Η Στέγη δίνει… φτερά στα όνειρα

Η Στέγη δίνει… φτερά στα όνειρα

3' 29" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Αναγέννηση. Ο Λεονάρντο, απ’ την κωμόπολη Βίντσι της Τοσκάνης, ζωγράφος, γλύπτης, εφευρέτης, αρχιτέκτονας, μηχανικός, επιστήμων, μελετούσε την ανατομία των πτηνών και του ανθρωπίνου σώματος. Στον Codex Atlanticus, που περιλαμβάνει 1.119 σχέδιά του με μολύβι, μελάνι και νερομπογιές σε χαρτί και βρίσκεται στη Veneranda Biblioteca Ambrosiana, έχει σχεδιάσει, με βάση την ανατομική δομή της νυχτερίδας κι άλλων πτηνών, τεράστια φτερά τα οποία θα μπορούσαν να προσφέρουν στον άνθρωπο το δώρο της πτήσης. Ισως οραματίστηκε το μέλλον κι εμπνεύστηκε ένα νέο μέσον ή ίσως να ήθελε να αλλάξει τον αρχαίο μύθο, ώστε ο Ικαρος να πραγματοποιήσει το ταξίδι με τον πατέρα του. Ο μύθος αναφέρει πως τα φτερά του Ικαρου, που δεν άντεξαν στο φως του ήλιου, τα έφτιαξε ο πατέρας του, ο Δαίδαλος. Ισως πάλι να εμπνεύστηκε μηχανισμό φυγής πρωτοπόρο, ώστε ο άγγελός του να δραπετεύσει απ’ τον ζωγραφικό του πίνακα «Ο Ευαγγελισμός» (Galleria degli Uffizi, Φλωρεντία, Ιταλία).

Τα σχέδια με τα μηχανικά φτερά του Λεονάρντο ντα Βίντσι (1542-1519), παιδιού εκτός γάμου πλούσιου άνδρα της περιοχής και φτωχής γυναίκας, που ουδέποτε παντρεύτηκαν μεταξύ τους λόγω κοινωνικών ανισοτήτων, είναι οι προάγγελοι της σύγχρονης αεροναυπηγικής επιστήμης κι ενέπνευσαν καλλιτέχνες κι επιστήμονες επί αιώνες. Εκτοτε οι άνθρωποι κατασκεύασαν ανεμόπτερα κι αεροπλάνα που τους ταξίδεψαν στα σύννεφα, διαστημόπλοια που τους μετέφεραν στο Διάστημα, ουδείς όμως πέταξε μόνο με τις δικές του φτερούγες. Εως ότου ήρθε η εποχή της ψηφιακής επανάστασης.

Στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών παρουσιάζεται η πλέον σημαντική και ολοκληρωμένη έκθεση που διερευνά την ψηφιακή δημιουργικότητα με τον τίτλο «Ψηφιακή Επανάσταση». Καλλιτέχνες, αρχιτέκτονες, σχεδιαστές, μουσικοί και προγραμματιστές παιχνιδιών συνθέτουν τους τομείς της δουλειάς τους. Χρησιμοποιούν ψηφιακά μέσα κι αξιοποιούν δημιουργικά τις δυνατότητες της τεχνολογίας, της τεχνητής νοημοσύνης και της τρισδιάστατης πραγματικότητας, σε συνδυασμό με την τρέχουσα κουλτούρα του «Do It Yourself». Στην πολυδιάστατη αυτή έκθεση, που είναι αποτέλεσμα συνεργασίας της Google και του κέντρου παραστατικών τεχνών του Λονδίνου Barbican, ο σκηνοθέτης και κινηματογραφιστής Chris Milk, στο διαδραστικό τρίπτυχο-εγκατάσταση «The Treachery of Sanctuary» (2012), κατορθώνει να « δώσει ζωή» στα φτερά του Ντα Βίντσι. Εμπνέεται από τις παλαιολιθικές ζωγραφιές των σπηλαίων Lascaux και στήνει, με τη βοήθεια και τη συμμετοχή του θεατή, μια εξελικτική διαδικασία πτήσης και μεταμόρφωσης, χρησιμοποιώντας Microsoft Kinect SDK για Windows, Unity 3D, 3D μοντέλα, οθόνες προβολής και νερό.

