Αλεπουδάκια, κουνάβια και νεοσσοί περιμένουν τη στήριξή μας, στην Αnima

Αλεπουδάκια, κουνάβια και νεοσσοί περιμένουν τη στήριξή μας, στην Αnima

2' 11" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Η άγρια πανίδα είναι η εθνική μας περιουσία. Η έγνοια γι’ αυτή μαρτυρεί πολλά για τη θεσμική επαγρύπνηση του κράτους και την ευαισθητοποίηση των ίδιων των πολιτών. Είναι ένας ακριβέστατος δείκτης για τα κακώς κείμενα, από το παράνομο κυνήγι έως τη χρήση φυτοφαρμάκων. Ωστόσο, ο αριθμός των ζώων και πτηνών που βρίσκονται τραυματισμένα έχει να κάνει και με την εποχή: «Ειδικά στα τέλη της άνοιξης και στις αρχές του καλοκαιριού, πάντα είχαμε πολύ περισσότερες εισαγωγές εδώ στην Anima. Εφέτος έχει ξεπεραστεί κάθε προηγούμενο. Αυτό συμβαίνει, κατ’ αρχάς διότι διανύουμε την αναπαραγωγική περίοδο και έτσι υπάρχουν πολλοί νεοσσοί αλλά και μωρά θηλαστικά που μας έρχονται από κάθε μέρος της Ελλάδας», λέει η Μαρία Γανωτή, επικεφαλής του Συλλόγου Προστασίας Αγριας Ζωής, που τα τελευταία χρόνια κάνει υποδειγματική δουλειά.

Αλεπουδάκια, κουνάβια και νεοσσοί περιμένουν τη στήριξή μας, στην Αnima-1
Νεοσσοί τυτώ. Στην Anima περιθάλπουν όλα τα ζωικά είδη.

«Ηδη παρατηρούμε μια αύξηση της τάξης του 60% σε σχέση με το παρελθόν. Αυτό ίσως να οφείλεται και στο γεγονός ότι χαίρουμε τεράστιας αναγνωρισιμότητας στον κόσμο, που προστρέχει στη βοήθειά μας όταν εντοπίσει ένα πουλί ή ένα ζωάκι σε ανάγκη», υπογραμμίζει στη στήλη. «Τις τελευταίες ημέρες μας φέρνουν αλεπουδάκια, κουναβάκια, λαγουδάκια αλλά και πολλά μικρά πουλιά. Στον σταθμό Α΄ Βοηθειών στην Καλλιθέα έχουμε αποφασίσει να τα περιθάλπουμε όλα, δίχως να δίνουμε προτεραιότητες σε κάποιο σπάνιο είδος. Ακόμα και ένα περιστέρι, ένα κοτσύφι, ένα σπουργίτι, θα έχει την ίδια περιποίηση όπως ένας αργυροπελεκάνος, ένα από τα μεγαλύτερα πουλιά που υπάρχουν, το οποίο έφθασε πριν από λίγες ημέρες και δυστυχώς δεν κατάφερε να ζήσει», συνεχίζει η Μαρία Γανωτή.

Αλεπουδάκια, κουνάβια και νεοσσοί περιμένουν τη στήριξή μας, στην Αnima-2
Ο αργυροπελεκάνος, που τελικά δεν κατάφερε να επιβιώσει.

Ενα πρόσθετο πρόβλημα της μεγάλης αύξησης των εισαγωγών, που ευτυχώς σταδιακά επιλύεται, είναι η συμμετοχή των εθελοντών, που ήταν πάντα καίρια για την Anima. «Κατά την πανδημία, για λόγους ασφαλείας του προσωπικού μας, στερηθήκαμε τις υπηρεσίες τους. Τώρα έχουμε πάλι λίγο τη βοήθειά τους. Οπως επίσης έχουμε στο πλευρό μας πολλούς νέους φοιτητές που κάνουν την πρακτική τους στο Βιολογικό, στο Γεωπονικό ή και στο Κτηνιατρικό Τμήμα του πανεπιστημίου. Ομως, δεν αρκεί. Αυτό στο οποίο προσβλέπουμε είναι τελικά να πάρει σάρκα και οστά η δέσμευση του υπουργείου Περιβάλλοντος και του υφυπουργού Γιώργου Αμυρά για τη δημιουργία στην Αττική ενός ειδικού χώρου για την περίθαλψη των άγριων ζώων και πτηνών. Εχει βρεθεί, μάλιστα, ειδική έκταση στην Πεντέλη, που θα μπορούσε σε δύο χρόνια να είναι έτοιμη».

Πολύπειρη και δραστήρια, η Μαρία Γανωτή πιστεύει πως όλες οι οργανώσεις που δραστηριοποιούνται στον τομέα πρέπει να έχουν ένα είδος σταθερής χρηματοδότησης, ώστε να μη δημιουργούνται θέματα εύρυθμης λειτουργίας όταν αυξάνονται κατακόρυφα οι ανάγκες σε προσωπικό ή εισαγωγές. Πάντως, μπορούμε και εμείς να ενισχύσουμε την Anima, μέσω των λογαριασμών που βρίσκονται στον ιστότοπό της.
 
[email protected]

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή