Να ζωγραφίζεις πάνω στον καμβά αλλά και πάνω στο μετάξι και στο βαμβακερό ύφασμα θέλει αγάπη και πίστη και ανεξάντλητη φαντασία. Η περίπτωση του Νεκτάριου Αποσπόρη έχει από μόνη της μια μοναδικότητα και αν μπορεί να πει κανείς ότι υπάρχει κάτι που τον χαρακτηρίζει, αυτό είναι η υψηλή αισθητική και η αναζήτηση αυτού που συνδέει ένα κόσμο συμβόλων με έναν κόσμο αισθήσεων. Αν είστε στην Πάρο αυτήν την εβδομάδα, μπορείτε να δείτε δύο εκθέσεις του Νεκτάριου Αποσπόρη. Η μία στην Παροικιά, στον πολύ ιδιαίτερο χώρο Art Space / Studio 265, όπου παρουσιάζει την έκθεση με τίτλο «Méditerranée», με θέμα τα δέντρα και τα φυτά της Μεσογείου και κεντρικό μοτίβο την ελιά ως κοινό σύμβολο των χωρών της Μεσογείου, όπως λέει, και την έκθεση «The Scarves» στη Νάουσα όπου παρουσιάζει 30 μεταξωτές εσάρπες και περίπου 12 φωτιστικά από βαμβακερό χαρτί όλα ζωγραφισμένα στο χέρι. «Κάθε κομμάτι είναι μοναδικό», λέει. «Δεν υπάρχει κόπια. Η ιδέα είναι ότι ένας άνθρωπος μπορεί να ντυθεί με ένα έργο τέχνης». Οι εσάρπες έχουν διάσταση 90×180 εκατοστά.
«Ζωγραφίζω απευθείας στο μετάξι και αυτό ενέχει ένα βαθμό δυσκολίας, καθώς πρέπει να είσαι σίγουρος και προσηλωμένος. Δεν υπάρχει δυνατότητα να διορθώσεις κάτι». Τα έργα παρουσιάζονται στον χώρο «Αγιος Αθανάσιος», που είναι το παλιό δημοτικό σχολείο στη Νάουσα της Πάρου με τα ψηλά ταβάνια και τα μεγάλα παράθυρα. Ο Νεκτάριος Αποσπόρης, από πατέρα Αιγινήτη και μητέρα Γαλλίδα (ο Γάλλος παππούς του ήταν επίσης ζωγράφος) είναι ένας δημιουργικά ανήσυχος άνθρωπος που μελετάει, παρατηρεί και διευρύνει διαρκώς την τέχνη του. Στην Βeaux Arts στο Παρίσι μπήκε τρίτος και μετά επέστρεψε στην Ελλάδα όπου συνέχισε με ζωγραφική και αγιογραφία. Το χρυσό της αγιογραφίας και το κόντρα φως διαφαίνονται στα δέντρα του, με υπαινικτικούς δεσμούς σε μια ελεύθερη μεταβυζαντινή παράδοση. Αλλά στο μετάξι απελευθερώνεται ακόμη περισσότερο, καθώς επιλέγει από μια ευρύτατη παλέτα μοτίβων και συμβόλων πτηνά, ζώα και φυτά για να συνθέσει ένα δικό του κόσμο, που όμως παραμένει σε επικοινωνία με μια αδιόρατη κληρονομιά. «Οταν επισκέφθηκα το Αρχαιολογικό Μουσείο του Ηρακλείου», λέει,«εντυπωσιάστηκα από τα θέματα που είδα στα μινωικά πιθάρια και τις σαρκοφάγους… μοτίβα που δουλεύω και εγώ και που φανερώνουν μια καταγεγραμμένη πληροφορία που επαναλαμβάνεται».
Πολλά από τα θέματα που επιλέγει ο Νεκτάριος Αποσπόρης για τις εσάρπες του και τα φωτιστικά είναι θέματα με μυθολογική διάσταση αλλά παραμένουν θέματα εξαιρετικά οικεία στον ίδιο, καθώς μοιάζει να τα φέρει μέσα του από πάντα. «Είναι εικόνες από καλοκαίρια της παιδικής ηλικίας στην Αίγινα ή από εικόνες που μάζευα από το περιβάλλον μου», λέει. «Βγαίνουν αβίαστα». Oπως και με τις εσάρπες έτσι και με τα φωτιστικά, ο Νεκτάριος Αποσπόρης επιμένει στη μοναδικότητα, στο ένα και μοναδικό κομμάτι. Oπως έχεις ένα έργο τέχνης στον τοίχο, έτσι μπορεί να έχεις και ένα έργο τέχνης στο φωτιστικό».
Aνθρωπος με δύο μεγάλες αγάπες, την τέχνη και τα σκυλιά (σπούδασε εκπαιδευτής σκύλων σε ειδική σχολή στις Aλπεις), ο Νεκτάριος Αποσπόρης με τις δύο αυτές εκθέσεις στην Πάρο, τις οποίες επιμελείται η ιστορικός τέχνης Ιρις Κρητικού, ξεδιπλώνει ολοένα και περισσότερο τον κόσμο του, έναν κόσμο πλέον αναγνωρίσιμο και σφραγισμένο από την ιδιαίτερη αισθητική του αντίληψη και παιδεία.