Οταν αγαπάς τη θάλασσα, αντιμετωπίζεις κάθε πλεούμενο σαν μικρό νησί. Μπορεί το εμβαδόν του να είναι λιλιπούτειο, δεν έχει σημασία. Εχει οντότητα και ζωή. Κάθε τι που έφτιαξε ο άνθρωπος για να ταξιδεύει στο νερό, αξίζει σεβασμό, ακόμα και αν είναι παροπλισμένο ή ναυαγισμένο. Ο επιχειρηματίας Γιώργος Στεφανίδης, εραστής της φωτογραφίας, έσκυψε πάνω από τα σκαριά με στοργή στρέφοντας τον φακό του στις θαλασσοδαρμένες λαμαρίνες και τις πλώρες των ξύλινων καϊκιών. Κάποια από τις εκτυπώσεις των έργων του παρουσιάζεται στο City Link της Στοάς Σπύρου Μήλιου, σε μια έκθεση που χρειάζεται να σηκώσεις το βλέμμα προς τον ουρανό για να τη δεις. Εγκαινιάστηκε χθες το βράδυ και θα διαρκέσει μέχρι και τις 10 Ιουνίου.
Κρητικός την καταγωγή, πέρασε όλα του τα καλοκαίρια στην Κόστα, απέναντι από τις Σπέτσες. Με παιδική ηλικία νοτισμένη από τον θαλασσινό αέρα, δεν άργησε να συνδυάσει τις δυο μεγάλες του αγάπες: εδώ και κάποια χρόνια, περνά όλον τον ελεύθερό του χρόνο για να ανακαλύψει και να φωτογραφίσει σκαριά. Εχει ταξιδέψει σε ολόκληρη την Ελλάδα αλλά και σε άλλα μέρη του κόσμου για να φτιάξει τον δικό του «στόλο» που υπέστη τη φθορά αλλά όχι τη λήθη. Από τη ράδα της Σαλαμίνας μέχρι την Πορτογαλία, έχει εντοπίσει πολλά πλεούμενα που έκλεψαν την προσοχή. Η φωτογράφισή τους δεν είναι εύκολη υπόθεση. Περνά πολλές ώρες για να βρει τη γωνία, περιμένει το κατάλληλο φως, προσεγγίζει το σκαρί από τη θάλασσα ή από την ξηρά. Σπάνια έχει την ευκαιρία να ανεβεί πάνω σε κάποιο παροπλισμένο πλοίο καθώς τα σάπια μέταλλα κρύβουν πολλές παγίδες.
Με μια Cannon ανά χείρας, ο Στεφανίδης μπορεί να επιλέξει το έγχρωμο ή το λευκό και μαύρο ανάλογα με το θέμα που έχει μπροστά του. Συνήθως δαπανά ημέρες έρευνας στο Διαδίκτυο για να βρει τις πληροφορίες, τα μέρη, τα πλεούμενα. Και ύστερα κάνει τις δικές του αυτοψίες. Συχνά χρειάζεται μεγάλη γραφειοκρατία να εξασφαλίσει κανείς τις άδειες από το λιμεναρχείο και άλλους φορείς, αλλά αξίζει τον κόπο. Κρατά σημειώσεις για κάθε περίπτωση ξεχωριστά και ίσως μια ημέρα θα ήταν ωραίο να διαβάσουμε αυτό το «ημερολόγιο καταστρώματος» που έχει κρατήσει. Το όνειρό του είναι να πάει στο περίφημο Skeleton Coast της Ναμίμπια για να αποτυπώσει τα κουφάρια των πλοίων. Δεν εστιάζει το βλέμμα του μόνον στο θνήσκον. Ανάμεσα στις λήψεις του θα βρει κανείς και τεράστιες προπέλες και αστραφτερές πλώρες. Το αφιέρωμα στο City Link φέρνει λίγη αλατισμένη αύρα στην καρδιά της πόλης. Τις φωτογραφίες επέλεξε η επιμελήτρια Ιρις Κρητικού, θέλοντας με τις εικόνες να πει σύντομες ιστορίες. Δύο από τα έργα της έκθεσης θα προσφερθούν στη μη κερδοσκοπική οργάνωση «Safe Water Sports».