Η φωτογραφία πρωτομπήκε στη ζωή του όταν ήταν παιδί, χάρις στη μητέρα του Αννα Μαρία που του έκανε δώρο μια μηχανή Olympus. Ο θείος του Χουάν Κάρλος της Ισπανίας ήταν επίσης λάτρης του φακού και είχε πάθος με τα πορτρέτα. Δεκαετίες αργότερα συνειδητοποίησε, με την παρότρυνση της συζύγου του, πως δεν είναι μόνον μια συνήθεια, ένα χόμπι, αλλά ένας πολύ βασικός τρόπος να εκφράζει τα συναισθήματά του. Ετσι, εμβάθυνε περισσότερο και έχει μέχρι σήμερα εκθέσει τις λήψεις του στην Αυστραλία, στην Ντόχα, στην Κοπεγχάγη. Εδώ και λίγες ημέρες, μάλιστα, εκπροσωπεί την Ελλάδα στην Μπιενάλε Ντιζάιν του Λονδίνου.
Η διεθνής διοργάνωση αποτελεί ζεύξη ανάμεσα στο ντιζάιν, την καινοτομία και τη δημιουργικότητα. Εκθέτουν καλλιτέχνες από όλον τον κόσμο, και ο Νικόλαος παρουσιάζει μια σύνθεση που ταυτίζεται με την πατρίδα μας. Είναι μια εγκατάσταση με φωτισμένα και ενωμένα μεταξύ τους ελαιόδενδρα που αντανακλούν τη μορφή τους σε καθρέπτες και περιβάλλονται από ήχους της ελληνικής φύσης, προτρέποντάς μας να αναπολήσουμε συναισθήματα καταγωγής, συνένωσης και αποχωρισμού. Τίτλος της «Together».
Στόχος του είναι να εστιάσει στην αλληλεπίδραση ανθρώπου με το περιβάλλον, ιδιαίτερα στην περίοδο αυτή που η πανδημία ανάγκασε ολόκληρο τον πλανήτη να συνειδητοποιήσει πως η αλόγιστη εκμετάλλευση μπορεί να επιφέρει καταστροφικά αποτελέσματα. Πέρα από αυτό, η ομορφιά ήταν κάτι που τον ενέπνευσε από την αρχή. «Θυμάμαι πάντοτε ένα ρητό: Οταν βρισκόμαστε στην απέραντη φύση, κάνουν διακοπές τα μάτια μας», συνηθίζει να λέει, εξηγώντας τη μεγάλη σύνδεση που αισθάνεται με το χώμα αλλά και το Αιγαίο, το οποίο έχει πρωταγωνιστήσει σε μια ειδική ενότητα της δουλειάς του. Τα χρώματα σε αυτές τις φωτογραφικές συνθέσεις είναι τόσο εντυπωσιακά, που πολλοί θεωρούν ότι έχει επέμβει με διάφορες τεχνικές. Ως εικαστικός όμως πιστεύει στην ανόθευτη προσέγγιση της φωτογραφίας και ποντάρει στην υπομονή και στην τύχη για να έχει το αποτέλεσμα που επιθυμεί.
Ιδιαίτερος παράγοντας για να γνωρίσει καλύτερα την ομορφιά του πελάγους ήταν η συμμετοχή του στην οργάνωση Axion Hellas, μέσα από τη φιλανθρωπική δράση της οποίας επισκέφθηκε πολλά μικρά νησιά σε Αιγαίο και Ιόνιο. Μια ομάδα με φουσκωτά σκάφη που μεταφέρουν γιατρούς, εκπαιδευτικούς και επαγγελματίες άλλων ειδικοτήτων στα πιο απομακρυσμένα μέρη του χάρτη, του έδωσαν το προνόμιο να δει από κοντά γωνιές της χώρας μας που δεν είναι εύκολα προσβάσιμες. Τώρα αφήνει για λίγο το υγρό στοιχείο για να επιστρέψει στη γη και στα ελαιόδενδρα, σαν μια ωδή στο δένδρο που στέκει όρθιο από την αρχαιότητα και μας προσφέρει τα δικά του δώρα.
[email protected]