Τοίχος και τείχη

1' 17" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

«Η μόνη χρησιμότητα των γκράφιτι είναι να σπάνε τα νεύρα των φιλελεύθερων. Πράγμα το οποίο τα κάνει αρκετά χρήσιμα, τώρα που το σκέφτομαι». Από τα δεκάδες σχόλια που διάβασα υπέρ του αμφιλεγόμενου γκράφιτι στο Πολυτεχνείο, το παραπάνω μού φάνηκε το πιο ειλικρινές. Το αινιγματικό έργο δεν αρέσει απαραίτητα, αλλά αρέσει που προκαλεί. Το επιχείρημα είναι πολιτικά εφηβικό, αλλά ειλικρινές.

Αντίθετα, δυσκολεύομαι να φανταστώ πώς η συγκεκριμένη εικαστική παρέμβαση μπορεί να φέρνει στο μυαλό κάποιου την Γκερνίκα του Πικάσο ή κάποιον πίνακα του Τζάκσον Πόλοκ.

Οπως δυσκολεύομαι να πιστέψω πως κάποιος μπορεί να νιώθει καταπιεσμένος από την «αστική» τάξη και καθαρότητα, όταν κατοικεί ή κινείται στα κατά τ’ άλλα συμπαθητικά Εξάρχεια, όπου δεν θα συναντήσεις καθαρό τοίχο ούτε για δείγμα.

Ούτε πάλι μπορώ να αντιληφθώ το έργο ως μια α λα Φουκό «ετεροτοπία», ως ένα μη κανονικό τόπο, που αντιστέκεται στον κυρίαρχο τρόπο οργάνωσης του χώρου. Αν μιλάμε για την καρδιά της Αθήνας, πιο ετεροτοπικό θα έμοιαζε ένα δημόσιο κτίριο φροντισμένο και καθαρό.

Η πόλωση απλουστεύει τα σχήματα. Οποιος ενοχλείται από τις μουτζούρες στα μάρμαρα ενός –ήδη παραμελημένου φυσικά– ιστορικού μνημείου κατηγοριοποιείται, στην καλύτερη περίπτωση, ως συντηρητικός νοικοκυραίος ή, στη χειρότερη, ως μισάνθρωπος απολογητής του (νεο)φιλελευθερισμού. Οι αντιδράσεις για τα «ντουβάρια» ερμηνεύονται ως διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στους ανθρωπιστές και τους άλλους.

Ποιοι είναι οι άλλοι; «Αυτοί που διαμαρτύρονται για τα γκράφιτι στο Πολυτεχνείο είναι η επιτομή του ελληνικού φασισμού». Οι ίδιοι άνθρωποι που βλέπουν παντού φασισμό, στο ασπρόμαυρο mural της Στουρνάρη βλέπουν ελευθερία έκφρασης.

Αλίμονο στους καλόγουστους του κινήματος, που νιώθουν υποχρεωμένοι να δηλώσουν την εκτίμησή τους για το έργο.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή