Δράσεις που βασίζονται σε τεκμήρια και εκθέματα και ανακαλούν ιστορικές μνήμες, μ’ έναν πρωτότυπο τρόπο, μπορεί να αναζητήσει κανείς, όσο μάλιστα ξανοίγει ο καιρός, σε χώρους πολιτισμού της Αθήνας. Η ανάγνωση της ιστορίας, αρχαίας και νεότερης, με άλλη εκπαιδευτική ματιά, φαίνεται να κερδίζει όλο και περισσότερο το ενδιαφέρον του κοινού, που διψά για νέους τρόπους αφήγησης των παλιών μύθων.
Το Μουσείο Ακρόπολης, ανήμερα της 25ης Μαρτίου, γιορτάζει την εθνική επέτειο μέσα από διάφορα εκθέματα, που διηγούνται τον τρόπο που προσέγγιζαν τις μεγάλες στιγμές στην ιστορία και τη μυθολογία τους οι αρχαίοι.
Το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, μετά την επιτυχία που είχε το δαχτυλίδι του Θησέα, στο πλαίσιο της δράσης το Αθέατο Μουσείο, τώρα εστιάζει πάνω σε μια γάτα: τη Μίου από την αρχαία Αίγυπτο, που έχει συγκινήσει όλους τους φιλόζωους πρώτα στο facebook κι από χθες τους έφερε στο μουσείο, συγκεκριμένα στην αίθουσα 40. Πρόκειται για τη χάλκινη σαρκοφάγο που περιείχε αρχικά τη μούμια του ζώου και που είχε κατασκευαστεί για να προσφερθεί ως ανάθημα στη θεά Βούβαστη (Μπαστίτη). Χρονολογείται στο διάστημα από την Υστερη Περίοδο ώς τους Πτολεμαϊκούς Χρόνους (664-30 π.Χ.) και εκτίθεται για πρώτη φορά.
Ακόμη κι ένα αρχείο μπορεί να συγκινήσει το ανήσυχο κοινό. Η παράσταση «Γραπτά ίχνη» που φιλοξενεί το Πολιτιστικό Ιδρυμα Ομίλου Πειραιώς στο Ιστορικό Αρχείο του, στον Ταύρο, βασίζεται σε έγγραφα που φυλάσσονται στα Γενικά Αρχεία του Κράτους, το Τοπικό Αρχείο Κεφαλλονιάς και το ΕΛΙΑ-ΜΙΕΤ και έχουν τροποποιηθεί για τις ανάγκες της θεατρικής παραγωγής. Ο σκηνοθέτης Αλέξανδρος Λυκούρας, που είναι υπεύθυνος για την έρευνα και τη σύνθεση κειμένων, αξιοποίησε από προικοσύμφωνα και επιστολές μέχρι δικογραφίες και υλικό από εφημερίδες. Οπως από την εφημερίδα «Ζιζάνιο» του σατιρικού ποιητή Γεωργίου Μολφέτα, ενώ τρεις ηθοποιοί αφηγούνται στιγμές ανθρώπων από το 1810 έως το 1953, μέσα από τα γραπτά τους ίχνη.
Πριν από δυο χρόνια, ο ηθοποιός Κωνσταντίνος Ντέλλας αξιοποίησε λαογραφικές μελέτες του Ν. Πολίτη και του Αρ. Βαλαωρίτη και αναφορές περιηγητών στην προεπαναστατική Ελλάδα για τον Ελληνα Βρυκόλακα, κάνοντάς τις παράσταση ανάμεσα στα αρχαία του Μουσείου Μπενάκη.