Ζαν: Μα τι κάνεις όλη αυτή την ώρα κολλημένη στην οθόνη;
Nταρκ: Παίζω διαδικτυακό στοίχημα.
– Σε τι επίπεδα απόγνωσης έχεις φτάσει για να ασχολείσαι και με τα αθλητικά; Εσύ μέχρι πρόσφατα έβλεπες μπάλα ποδοσφαίρου και τηλεφωνούσες στην αστυνομία για βόμβα.
– Οχι, μένω πάντα στο πεδίο μου, αυτό του πολιτισμού και των τεχνών, που τώρα τελευταία προσφέρεται για πονταρίσματα. Τα στοιχήματα για το ποια από τις δυο εκλεκτές κυρίες θα αναλάβει τη διεύθυνση του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης πέφτουν βροχή. Και σύμφωνα με το ρεπορτάζ, η μάχη δίνεται στήθος με στήθος. Πότε η μία παίρνει ελαφρύ προβάδισμα, πότε η άλλη.
– Τι να πω… Τέτοια μάχη για ένα μουσείο με τόσα προβλήματα, τόσες εκκρεμότητες, και χωρίς τα 3 εκατομμύρια της δωρεάς του Ιδρύματος Νιάρχου, η οποία παγώνει μέχρι νεωτέρας, μόνο στην Ελλάδα θα μπορούσαμε να τη ζήσουμε. Επιπλέον δεν είναι σαφές και πότε θα λειτουργήσει.
– Κάποια στιγμή θα ανοίξει. Θα είναι το 2016, το 2017, το 2018, το 2030, δεν ξέρω, αλλά δεν μπορεί, κάποτε θα ανοίξει. Με αυτό το σκεπτικό, λοιπόν, οι ενδιαφερόμενες σκέφτονται ότι πρέπει να έχουν πλασαριστεί
–για να χρησιμοποιήσω και ποδοσφαιρική ορολογία– από πριν.
– Συχνά βέβαια έρχεται κάποιος τρίτος, το αουτσάιντερ το λεγόμενο, και κόβει το νήμα.
– Μη με αγχώνεις! Εχεις τέτοια πληροφόρηση; Να μη στοιχηματίζω αδίκως.
– Οχι, απλώς από αλλού το περιμένεις και από αλλού σού έρχεται καμιά φορά. Πάντως ο πολιτισμός έχει γίνει πολύ hot τώρα τελευταία. Να μην πω και σέξι με τόσο παρασκήνιο και ίντριγκα. Ετσι όπως πάει, θα πηγαίνουμε τα βράδια για ποτό στην Μπουμπουλίνας.
– Ποιος είχε πει «η τέχνη χωρίς συναίσθημα είναι σαν σοκολατένιο κέικ χωρίς ζάχαρη»;
– Δεν γνωρίζω, πάντως στην περίπτωσή μας έχουμε μόνο ζάχαρη και από κέικ τίποτα… Τα ίδια γίνονται και στο Μουσείο Μπενάκη. Εχει περάσει σχεδόν ενάμιση χρόνος από την ανακοίνωση αποχώρησης του Αγγελου Δεληβοριά και ακόμα δεν ξέρουμε ποιος θα αναλάβει.
– Σαν τις αμερικανικές προεδρικές εκλογές… Θα είναι Αφροαμερικανός, γυναίκα, Λατίνος, εκκεντρικός πολυεκατομμυριούχος ή Τεξανός ο επόμενος διευθυντής;
– Καλύτερα ο πολυεκατομμυριούχος, για να μην έχουν ανάγκη και τις επιδοτήσεις. Για να μην το ανακοινώνουν τόσο καιρό, ποιος ξέρει. Θα θέλουν να ταράξουν τα νερά.
– Τώρα που αναφέρεσαι στο υγρό στοιχείο, να σου θυμίσω ότι οι μηχανικοί που έχουν αναλάβει το έργο της Εθνικής Πινακοθήκης αλλά και του Μουσείου Γουλανδρή στο Παγκράτι τοποθέτησαν ειδικές αντλίες για τα υπόγεια ύδατα. Από τη μια η γραφειοκρατία από την άλλη ο Ιλισσός. Οι θεοί είναι εναντίον μας. Μήπως να κάνουν ένα ευχέλαιο ή μια λιτανεία από τη Βασιλίσσης Σοφίας μέχρι και το Φιξ, μπας και μπει ένα τέλος στην αβεβαιότητα; Με τη βοήθεια του Θεού, όλα γίνονται..
– Οπου κι αν κοιτάξω αυτή η Ελλάδα με πληγώνει. Εχω τόσο πολύ απογοητευθεί, που κοιμάμαι αγκαλιά με το βιβλίο του Κώστα Σημίτη. Μου λείπει, το καταλαβαίνεις; Είμαι κάθε λέξη από το βιβλίο του.
– Το καταλαβαίνω και νιώθω παρόμοια κι εγώ. Αλλά δεν είναι φωτογραφία αυτή στο εξώφυλλο με τα γυαλιά ηλίου. Δεν μπορούσαν να βάλουν κάτι άλλο;
– Από πληροφορίες που έχω, επέμεινε ο ίδιος για τη συγκεκριμένη εικόνα. Αλλά δεν είναι αυτό το θέμα, τη Δάφνη την είδες σε παλιές φωτογραφίες; Κούκλα! Σταρ του Χόλιγουντ.
– Οταν τους έχουμε δεν τους εκτιμάμε… Τώρα ξεροσταλιάζουμε πάνω από τις φωτογραφίες τους. Ούτε μια Κέιτ Μίντλετον δεν έχουμε.
– Υπάρχουν και χειρότερα… Στη Βόρεια Κορέα, ο «πώς να τον χαρακτηρίσω δεν ξέρω» ζήτησε από όλους τους άντρες να κάνουν το ίδιο κούρεμα με εκείνον. Και όποιος δεν συμμορφωθεί θα κουρεύεται στο δρόμο από περιπλανώμενους κουρείς.
– Ωραία ιδέα! Βλέπεις, από αλλού την περιμένεις τη φαντασία στην εξουσία –για να χρησιμοποιήσω και ένα σύνθημα αγαπημένο στην Αριστερά– και από αλλού σού έρχεται…