«Την Πρωτοχρονιά; Μα, θα την περάσω μόνη στο σπίτι μου και είμαι σίγουρη πως θα είναι υπέροχα. Δεν είναι καλύτερο αυτό από το να είμαι με τα παιδιά μου και τα εγγόνια μου και να έχουμε όλοι την αγωνία μήπως ο ένας κολλήσει τον άλλον; Να σκεφτόμαστε ότι πρέπει να απολυμάνουμε τα αλατοπίπερα και να ξαναβάλουμε τη μάσκα αφού φάμε τρεις μπουκιές; Οχι! Το πραγματικό πνεύμα των φετινών γιορτών είναι να προστατεύσουμε τον εαυτό μας και όσους αγαπάμε. Τα υπόλοιπα μπορεί να είναι ανούσιες κοινωνικότητες ή αχρείαστοι οικογενειακοί ψυχαναγκασμοί».
Η Πέγκυ Ζουμπουλάκη ακουγόταν κεφάτη από την άλλη πλευρά του τηλεφώνου και, όπως πάντα, έτοιμη να δει την καλή πλευρά μιας δύσκολης κατάστασης. «Ηδη έχω κάνει ανακοινώσεις πως, όταν με το καλό εμβολιαστούμε, θα κάνουμε μια γιορτή, ένα είδος αλλόκοτου πασχαλινού ρεβεγιόν. Θα φτιάξουμε αρνί με γέμιση γαλοπούλας ή θα σουβλίσουμε την ίδια τη γαλοπούλα για να σπάσουμε πλάκα και να ξεχάσουμε την ταλαιπωρία του 2020. Εχει τεράστια σημασία να μη χάνει κανείς τη διάθεση για χιούμορ, ό,τι και να συμβαίνει. Εγώ, λ.χ., που τέτοιες ημέρες θα στηνόμουν στις ουρές να πάρω δώρα για παιδιά και βαφτιστήρια, τώρα κάθομαι σπίτι και βλέπω σειρές. Αντί να κυκλοφορώ και να ψωνίζω για το τραπέζι του ρεβεγιόν, τα παραγγέλνω και μου έρχονται όλα εδώ, δίχως να κουνηθώ. Αντί να τρέχω στα κομμωτήρια να βάψω τα μαλλιά μου, συμβιβάζομαι με τη ρίζα που βλέπω στον καθρέφτη. Επίσης, σκέφτομαι ότι αν ήμουν νεότερη και ήμουν με κάποιον, θα ήμασταν αναγκαστικά όλη την ώρα μαζί και θα μου είχε βγει η ψυχή. Δεν είναι οι άνθρωποι για να περνάνε τόσο χρόνο μαζί.
Θα κάτσω, λοιπόν, σπίτι. Διαβάζω τα βιβλία μου, ακούω τις μουσικές μου, μαθαίνω τι συμβαίνει στον κόσμο και άμα περάσει και καμιά περίεργη μελαγχολική σκέψη από το μυαλό, λέω “Πεγκυ, πάρ’ το αλλιώς”. Νομίζω ότι η πανδημία μάς εκπαίδευσε ακριβώς σε αυτό: να μπορούμε να σκεφτόμαστε λοξά για να μη χάνουμε τον στόχο, που δεν είναι άλλος από το να εκτιμούμε κάθε μέρα της ζωής. Και γι’ αυτό, όταν ακούω ότι πολλοί άνθρωποι ετοιμάζονται να αλλάξουν χρονιά με μεγάλες παρέες, πραγματικά απορώ. Γυρίζουν την πλάτη στην πραγματικότητα, λες και ο ιός δεν τους αφορά. Συμβουλή, λοιπόν: Δεν θα πάθουμε απολύτως τίποτε αν μείνουμε σπίτι μόνοι ή δεν δούμε τους αγαπημένους μας. Θα κάνουμε μια τεράστια χάρη στον εαυτό μας, το προνόμιο της πραγματικής έγνοιας για εκείνον και για τους οικείους μας».
