Μέσα από τη δημοσιογραφία γνωρίζεις κάθε λογής ανθρώπους: μαχητικούς και παραιτημένους, ειλικρινείς και υποκριτές, αλτρουιστές και ναρκισσιστές, ευαίσθητους και αδιάφορους, χαρισματικούς και συνηθισμένους. Κάθε χρονιά σχηματίζεται μέσα μου μια πινακοθήκη προσώπων από συνεντεύξεις και ρεπορτάζ της χρονιάς, μια ετήσια σοδειά χαρακτήρων που μου αφήνει και την ανάλογη γεύση. Το 2023 φεύγει με αισιοδοξία επειδή είχα την τύχη να γνωρίσω τρεις σπάνιες περιπτώσεις νέων συμπατριωτών μας που ο καθένας στον τομέα του όχι μόνον έχει επιτύχει κάτι αξιοθαύμαστο, αλλά θα μπορούσε να είναι παράδειγμα προς μίμηση για όλους μας.
Οπως ο Δημήτρης Αδαμίδης, 4η γενιά ελαιοπαραγωγός και ιδιοκτήτης μαζί με τη μητέρα του και τον αδελφό του της εταιρείας «Κώνος» και του κτήματος Μιχελή στην Αλεξανδρούπολη. Τον Αύγουστο, η τεράστια πυρκαγιά αποτέφρωσε όλη την έκτασή τους με τις υπεραιωνόβιες ελιές της ποικιλίας Μάκρης. Τον Νοέμβριο, στα βραβεία του «Γαστρονόμου» που έγιναν στη γενέτειρά του, κέρδισε την πρώτη θέση για το καλύτερο ελαιόλαδο σε ολόκληρη την Ελλάδα ανάμεσα σε 40 ανταγωνιστές στις γευστικές δοκιμές που έκανε το περιοδικό με ειδικούς. Αυτό κι αν είναι ειρωνεία της τύχης! Να σου αναγνωρίζουν την πρωτιά και εσύ να αγναντεύεις 100 στρέμματα κάρβουνο. Ο 28χρονος Δημήτρης, γεωπόνος στο επάγγελμα, όχι μόνο δεν το έβαλε κάτω, αλλά ήδη άνοιξε μια καντίνα στην Αλεξανδρούπολη για βιοπορισμό. Και την άνοιξη πια θα δει αν μερικές από τις ελιές του θα ξαναπετάξουν πράσινα κλαδάκια από τους μαύρους κορμούς τους και ίσως μια μέρα ξανακαρπίσουν. Η αντοχή του είναι μάθημα ζωής.
Ο σαραντάρης Συριανός Δημήτρης Σταυρακόπουλος, με τη σειρά του, έκανε κάτι μοναδικό. Με αποκλειστικά δικούς του οικονομικούς πόρους που προήλθαν από τη δουλειά του και άπειρες ώρες προσωπικής εργασίας, κατάφερε τα τελευταία δέκα χρόνια να μετατρέψει ένα γκρέμι σε Μουσείο Κλωστοϋφαντουργίας της Ερμούπολης. Ηταν μια παλιά βιομηχανική μονάδα που λειτούργησε από το 1918 έως το 1986 και ύστερα παραδόθηκε στη φθορά του χρόνου. Ο ίδιος ανακάλυψε το εργοστάσιο και τα μηχανήματα μπαίνοντας στο κέλυφος από μια τρύπα στον τοίχο. Επεισε τους ιδιοκτήτες να του το νοικιάσουν με λογικό τίμημα και με ασύλληπτη υπομονή και εργατικότητα το μετέτρεψε σε ένα εντυπωσιακό μουσείο. Η δημιουργικότητά του δεν αναχαιτίστηκε ούτε από τα πιο μεγάλα εμπόδια. Είναι ο νεότερος δημιουργός τέτοιου θεσμού στην Ελλάδα.
Ο 39χρονος Φανούρης Κοντογιωργάκης είναι πατέρας τριών παιδιών, ιδιοκτήτης καταστημάτων με ποδήλατα στη Λέρο αλλά και πρωταθλητής ποδηλασίας. Μέσα στο 2023 επιδιόρθωσε εθελοντικά όλα τα αμαξίδια των αναπήρων στο νησί και κατάφερε ως εθελοντής δασοπυροσβέστης να γλιτώσει μια μεγάλη έκταση σβήνοντας εγκαίρως μια φωτιά. Για το νέο έτος αποφάσισε να δωρίσει στα πιο φτωχά παιδιά του νησιού δέκα ποδήλατα. Η Κατερίνα Σακελλαροπούλου πληροφορήθηκε την πρωτοβουλία του και έτσι τα έξοδα τα κάλυψε η Προεδρία της Δημοκρατίας. Εύχομαι το 2024 να αναδείξουμε ως δημοσιογράφοι περισσότερες τέτοιες ιστορίες και να παίρνουμε κουράγιο για την πατρίδα μας.