Ενα άρθρο/έρευνα, εικαστικού-θεολογικού περιεχομένου, στους New York Times «Searching for a Jesus who looks more like me» («Αναζητώντας έναν Χριστό που να μου μοιάζει»), που δημοσιεύθηκε πριν από λίγες ημέρες (10/04), ήταν η αφορμή για μια αναδρομή. Το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, στις αρχές του 2000, επί διεύθυνσης της Αννας Καφέτση, τότε που στεγαζόταν για ένα διάστημα στο Φιξ (όχι με τη σημερινή ανακαινισμένη μορφή του) είχε διοργανώσει την έκθεση «Θεολογίες». Από τον Οκτώβριο του 2002 έως τον Ιανουάριο του 2003.
Τυχεροί όσοι την επισκεφθήκαμε και έτσι μπορούμε και σήμερα να ανατρέχουμε στον κατάλογο, μιας εξαιρετικής, στη σύλληψη και εκτέλεση, διοργάνωσης. Στην έκθεση συμμετείχαν με ένα έργο ο καθένας, έπειτα από παραγγελία του Μουσείου, δεκατρείς διακεκριμένοι καλλιτέχνες. Ανάμεσά τους, δύο Ελληνες, ο Δημήτρης Αληθεινός και ο Μάριος Σπηλιόπουλος, ο Μπιλ Βιόλα, η Μαρίκο Μόρι, η Σιρίν Νεσάτ, ο Σεργκέι Σούτοφ, ο Ζαλάλ Τουφίκ, κ.ά. Εγκαταστάσεις, γλυπτά και βιντεοεγκαταστάσεις συγκροτούσαν τέσσερις συγγενείς προσεγγίσεις του θρησκευτικού φαινομένου. Πώς αντιλαμβάνονται οι σύγχρονοι καλλιτέχνες το θρησκεύεσθαι, σε όλο το φάσμα των αποκαλύψεων, πίστεων, επίσημων δογμάτων, αιρέσεων και ποικίλων λατρειών; Το ερώτημα παραμένει επίκαιρο και διαρκώς ανανεούμενο. Αποδόμηση αλλά παράλληλα και μια κρυφή γοητεία από την υπέρβαση των ανθρωπίνων ορίων που συνιστά τον πυρήνα της θρησκευτικότητας, μια μυστική, ερωτική, μυσταγωγική αναζήτηση του θείου. Θυμάμαι την Αίθουσα για τον Αγιο Ιωάννη του σταυρού, ένα μικρό κελί στη μέση μιας μεγάλης σκοτεινής αίθουσας, μια ηχητική εγκατάσταση, του Μπιλ Βιόλα, το μεγάλο παραλληλεπίπεδο δωμάτιο του Μάριου Σπηλιόπουλου («Τα 700 ονόματα του Θεού»), στο βάθος προβαλλόταν μια θάλασσα με ορίζοντα, στους τοίχους των δυο πλευρών γραμμένα απνευστί 700 θεωνύμια, στο δάπεδο πολλά ζευγάρια από χρησιμοποιημένα παπούτσια.
Η φετινή Μεγάλη Εβδομάδα, «κεκλεισμένων των θυρών» είναι διαφορετική. Προσφέρεται για πολλές εσωτερικές διαδρομές. Πιο κοντά στο ερώτημα του Αγίου Αυγουστίνου («Εξομολογήσεις»): «Αλλά σε ποιο μέρος της μνήμης μου κατοικείς, Κύριε;».