Το δεύτερο από τα επτά παιδιά ενός ιρλανδικής καταγωγής αγρότη, η Georgia O’Keeffe, διέφερε εξαρχής από τα υπόλοιπα κορίτσια στην πόλη Sun Prairie του Ουισκόνσιν. Υπεύθυνη γι’ αυτό σε μεγάλο βαθμό ήταν η καλλιεργημένη μητέρα της, που δεν είχε καταφέρει να εκπληρώσει το όνειρό της να γίνει γιατρός, αλλά παρέμενε πεπεισμένη πως οι γυναίκες είχαν δικαίωμα, αν όχι υποχρέωση, να φοιτήσουν στην ανώτερη εκπαίδευση.
Συγχρόνως, o αριστοκράτης παππούς της George Totto, που εγκατέλειψε την Ουγγαρία για να μεταναστεύσει στην Αμερική στα μέσα του 19ου αιώνα, φαίνεται ότι μαζί με το όνομά του κληροδότησε στην εγγονή του τα γονίδια της ανεξαρτησίας και του ανήσυχου πνεύματος. Ετσι, από τα παιδικά χρόνια της στη φάρμα, η μικρή Georgia διατήρησε μόνο την αγάπη της για τη φύση και ιδιαίτερα για τα λουλούδια, τα οποία «πρωταγωνιστούν» σε δεκάδες έργα της, συνήθως μεγεθυμένα έτσι ώστε να διακρίνονται οι λεπτομέρειες στο εσωτερικό τους.
Μία επιλογή από τα πολύχρωμα άνθη της, όπως επίσης και χαρακτηριστικά τοπία της ερήμου, ουρανοξύστες της Νέας Υόρκης κ.ά., βρίσκονται εδώ και λίγες ημέρες στο Μουσείο Τέχνης της Νότιας Καρολίνας, όπου φιλοξενείται η έκθεση «Τhe Beyond-Georgia O’ Keeffe and Contemporary Art».
Στόχος της είναι να καταδείξει πως η O’ Keeffe εξακολουθεί να εμπνέει τις νεότερες γενιές εικαστικών, αντιπαραβάλλοντας εμβληματικά έργα της με τη δουλειά (γλυπτά, φωτογραφίες, τοιχογραφίες κ.ά.) σύγχρονων γυναικών καλλιτεχνών. Παράλληλα, τα μπαρ και τα εστιατόρια της περιοχής αποτίουν έναν ιδιότυπο φόρο τιμής στη μεγάλη ζωγράφο, προσφέροντας φαντασμαγορικά κοκτέιλ εμπνευσμένα από πίνακές της.
Στα 18 της, η νεαρή καλλιτέχνις, που έμελλε να περάσει στην ιστορία της τέχνης ως «μητέρα του αμερικανικού μοντερνισμού», φοιτούσε στη Σχολή του Ινστιτούτου Τεχνών του Σικάγο, είχε όμως ήδη αρχίσει να εξεγείρεται ενάντια στην έμφαση των καθηγητών της στην πιστή αναπαράσταση του φυσικού κόσμου. Οταν, τρία χρόνια αργότερα, το 1908, η χρεοκοπία του πατέρα και η ασθένεια της μητέρας της την ανάγκασαν να εγκαταλείψει τις σπουδές της, άρχισε να εργάζεται ως εικονογράφος. Το 1912, ενώ παρακολουθούσε ένα θερινό σεμινάριο τέχνης στο Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια, ήρθε για πρώτη φορά σε επαφή με τις πρωτοποριακές ιδέες του καλλιτέχνη και καθηγητή Arthur Wesley Dow και βρήκε το έναυσμα που αναζητούσε για να εγκαταλείψει οριστικά τις επιταγές του ρεαλισμού και να αφοσιωθεί στον πειραματισμό, αναπτύσσοντας σταδιακά το προσωπικό της ύφος. «Θα αναγκάσω ακόμα και τους βιαστικούς Νεοϋορκέζους να δουν τα λουλούδια όπως τα βλέπω εγώ», θα υποστήριζε χρόνια αργότερα, όταν ήταν πια μια αναγνωρισμένη καλλιτέχνις και μούσα του γκαλερίστα και φωτογράφου Alfred Stieglitz.
Η έκθεση συνεχίζεται έως τις 20 Ιανουαρίου.