Οι Γκίλμπερτ και Τζορτζ «αφήνουν μούσια» στην Αθήνα

Οι Γκίλμπερτ και Τζορτζ «αφήνουν μούσια» στην Αθήνα

1' 57" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

«Το μότο μας είναι να απαγορευθεί η θρησκεία και να αποποινικοποιηθεί το σεξ», είπαν σχεδόν με μια φωνή οι Γκίλμπερτ και Τζορτζ. «Μη γελάτε», συνέχισε με τη βρετανική προφορά του ο Τζορτζ Πάσμουρ, «υπάρχουν άνθρωποι στον κόσμο που μπορεί να εκτελεστούν επειδή έκαναν ό,τι κάναμε και εμείς τις προηγούμενες μέρες».

Το εικαστικό δίδυμο που παρουσιάζει τη νέα του δουλειά «The Beard Pictures» στην γκαλερί Bernier/Eliades βρέθηκε χθες στον Φάρο του ΚΠΙΣΝ για μια ανοιχτή συζήτηση σχετικά με τη γνωριμία τους και την πορεία τους στον χώρο της τέχνης. «Θέλαμε πάντα να κάνουμε μια τέχνη για όλους, να ασχοληθούμε με τη ζωή, τον θάνατο, το σεξ, το φύλο, με καθολικές έννοιες που απασχολούν όλους τους ανθρώπους. Μια τέχνη με σάρκα και οστά», τόνισαν.

Το καλλιτεχνικό δίδυμο που γιορτάζει 50 χρόνια κοινής πορείας στην τέχνη και τη ζωή «φόρεσε» στο συνήθως καλοξυρισμένο του πρόσωπο υπερμεγέθεις γενειάδες και δημιούργησε βίαιες και απόκοσμες εικόνες που μοιάζουν να ξεπήδησαν από έναν φουτουριστικό αλλόκοτο κόσμο. «Οι εικόνες στην Αθήνα έχουν δημιουργηθεί όχι από ζωγράφους αλλά από γλύπτες», σημείωσαν, θέλοντας έτσι να τονίσουν την ιδιαίτερη γλώσσα της τέχνης τους που μοιάζει με γλυπτική εικόνων.

Με βλέμμα κενό, σαν ψυχροί παρατηρητές με πρόσωπα και σώματα καρικατούρες, βαμμένα στο κόκκινο του αίματος, οι γκροτέσκες φιγούρες των Γκίλμπερτ και Τζορτζ παρατηρούν τους θεατές ενώ από τις γενειάδες τους βγαίνουν λουλούδια, μπίρα, παραμορφωμένα ζώα, γραβάτες με μυρμήγκια ή το καβούκι μιας χελώνας. «Επιθετικά παράλογες, έχοντας πετάξει στα σκουπίδια τις σύγχρονες καλλιτεχνικές αβρότητες και απηχώντας έντονο συμβολισμό, οι Beard Pictures μεταμορφώνουν την ιστορία σε μια τρελή παράτα, που η διάθεση κυμαίνεται ανάμεσα στην επιστημονική φαντασία, στο καθαρό όνειρο και στη βικτωριανή καρικατούρα», σημειώνει στο κείμενό του ο Μάικλ Μπρέισγουελ συγγραφέας του βιβλίου «What is Gilbert & George?» (εκδ. HENI).

Ισως η απάντηση στο ερώτημα βρίσκεται πίσω στο 1967, όταν συναντήθηκαν τυχαία στη Σχολή Καλών Τεχνών του St Martins στο Λονδίνο. Η φήμη τους εκτοξεύθηκε το 1970 με την περφόρμανς «Το γλυπτό που τραγουδάει» και για τα επόμενα χρόνια εμφανίζονταν ως «ζωντανά αγάλματα» χαρακτηρίζοντας την κάθε τους πράξη ως έργο τέχνης. Αργότερα ασχολήθηκαν με τη φωτογραφία και χρησιμοποίησαν στα έργα τους γραφιστικά δημιουργώντας μια γλώσσα που έγινε το σήμα κατατεθέν τους. Η Αθήνα είναι ο τελευταίος σταθμός της «μουσάτης» σειράς τους που αποτελείται συνολικά από 173 εικόνες, ενώ τα έργα που παρουσιάζονται σε κάθε συνεργαζόμενη γκαλερί είναι μοναδικά.

​​The Beard Pictures, γκαλερί Bernier/Eliades, έως 22 Φεβρουαρίου.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή