Το ατελιέ του ζωγράφου Γιώργου Ρόρρη είναι ένα παλιό σπίτι σε μια αθηναϊκή γειτονιά με πολλά συνεργεία. Μια και στα έργα του χρησιμοποιεί μοντέλα, δέχεται επισκέψεις από πολλές κοπέλες που ποζάρουν επαγγελματικά. Η διαδικασία είναι πολύωρη, καθημερινή και κρατάει καιρό μέχρι να ολοκληρωθεί ο πίνακας. Μια μέρα τον πλησίασαν κάποιοι μάστορες μεγαλύτερης ηλικίας από τα γειτονικά στενά, οι οποίοι βέβαια δεν έχουν ιδέα περί ζωγραφικής. Απλώς θεωρούν ότι ο Ρόρρης κατοικεί εκεί: «Θέλουμε να μάθουμε τι ακριβώς λες σε όλες αυτές τις καλλονές και τις γοητεύεις», του είπαν μεταξύ ζήλιας και απορίας. «Μια μπαίνει, άλλη βγαίνει, μόνος σου δεν μένεις». Το περιστατικό είναι αστείο, αλλά δείχνει την τεράστια σύνδεση που έχει η δουλειά του με τις γυναίκες. Αν και στην περυσινή του έκθεση στο Μουσείο Γουλανδρή της Ανδρου ανακαλύψαμε ολόκληρη τη θεματολογία του, τα γυναικεία του γυμνά έκλεψαν την παράσταση.
Ηταν λοιπόν πολύ ωραία η ιδέα να διοργανωθεί μια έκθεση που να εστιάζει ακριβώς σε αυτό το θέμα. Πριν από λίγες ημέρες εγκαινιάστηκε το αφιέρωμα «Γιώργος Ρόρρης, Γυναίκα: Εργα από τη Συλλογή Σωτήρη Φέλιου», στη Δημοτική Πινακοθήκη Κέρκυρας και Διαποντίων Νήσων. Η Πινακοθήκη συνεργάζεται εδώ και τρία χρόνια με τον συλλέκτη και αυτή η έκθεση δείχνει πως οι ζεύξεις μπορούν να λειτουργήσουν καταλυτικά ώστε να ταξιδεύει η ποιοτική ζωγραφική και στην ελληνική περιφέρεια. Στο παρελθόν έχουν παρουσιαστεί έργα του Τάσου Μαντζαβίνου και του Εδουάρδου Σακαγιάν. Ο νομικός έχει παρουσιάσει τμήματα της συλλογής του σε πολλά μέρη της Ελλάδας και στο εξωτερικό με την πεποίθηση ότι η τέχνη είναι δημόσιο αγαθό και όχι προσωπικό κτήμα. Δεν είναι τυχαία και η συνεργασία του ιδρύματος «Αλλη Αρκαδία» με την Google Art, όπου μέσα από την πλατφόρμα αναδεικνύεται συνεχώς η ποιοτική σύγχρονη ελληνική τέχνη.
Στην ατομική έκθεση περιλαμβάνονται 30 πίνακες, στους οποίους πρωταγωνιστεί η γυναικεία μορφή σε ποικίλες ηλικιακές φάσεις, στάσεις και στιγμές, πάντα σε οργανική και αδιάσπαστη ενότητα με τον ζωτικό χώρο του εργαστηρίου του ζωγράφου. «Ζωγραφίζω κυρίως γυναίκες γιατί με ενδιαφέρει η ετερότητα, ο άγνωστος κόσμος του άλλου που λέγεται γυναίκα», λέει ο Ρόρρης που έδωσε και δύο ομιλίες σε κοινό και καλλιτέχνες στα εγκαίνια, που ήταν στις 8 Απριλίου. «Και στις δύο περιπτώσεις αυτό που με έκανε ευτυχή ήταν το έντονο ενδιαφέρον από την πλευρά των ακροατών, οι ερωτήσεις που δέχτηκα, με προεξάρχουσα το πώς φτάνω να ζωγραφίσω ένα έργο», λέει ο καλλιτέχνης στη στήλη. «Η αλήθεια είναι πως όταν πιάνεις το πινέλο δεν γνωρίζεις ποιο θα είναι το τελικό αποτέλεσμα», τονίζει, υπενθυμίζοντας κάτι που έλεγε ο Γιάννης Μόραλης: «Η ζωγραφική είναι ένα άχραντο μυστήριο, δεν ξέρεις ποια μυστική δύναμη σου κινεί το χέρι». Πάντως σε μια ζοφερή εποχή σαν και αυτή που ζούμε, η τρυφερότητα του βλέμματος του ζωγράφου πάνω στο γυναικείο σώμα αλλά και στην ψυχική υπόσταση είναι ιαματική.
Η επιμελήτρια της έκθεσης, Ροζαλία Αδαμοπούλου, υπογραμμίζει με τη σειρά της: «Σε μια περίοδο γενικευμένης κρίσης, με πολλαπλά τα θύματα της έμφυλης βίας, ανακύπτει σχεδόν επιτακτικά η ανάγκη για μια τέχνη που σέβεται και εξυψώνει τη γυναικεία φύση. Στον αντίποδα της κυρίαρχης αισθητικής, της επίπλαστης και αψεγάδιαστης εικόνας, η τέχνη του Γιώργου Ρόρρη εμμένει στην προβολή της σύγχρονης γυναίκας όπως πραγματικά είναι, χωρίς εξιδανίκευση και ωραιοποίηση. Στόχος του είναι να αποτυπώσει τη σύγχρονη Ελληνίδα, την απλή καθημερινή γυναίκα της εποχής που αγωνίζεται και ζει τη δική της ζωή». Στα εγκαίνια έδωσε το «παρών» και η δήμαρχος Κέρκυρας Μερόπη Υδραίου, όπως και η υπεύθυνη σχεδιασμού και οργάνωσης της Πινακοθήκης Βάσω Καββαδία, η «κινητήριος δύναμη» πίσω από τα ωραία αφιερώματα. H έκθεση θα διαρκέσει μέχρι τα τέλη Μαΐου.
