O Kώστας Πήττας είναι «ένας αρχιτέκτονας που του αρέσει να φτιάχνει εικόνες». Ακριβέστατος ο αυτοπροσδιορισμός, καθώς η ματιά του είναι αεικίνητη και εφευρετική. Γνωρίζω τη φωτογραφική δουλειά του Κώστα Πήττα, καθώς έχω εξ αποστάσεως παρακολουθήσει την καλλιέργεια της σκέψης του πάνω στο αστικό τοπίο. Επί της ουσίας, με τον φακό του απλώνει έναν στοχασμό πάνω σε τοπία αστικής ποίησης. Οταν δεν υπάρχουν, τα γεννάει. Και όταν υπάρχουν, τα αποκωδικοποιεί.
Η πρώτη ατομική του έκθεση παρουσιάζεται έως τις 13 Ιουλίου στη Θεσσαλονίκη, στη Νέα Παραλία (Περίπτερο του Κήπου της Μεσογείου), και είναι μία φωτογραφική περιπλάνηση σε αυτό ακριβώς το τοπίο. Με τίτλο «Ακίνητος Ταξιδιώτης», η έκθεση φέρνει τον επισκέπτη μέσα σ’ ένα τοπίο αποχρωματισμένο από τον χρόνο και ξεπλυμένο από καθετί περιττό. Αυτό που επιτυγχάνει ο Κώστας Πήττας είναι να δημιουργήσει μια πύκνωση ερεθίσματος πάνω στο συμβολικό τοπίο της Νέας Παραλίας, με σταθερά και ρευστά στοιχεία σ’ ένα πλέγμα ψευδαισθητικής αναπόλησης.
Περισσότερο μου δίνει την εντύπωση ενός ταξιδιώτη που υπνοβατεί σε τοπία ονείρου. Ωστόσο, ο Κώστας Πήττας, με την αρχιτεκτονική του παιδεία, ελέγχει το συναίσθημα και το διοχετεύει να υπηρετήσει τον αρχικό στόχο: την ανασύνθεση του αστικού τοπίου με αόρατο κάναβο και πρώτη ύλη θραύσματα και ψηφίδες από αστικά κατάλοιπα και ανθρώπινες σκιές.
Για τη Θεσσαλονίκη, η προσέγγιση που προσφέρει ο Κώστας Πήττας είναι μια νέα δεξαμενή υλικού για τις πολλαπλές ερμηνείες του δικού της παλίμψηστου. Φωτογράφος κυρίως αστικών τοπίων, ο Κώστας Πήττας δείχνει να έλκεται από σπαράγματα του τεχνικού πολιτισμού και της ρευστής ανθρώπινης παρέμβασης, που με τόλμη ανασυνθέτει σε αναπτύγματα με αφηγηματική δύναμη.
Τεχνικά και αισθητικά, οι φωτογραφίες του αποκλίνουν τόσο από την περιγραφή όσο και από την πληροφορία. Επί της ουσίας, αποδεσμεύονται από το θέμα τους για να το διαστείλουν και να το αναβαπτίσουν με άλλους κώδικες αλλά με το ίδιο γενετικό υλικό.