Το ταξιδιωτικό σημειωματάριο του Πάβλου Χαμπίδη από τη Θεσσαλονίκη αυτή τη φορά, τη γενέθλια πόλη του, είναι μία εικαστική περιπλάνηση που ακτινογραφεί έναν ορισμένο αστικό πολιτισμό. Με μελάνι και χρώμα, ο Πάβλος Χαμπίδης έχει το δικό του στυλ, οικείο και αναγνωρίσιμο ύφος, και μία ιδιότυπη μείξη ανθρώπων και άστεως σε συνθέσεις που προσεγγίζουν τη λογική των περιηγητών.
Ο Χαμπίδης είναι ένας καλλιτέχνης με βάθος, με συγκινητική προσήλωση και συγκρότηση στη δουλειά του, γι’ αυτό και η εξέλιξή του είναι ευδιάκριτη, ακόμη και μέσα στις ίδιες θεματικές ενότητες, όπως είναι τα αστικά τοπία. Με θητεία στις εικαστικές αποδόσεις της Αθήνας, των Βρυξελλών και διαφόρων τόπων της Ελλάδος (Αίγινα, Παξοί, Πρέβεζα, κ.ά.), ο Πάβλος Χαμπίδης ιχνηλατεί διαδρομές με έναν τρόπο στέρεο όσο και ευρύχωρο. Η δική του Θεσσαλονίκη προφανώς φέρει αύρα προσωπικών βιωμάτων και ενδεχομένως να υπηρετεί και μια ανάγκη εγκεφαλικής και συναισθηματικής επιστροφής, φευγαλέας έστω αλλά λειτουργικής. Η καλειδοσκοπική ματιά του στην πόλη, και η συνειδητή στάση σε μεγάλο αριθμό αναγνωρίσιμων αστικών «τοτέμ», από όλες τις ιστορικές περιόδους, δεν προικοδοτεί (ευτυχώς) την έκθεση με ακαδημαϊκή αύρα. Αντιθέτως, ο Πάβλος Χαμπίδης έχει το χάρισμα του θρυμματισμού αλλά όχι της αποδόμησης, καθώς οι συνθέσεις του, με μεγάλα λευκά κενά και επιλεκτική χρήση χρώματος, ορίζονται γύρω από το κτίριο ή το μνημείο αλλά δεν εξαντλούνται εκεί. Γίνονται αναπτύγματα όχι μόνο αστικού βίου αλλά και αστικού αισθήματος που εκβάλλει πλέον ελεύθερο σε επανασυνθέσεις γνώριμων σημείων της Θεσσαλονίκης.
Ακόμη και μνημεία όπως η Ροτόντα ή η Καμάρα αναβαπτίζονται ανανεώνοντας μια αδιόρατη παράδοση περιηγητισμού.
Γκαλερί Ειρμός, Λεωφ. Νίκης 17 και Καρόλου Ντηλ 1, Θεσσαλονίκη. Εως 18 Ιουνίου.