Η ρομποτική φωνή από τα μεγάφωνα λέει ότι μπορείς να αλλάξεις το σώμα σου. Να δημιουργήσεις νέους εαυτούς και αν δεν σου αρέσει κάτι να κάνεις «undo». Η πινακίδα στην είσοδο γράφει «Γραφείο σχέσεων με μετόχους», αλλά μέσα ο χώρος μοιάζει με κάτι ανάμεσα σε εργαστήριο πλαστικής χειρουργικής, εμφυτευμάτων και γυμναστήριο. Το έργο «Medusa Bionic Rise», μία εγκατάσταση και μία περφόρμανς, από την καλλιτεχνική ομάδα «The Agency», σχολιάζει τη λατρεία του υγιεινισμού, τη βελτίωση του ανθρώπινου οργανισμού με τεχνητό ή χημικό τρόπο (βλέπε κοκτέιλ αμινοξέων ή πρωτεϊνών) και τη δημιουργία μιας σύγχρονης «ευγονικής».
Το έργο των «The Agency» βρίσκεται στο ιστορικό μέγαρο «Ταχυδρομείων, Τηλεγραφημάτων και Τηλεφωνίας» που αποτελεί τον κύριο εκθεσιακό χώρο της 6ης Μπιενάλε της Αθήνας, η οποία είναι αφιερωμένη στη μνήμη του Ζακ / Zackie Oh Κωστόπουλου και αναπτύσσεται σε ακόμη τρία εμβληματικά κτίρια του παρηκμασμένου αθηναϊκού κέντρου: το ξενοδοχείο Esperia, τη Μπενάκειο Βιβλιοθήκη και το κτίριο του ΤΣΜΕΔΕ.
Το «ΑΝΤΙ», η μικρή πρόθεση που αλλάζει τη σημασία και το νόημα των λέξεων, είναι το θέμα της φετινής Μπιενάλε, η οποία μετά 10 χρόνια έρχεται με μια διάθεση αυτοκριτικής για τις προηγούμενες διοργανώσεις (μεταξύ 2014-2018) και τον «λευκό γάμο» με τη documenta 14 που άφησε μια πικρή επίγευση, όπως σημειώνει ο ιδρυτικός διευθυντής της διοργάνωσης και συνεπιμελητής της έκθεσης Poka Yio στο εισαγωγικό σημείωμα του καταλόγου. Η δεκαετία της κρίσης, η παρακμή, οι καταστροφές, η αρένα των σόσιαλ μίντια, η πολιτική πόλωση και ο διχασμός, ο «τουρισμός του οπτικού πορνό της κρίσης» γέννησαν το «ΑΝΤΙ», την έννοια της εναντίωσης ως τμήματος μιας συλλογικής ταυτότητας. Κάτι που μοιάζει τοπικό αλλά στην πραγματικότητα είναι οικουμενικό όπως φαίνεται από τα έργα των καλλιτεχνών, Ελλήνων και ξένων, που παρουσιάζονται στην έκθεση. Η αναπαράσταση χώρων και λειτουργιών, όπως το γυμναστήριο, το σούπερ μάρκετ, η συμβίωση με το Διαδίκτυο είναι από τα ενδιαφέροντα στοιχεία της διοργάνωσης.
Οι καλλιτέχνες που είδαμε σε ένα πρώτο, γρήγορο, πέρασμα σε δύο χώρους της Μπιενάλε (Esperia, ΤΤΤ) σχηματοποιούν τον ευρύ χώρο του «ΑΝΤΙ» με έργα που αναφέρονται στον φασισμό (επισκεφθείτε το «Μέτωπο του Γερμανικού Μήλου»), στη θεοποίηση του σώματος και της ευεξίας, στη μόδα της αντίστασης, σατιρίζουν τον επιβαλλόμενο θετικισμό της ποπ κουλτούρας και –γιατί όχι– δημιουργούν καταφατικά στιγμιότυπα από αρνητικά φορτισμένους χαρακτήρες, σαν να βλέπουμε ένα επεισόδιο με τον δημοφιλή «συμπαθητικό» σίριαλ κίλερ Ντέξτερ.
Η αμφισημία και η πρόκληση είναι άλλωστε μέσα στους σκοπούς της έκθεσης.
6η Μπιενάλε Αθήνας, 26/10-9/12.