Ας αρχίσουμε από τη θετική είδηση, που στην περίπτωση του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης δεν περισσεύουν: μιλάω με τη διευθύντρια του ΕΜΣΤ Κατερίνα Κοσκινά, λίγες εβδομάδες μετά την εγκατάσταση των διοικητικών υπηρεσιών του Μουσείου στο κτίριο του Φιξ. Είχε συμβολικό βάρος αυτή η μετακόμιση από το Ωδείο Αθηνών στο πάλλευκο, αλλά σπαρακτικά άδειο, Φιξ της λεωφόρου Συγγρού.
Ας είναι! Οι πρώτες ανάσες των λιγοστών υπαλλήλων του ΕΜΣΤ διασκεδάζουν κάπως την ερημιά του χώρου αλλά και την καθημερινή αναμέτρηση με μια σειρά από εκκρεμότητες, που σπρώχνουν όλο και πιο πίσω την ημερομηνία των εγκαινίων του νέου μεγάλου μουσείου της Αθήνας.
Δεν έχουν περάσει πολλές ημέρες από την επίσκεψη του αναπληρωτή υπουργού Πολιτισμού Νίκου Ξυδάκη και την εξαγγελία διεθνούς διαγωνισμού για την ανάδειξη νέου καλλιτεχνικού διευθυντή, έτσι ώστε το ΕΜΣΤ να αποκτήσει τη «διεύθυνση που του αξίζει». Ολα αυτά παρουσία της Κατερίνας Κοσκινά, η οποία βρίσκεται στο τιμόνι του Μουσείου από τον περασμένο Δεκέμβριο. Της ζήτησα ένα σχόλιο, αλλά, όπως ήταν λογικό, το απέφυγε.
Πηγαίνουμε αμέσως στα πιο «επείγοντα» και στα αναγκαία βήματα για να ανοίξει (επιτέλους) το ΕΜΣΤ και κυρίως να λειτουργήσει. «Kαταρχήν πρέπει να βρεθούν οι απαραίτητοι πόροι για να μπορέσουμε να λειτουργήσουμε και να στελεχωθεί το μουσείο με προσωπικό. Χωρίς αυτά δεν μπορεί να ανοίξει το Μουσείο». Η Κατερίνα Κοσκινά αναγνωρίζει την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η χώρα και, όπως μου λέει, «προσπαθούμε να περιορίσουμε τις απαιτήσεις ως εκεί που δεν δημιουργείται πρόβλημα λειτουργίας ή κίνδυνος. Ομως, ακόμη και αν δεν είναι εύκολο να αξιολογηθεί σωστά σε μια ζοφερή καθημερινότητα το άνοιγμα ενός νέου μουσείου, ο πολιτισμός είναι ανάγκη και δικαίωμα». Παρά τις δυσκολίες, είναι αισιόδοξη. Τα πρώτα βήματα έγιναν με την παραλαβή του ορόφου των διοικητικών υπηρεσιών, τη δικτύωση του κτιρίου, την εξεύρεση χορηγιών για να γίνει η μετακόμιση, την κατάρτιση εσωτερικού κανονισμού λειτουργίας για να μπορέσουν να προχωρήσουν οι προσλήψεις μόνιμου προσωπικού με διαφανείς διαδικασίες, την ενεργοποίηση για την αξιοποίηση της δωρεάς του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος, το άνοιγμα του νέου Φιξ στα μέσα ενημέρωσης για να το δει ο κόσμος. «Κάναμε πολλά, σε πολύ λίγο χρόνο», καταλήγει.
Παρ’ όλα αυτά και από τη ροή της συζήτησης καταλαβαίνω ότι ασφαλές χρονοδιάγραμμα για τα εγκαίνια του ΕΜΣΤ δεν υπάρχει, σωστά; «Τα πάντα εξαρτώνται από την ταχύτητα και τη δυνατότητα της πολιτείας να ανταποκριθεί άμεσα, καθώς και από τη δική μας αντοχή και το πείσμα να προχωρήσουμε στο άνοιγμα του Μουσείου, χωρίς να χαθεί ούτε μέρα. Πρέπει να κατανοήσουμε όλοι την κατάσταση της χώρας και με ευλάβεια να διαχειριστούμε τις όποιες δυνατότητες υπάρχουν. Στόχος είναι το άνοιγμα του Μουσείου να γίνει μέσα στο 2015, πράγμα πολύ δύσκολο βέβαια, υπό τις τρέχουσες συνθήκες. Το Μουσείο, έπειτα από τόσα χρόνια αναμονής, πρέπει, όταν θα ανοίξει, να μας κάνει να νιώσουμε περήφανοι και χαρούμενοι».
Λίγο πριν από το τέλος, ρωτάω την Κατερίνα Κοσκινά για τις σχέσεις της με την Αννα Καφέτση, η οποία είχε ταυτίσει το όνομά της με το ΕΜΣΤ όλα αυτά τα χρόνια. «Η επικοινωνία μου με την Αννα Καφέτση είναι περιορισμένη και έγγραφη και έγινε με αφορμή κάποια πρακτικά και διοικητικά θέματα, καθώς και την ενημέρωσή της να παρευρεθεί στη συνέντευξη Τύπου του Μαΐου».