Θεόρατα φτερά

Ενα κορίτσι πλησιάζει την οθόνη, ανοίγει αργά τα χέρια του, τα βλέπει να γίνονται φτερά θεόρατα, εκπλήσσεται, ψηλαφεί την πλάτη της να δει αν είναι αληθινά, εκείνα διπλώνουν, χάνονται, ξαναδοκιμάζει, αφήνεται στην ηδονή της εικόνας, πετάει. Ζευγάρι αγκαλιασμένο τετράφτερο, σαν πρώτο πετούμενο στη Γη, χωρίζει, τα κορμιά τους μεταμορφώνονται σε πουλιά, εκατοντάδες πουλιά σκορπούν στον ουρανό της οθόνης. Πατέρας με τον μικρό γιο στους ώμους απλώνει τα χέρια, αγκαλιάζει με τα φτερά του την αίθουσα όλη, τα αναδιπλώνει με ρυθμό, ο μικρός ενθουσιάζεται, φτερουγίζει άρρυθμα με ζέση παιδική, ισορροπώντας στην πατρική πλάτη. Ιπτανται. Χειροκροτήματα.

Τρισδιάστατο παιχνίδι για τον Ικαρο

Ισως αυτό το ψηφιακό τρισδιάστατο παιχνίδι ονειρεύτηκε ο Λεονάρντο για τον μύθο του Ικαρου. Στα σχέδιά του στον Κώδικα, σελίδα 927, υπάρχει μετασχηματισμός παραλληλεπιπέδου σε κύβο και ο διπλασιασμός του.

Οι καλλιτέχνες των εικονοστοιχείων – pixels χρησιμοποιούν την τεχνολογία ως καμβά και τους κωδικούς ως πρώτες ύλες για τη δημιουργία καινοτόμων ψηφιακών καλλιτεχνικών εγκαταστάσεων, αναφέρουν οι διοργανωτές της έκθεσης, Google και Barbican.

Δέσμες laser

Σε άλλο χώρο οι Usman Haque και Nitipak «Dot» Samsen με το έργο τους Assemblance (2014), Umprellium, έστησαν τρισδιάστατη εγκατάσταση με φως οριζόμενο από τις κινήσεις και τις χειρονομίες του ανθρώπου.

Δέσμες laser πλάθονται από ανθρώπινα κορμιά. Σαν μια αυτοσχέδια χορογραφία όπου το φως είναι περιβάλλον, αρχιτεκτόνημα, χορογράφος και χορευτής σε ρόλους εναλλασσόμενους με τους θεατές.

Αγγίζω το φως. Αλλάζει θέση, με συνεχόμενες κινήσεις δημιουργώ σχήματα πολύχρωμα γύρω μου και οι άλλοι το ίδιο. Η κυκλική του φορά σε προκαλεί να κινείσαι πέριξ του εαυτού σου.

Δεν χειραγωγείται, απλά σε συνοδεύει, σε προκαλεί να παίξεις, να εμπνευστείς. Κάποιος πήγε στον κινηματογράφο για πρώτη φορά και ήθελε να μπει μέσα στο φως που ρίχνουν τα μηχανήματα προβολής στην οθόνη γιατί νόμιζε ότι εκεί ήταν το πραγματικό έργο.

Η αίθουσα αδειάζει. Ενας μοναχικός χορευτής πάλλεται από ακτίνες laser που τον αγγίζουν ρυθμικά, σαν έγχορδο. Τον εαυτό μου γύρεψα κι ερεύνησα, ίσως να σκέφτεται.

​​Στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών παρουσιάζεται, έως τις 10 Ιανουαρίου του 2016, η έκθεση «Ψηφιακή Επανάσταση».

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή