H βικτωριανή περίοδος είναι άρρηκτα συνδεδεμένη στο μυαλό μας με τη γυναικεία καταπίεση και τον εξοστρακισμό όσων τολμούσαν να αψηφήσουν τους κανόνες σωστής συμπεριφοράς. Ομως κάθε εποχή έχει τους επαναστάτες της και η νέα έκθεση του Μουσείου της Πόλης της Νέας Υόρκης είναι αφιερωμένη ακριβώς στις γυναίκες που αντιτάχθηκαν στα πρότυπα του 19ου αιώνα αρνούμενες να συμβιβαστούν. Από την Αφροαμερικανίδα ακτιβίστρια Ελίζαμπεθ Τζένιγκς Γκράχαμ, η οποία δεν δέχτηκε να αποβιβαστεί από ένα βαγόνι για λευκούς το 1854 και τελικά κέρδισε τη δίκη κατά της σιδηροδρομικής εταιρείας, ενώ αργότερα ίδρυσε τον πρώτο παιδικό σταθμό για μαύρα παιδιά στην πόλη, έως την επιτυχημένη χρηματίστρια Χέτι Γκριν, γνωστή και ως «η μάγισσα της Wall Street», οι Νεοϋορκέζες της έκθεσης είχαν το θάρρος και το θράσος να αγωνιστούν για τα πιστεύω τους, να κυνηγήσουν τα όνειρά τους ή να θέσουν υπό αμφισβήτηση τα βικτωριανά ιδανικά.
Φωτογραφίες, ενδύματα, παπούτσια, ζωγραφικά έργα, σελίδες εφημερίδων και περιοδικών συστήνουν στο κοινό τις άγνωστες ηρωίδες της εποχής, μεταξύ των οποίων η «ελευθέρων ηθών» ηθοποιός και συγγραφέας Adah Isaacs Menken και η φεμινίστρια Victoria Woodhull, που παρουσιάζεται ως ενσάρκωση του σατανά σε ένα σκίτσο του Harper’s Weekly. Το γεγονός ότι οι «ριζοσπαστικές πεποιθήσεις» της Woodhull (ότι, για παράδειγμα, μια γυναίκα πρέπει να είναι ελεύθερη να επιλέγει τον σύζυγό της ή να παίρνει διαζύγιο αν το επιθυμεί) θεωρούνται σήμερα δεδομένες, τουλάχιστον στο κομμάτι του κόσμου όπου έζησε, οφείλεται εν πολλοίς στη γενναιότητα της ίδιας και των άλλων επαναστατριών του αφιερώματος.