Ο GMB Akash σε κοιτάζει στα μάτια και μιλάει απλά. Εξηγεί για ποιον λόγο αισθάνεται ευγνώμων που κάθε πρωί αντικρίζει τον ήλιο. Είναι όμως το ηχόχρωμα της ήρεμης φωνής του που αποκαλύπτει την ένταση που έχει μέσα του. Αυτός ο 39χρονος άνδρας από το Μπανγκλαντές έχει δώσει στον εαυτό του ένα χρίσμα. «Θέλω να δίνω φωνή σε όσους είναι στο περιθώριο. Θέλω να τους πω ότι μπορούν να είναι αξιοπρεπείς και να προκαλούν τον σεβασμό. Η ζωή είναι όμορφη».
Αυτή η ηθική αποστολή έχει καταστήσει τον πολυβραβευμένο GMB Akash κάτι παραπάνω από έναν επιτυχημένο φωτογράφο. Στην πατρίδα του είναι κάτι σαν εθνικός ευεργέτης, καθώς έχει δημιουργήσει ένα σχολείο, έναν τόπο προστασίας, εκπαίδευσης και στήριξης παιδιών που είναι εγκαταλελειμμένα. Το 25% από όλες τις αμοιβές του στηρίζει το σχολείο, ενισχυμένο από την εθελοντική δράση όσων πιστεύουν στην ιαματική επίδραση του Akash. Tα φωτογραφικά του πρότζεκτ (γυναικείο τράφικινγκ, τρανσεξουαλικοί, παιδική εργασία) τον έχουν φέρει στην προθήκη της Δύσης, αλλά ο ίδιος έχει μια ερμηνεία της επιτυχίας, που σε κερδίζει. «Ο καθένας μπορεί να προσφέρει κάτι», λέει. Παραμένει ένας ταπεινός άνθρωπος, με την εντιμότητα της ψυχικής ευγένειας.
Στο Μουσείο Μπενάκη (Κουμπάρη 1) εγκαινιάζεται απόψε το «ελληνικό» του πρότζεκτ. Η έκθεση «Γιατί; Παιδιά στους δρόμους της γης» είναι επιλογή 150 φωτογραφιών από τις χιλιάδες που τράβηξε στη διάρκεια του χειμώνα, στη Λέσβο, στην Ειδομένη, στην Αθήνα, όπου έγινε μάρτυρας «εμπειριών που του άλλαξαν τη ζωή». Οι δικές του φωτογραφίες των προσφύγων, επικεντρωμένων στα παιδιά με την άδεια των γονέων τους, διαπερνούν τις συμβάσεις με έναν τρόπο σαφή αλλά και ευγενή. Ο τρόπος που ο Akash είδε τους πρόσφυγες δημιουργεί μια ανεξάρτητη κόγχη στη φωτογραφική παράδοση του είδους, με ισορροπία συναισθήματος και διάθεσης καταγραφής. «Εγινα μάρτυρας ακραίας ευτυχίας, ακραίας θλίψης, ακραίου φόβου», λέει ο Akash καθώς αναλογίζεται τον ελληνικό του χειμώνα μέσα στο κρύο, με ολονυχτίες στις σκοτεινές παραλίες της Μυτιλήνης, στην Ειδομένη, στην πλατεία Βικτωρίας. «Ποτέ μου δεν είχα ξαναδεί κάτι παρόμοιο. Υπήρχαν φορές που δεν σήκωσα τον φακό από σεβασμό και υπήρχαν φορές που ήρθα πρόσωπο με πρόσωπο με καταστάσεις που δεν ήξερα ότι υπήρχαν». Ο GMB Akash διηγείται ιστορίες. Γνωρίστηκε με οικογένειες, συνάντησε συμπατριώτες του που δούλευαν στη Συρία και διέφυγαν, είδε παιδιά σε καταστάσεις ασύλληπτης δύναμης. «Εκανα αυτό που μπορούσα. Να δώσω θάρρος σε αυτούς τους ανθρώπους και να προκαλέσω την προσοχή πάνω στην τύχη τους».
Η έκθεση του Akash γεννήθηκε από ανάθεση και εντάσσεται σε ένα διεθνές πρότζεκτ. Είναι αποτέλεσμα της συνεργασίας της μη κερδοσκοπικής εταιρείας «Μέριμνα» (που στηρίζει παιδιά και οικογένειες) και του Ιδρύματος Archives + Productions d’Art Contemporain (APCd), ενός ελβετικού μη κερδοσκοπικού οργανισμού δημιουργίας και παραγωγής έργων τέχνης. «Είμαστε ένα παρατηρητήριο για τη δημιουργία που γεννιέται σε όλον τον κόσμο, ένα εργαστήρι σύγχρονης τέχνης», λέει ο Pierre Εichenberger, πρόεδρος του ελβετικού ιδρύματος. Η έκθεση θα μεταφερθεί όλο το καλοκαίρι στην Ελβετία και, αργότερα, σε άλλες χώρες. «Επιθυμία μας είναι να δημιουργήσουμε γνώση».