Λένε ότι το ελληνικό επιχειρείν πάσχει από την ασθένεια των τριών δέλτα. Δηλαδή; Η πρώτη γενιά δημιουργεί, η δεύτερη διατηρεί και η τρίτη διαλύει. Είναι πολύ λίγες οι εξαιρέσεις στον κανόνα, και σπάνια η πατρίδα μας έχει δει επιχειρηματικές οικογένειες να περνούν τη σκυτάλη από παππού σε δισέγγονο. Ισως φταίνε οι συνθήκες που δεν έχουν επιτρέψει συνεχή ευημερία για περισσότερο από δύο – τρεις δεκαετίες, ίσως η επιχειρηματική κουλτούρα που είναι αναιμική στην Ελλάδα. Ωστόσο, όσες επιχειρήσεις άντεξαν στον χρόνο έχουν θαυμάσια πράγματα να μας πουν, διότι συνοδοιπόρησαν μαζί μας. Εζησαν πολέμους, καταστροφές, αναγεννήσεις, η δική τους εξέλιξη είναι η δική μας ωρίμανση. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, τα Μπισκότα Παπαδοπούλου που έκλεισαν μία εκατονταετηρίδα. Την τραγανή τους διαδρομή μπορούμε να δούμε σε μια έκθεση που εγκαινιάστηκε πριν από λίγες ημέρες στο Μουσείο Μπενάκη Πειραιώς.
Η άκρη του νήματος είναι το 1916 στην Κωνσταντινούπολη, αλλά η οικογένεια αναγκάζεται να έρθει στην Ελλάδα μετά το 1922 και να εγκατασταθεί πλέον εδώ, ξεκινώντας από την αρχή με εφόδιο τις γνώσεις της στο πεδίο. Το πρώτο –και γνωστότερο έως σήμερα– προϊόν είναι το περίφημο Πτι-Μπερ, με τα δοντάκια και τη χαρακτηριστική γεύση. Με τη μετοίκηση των Παπαδόπουλων στην Ελλάδα αρχίζει στη χώρα μας και η ιστορία του ίδιου του μπισκότου. Παρά τους κλυδωνισμούς μέσα σε αυτά τα 100 χρόνια, η μπισκοτοποιία έκανε άλματα και το όνομά της ταυτίστηκε με τις πιο γλυκιές, παιδικές μας αναμνήσεις. Αξίζει λοιπόν η επίσκεψη στην έκθεση της Πειραιώς, όπου βλέπει κανείς όλες τις πτυχές που την απαρτίζουν: την ιστορία της, τον τρόπο παραγωγής των προϊόντων της, τη σημασία του εμπορικού σήματός της. Το αφιέρωμα, πέρα από όλα τα άλλα, δείχνει και κάτι ακόμα: πως, επιτέλους, περνάμε μια φάση που η επιχειρηματικότητα αποδαιμονοποιήθηκε και μπορούμε να τη δούμε μέσα από το κάτοπτρο της αλήθειας και όχι των ιδεοληψιών.
Τα εγκαίνια τελέστηκαν παρουσία της ΠτΔ, Κατερίνας Σακελλαροπούλου, η οποία τόνισε για την πορεία της εταιρείας: «Παρακολουθεί την Ιστορία του τόπου μας τον τελευταίο αιώνα, τις κορυφώσεις και τις καμπές της οικονομικής μας ανάπτυξης. Ενσωματώνει το μεράκι και τον ακάματο μόχθο τριών ή και τεσσάρων γενεών, την ευρηματικότητα και το επιχειρηματικό πνεύμα μιας οικογένειας που ξεκίνησε από την Κωνσταντινούπολη το 1916, πουλώντας τα τετράγωνα μπισκότα της με τα δοντάκια, φτιαγμένα κατ’ οίκον και σφραγισμένα με μια ξύλινη σφραγίδα με το οικογενειακό όνομα, στη μεγάλη οδό του Πέραν· που γνώρισε την προσφυγιά, τον πόλεμο και την επίταξη από τους Γερμανούς κατακτητές, έπαυσε τις εργασίες της, ξαναξεκίνησε μεταπολεμικά και κέρδισε επάξια τη θέση της στην ελληνική αγορά». Το αφιέρωμα θα διαρκέσει έως και τα τέλη Φεβρουαρίου.
