Η «πένθιμη μόδα» της βικτωριανής εποχής

Η «πένθιμη μόδα» της βικτωριανής εποχής

2' 17" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Για τις εύπορες αστές της βικτωριανής εποχής, ένα απλό μαύρο φόρεμα δεν ισοδυναμούσε με την τελευταία λέξη της μόδας, ούτε αποτελούσε ιδανικό ένδυμα για βραδινές εμφανίσεις. Ωστόσο, αναγκασμένες καθώς ήταν να τηρούν τους αυστηρούς κανόνες περί πένθους σε μια εποχή με επιδημίες, πολέμους, αυξημένη παιδική θνησιμότητα και όχι ιδιαίτερα υψηλό προσδόκιμο ζωής, συχνά αναγκάζονταν να περάσουν το μεγαλύτερο μέρος της ενήλικης ζωής τους ντυμένες αποκλειστικά με σκούρα χρώματα. Αποφασισμένες να μη θυσιάσουν την κομψότητα στο όνομα της ευπρέπειας, οι πιο φιλάρεσκες και εφευρετικές εξ αυτών αξιοποιούσαν στο έπακρο τη φαντασία τους για να μετατρέψουν τα λιτά, πένθιμα ενδύματά τους σε κομμάτια υψηλής ραπτικής με την προθήκη πολύτιμων λίθων, ακριβών υφασμάτων και αραχνοΰφαντων πέπλων.

Από τις αρχές του 19ου αι.

Στην «πένθιμη μόδα» του 19ου και 20ού αιώνα εστιάζει το πρωτότυπο αφιέρωμα του Costume Institute του Μητροπολιτικού Μουσείου της Νέας Υόρκης, που θα εγκαινιαστεί τον Οκτώβριο στον προσφάτως ανακαινισμένο εκθεσιακό χώρο του, το Anna Wintour Costume Center. Η πρώτη φθινοπωρινή έκθεση του ινστιτούτου εδώ και επτά χρόνια τιτλοφορείται «Death Becomes Her: A Century of Mourning Attire» και περιλαμβάνει ως επί το πλείστον αντικείμενα από τη μόνιμη συλλογή του μουσείου. Συνολικά 30 κοστούμια, πολλά εκ των οποίων εκτίθενται για πρώτη φορά στο ευρύ κοινό, όπως επίσης και κοσμήματα, αξεσουάρ, ιστορικές φωτογραφίες, σχέδια και γκραβούρες της εποχής, παρουσιάζονται με χρονολογική σειρά, αναδεικνύοντας την εξέλιξη της πένθιμης αισθητικής από το 1815 ώς τις πρώτες δεκαετίες του περασμένου αιώνα. Σταδιακά, οι κανόνες γίνονται πιο ελαστικοί και το κρεπ δίνει τη θέση του στα πλισέ μεταξωτά, ενώ το μαύρο συνδυάζεται με αποχρώσεις του γκρι και του μοβ.

Τα «πρότυπα»

Σύμφωνα με τους επιμελητές της έκθεσης, Harold Koda και Jessica Regan, τα πρότυπα της υψηλής μόδας έφτασαν στο σημείο να καθορίζουν όχι μόνο την αμφίεση όσων έχαναν κοντινά τους πρόσωπα, αλλά και τις ίδιες τις κοινωνικές αντιλήψεις περί πένθους. Οι πεπλοφόρες χήρες, για παράδειγμα, αντιμετωπίζονταν εξίσου με συμπόνοια όσο και καχυποψία, αφού μια σεξουαλικά έμπειρη γυναίκα χωρίς σύζυγο αποτελούσε εν δυνάμει απειλή για την ηθική τάξη. Φυσικά, «πρότυπα» για τις πενθούσες της εποχής αποτελούσαν οι διασημότητες του καιρού τους, δηλαδή τα μέλη των βασιλικών οικογενειών. Καθοριστική ήταν η επιρροή της βασίλισσας Βικτωρίας, που πενθούσε τον θάνατο του συζύγου της επί τέσσερις δεκαετίες και αποτέλεσε παράδειγμα προς μίμηση για χιλιάδες χήρες – κάποιες φορές από συνειδητή επιλογή και τις περισσότερες ως αποτέλεσμα κοινωνικών πιέσεων. Στα μέσα του 19ου αιώνα, οι πόλεις της Ευρώπης και της Αμερικής διέθεταν εξειδικευμένα καταστήματα, οι πελάτες των οποίων είχαν τη δυνατότητα να παραγγείλουν τα πένθιμα ενδύματα της επιλογής τους επιδεικνύοντας σελίδες περιοδικών μόδας της εποχής.

Η έκθεση «Death Becomes Her: A Century of Mourning Attire» θα εγκαινιαστεί στις 21 Οκτωβρίου στο Anna Wintour Costume Center του Μητροπολιτικού Μουσείου της Νέας Υόρκης και θα διαρκέσει έως την 1η Φεβρουαρίου του 2015.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή