κήπου του γυμνά ή γεμάτα νέους βλαστούς, ανάλογα με τις εποχές· οι αντανακλάσεις του φωτός πάνω στα αντικείμενα· ακόμη κι ένα βάζο με λουλούδια μπροστά στο παράθυρο αποκτούσε ενδιαφέρον για τον καλλιτέχνη.

Ο Χόκνεϊ στο παράθυρό του-1

Εκατόν είκοσι έργα από αυτή τη μονοθεματική «συγκομιδή» της τελευταίας δεκαετίας (44 φιλοτεχνημένα σε iPhone και τα υπόλοιπα σε iPad) περιλαμβάνονται σε ένα πολυτελές λεύκωμα 248 σελίδων των εκδόσεων Taschen που κυκλοφόρησε σε περιορισμένο αριθμό αντιτύπων, μόλις χιλίων, υπογεγραμμένων από τον ίδιο τον Χόκνεϊ, γεγονός που δικαιολογεί την τιμή του (1.750 ευρώ). Ο τίτλος του; «My window» – «Το παράθυρό μου». Θα μπορούσε, βέβαια, να τιτλοφορείται και «Ο χρόνος μου», γιατί αυτό ακριβώς βλέπουμε: τον χρόνο μέσα από τα μάτια του Ντέιβιντ Χόκνεϊ.

Τον Ιούλιο ο σπουδαίος Βρετανός ζωγράφος θα κλείσει τα 83 του χρόνια. Εχει αναρρώσει από ένα βαρύ εγκεφαλικό, είναι σχεδόν κουφός, αλλά δεν πτοείται: «Οταν είσαι τυφλός, χρησιμοποιείς τους ήχους γύρω σου για να αποκωδικοποιήσεις κάθε χώρο. Με μένα συμβαίνει το αντίστροφο. Χωρίς τους ήχους να με καθοδηγούν, μαθαίνω να βλέπω το περιβάλλον μου διαφορετικά, πολύ πιο καθαρά», έχει πει. Και απ’ ό,τι φαίνεται, υπάρχουν αρκετά που δεν έχει αποκωδικοποιήσει ακόμη: «Ο χρόνος παραμένει το μεγαλύτερο μυστήριο για μένα. Κάποτε νόμιζα πως είμαι αθάνατος. Οταν είσαι 20, ακόμη κι ένας 40χρονος σού φαίνεται ηλικιωμένος· είναι λογικό, αφού έχει τα διπλά σου χρόνια. Στην ηλικία που έχω φτάσει, λοιπόν, προσπαθώ να είμαι δραστήριος. Τουλάχιστον να μην είμαι αδρανής. Σκέφτομαι, πόσο χρόνο έχω ακόμη; Δεν πρέπει να τον σπαταλήσω. Ας ζωγραφίζω! Ζω στο τώρα, λοιπόν».

Η επιδημία βρήκε τον Χόκνεϊ στο σπίτι του στη Νορμανδία. Μετακόμισε στη Γαλλία το 2018, γιατί στο Λος Αντζελες, και στις ΗΠΑ γενικότερα, δεν μπορούσε πουθενά να καπνίζει! (Παραμένει μανιώδης καπνιστής.) Από την καραντίνα έδωσε στη δημοσιότητα ένα καινούργιο έργο του – κίτρινους ασφόδελους πάνω σ’ ένα καταπράσινο λιβάδι. Οι φράσεις που το συνόδευαν ήταν οι εξής: «Και να θυμάστε: κανείς δεν μπορεί να ματαιώσει την άνοιξη»…

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή