Μια ανθολογία με πολλά «μπουμπούκια»

Μια ανθολογία με πολλά «μπουμπούκια»

2' 34" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ

Μικροκύματα,

99+1 μικρο-διηγήματα

σελ. 189

Μ​​ένει κανείς άφωνος από το μέγεθος της ακρισίας. Το διοικητικό συμβούλιο της Εταιρείας Συγγραφέων κάλεσε τα μέλη του σωματείου να συμμετάσχουν με ανέκδοτο κείμενο μυθοπλασίας 550 λέξεων σε μιαν ανθολογία μικρο-διηγήματος. Δημιουργήθηκε έτσι ένας τόμος εκατό διηγημάτων γραμμένων από μέλη του κορυφαίου σωματείου των Ελλήνων δημιουργών – ο οποίος όμως εμφανίζει αξιοθρήνητη εικόνα, καθώς λίγα αναλογικά κείμενα καλύπτουν τις προδιαγραφές ενός καλού διηγήματος. (Δεν γνωρίζω την ποιότητα των προγενέστερων ανθολογιών της Εταιρείας «Τόποι της λογοτεχνίας», 2015 και «Τα πάθη της λογοτεχνίας», 2016 εκδ. Καστανιώτη, καθώς και τα περυσινά «Ξαφνικά παραμύθια» που, όπως τα φετινά «Μικροκύματα», κυκλοφόρησαν μαζί με την Εφημερίδα των Συντακτών.)

Ου παντός πλειν ες Κόρινθον. Πάνω από το ένα τέταρτο των μελών της Εταιρείας ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα του διοικητικού συμβουλίου θεωρώντας προφανώς πως το διήγημα –και μάλιστα το μικρό διήγημα– αποτελεί είδος που βρίσκεται εντός των συγγραφικών δυνατοτήτων τους. Ανάμεσα στους σκοπούς της Εταιρείας Συγγραφέων συγκαταλέγεται, εκτός από το να υπερασπίζεται την ελευθερία της έκφρασης, να υποστηρίζει τα επαγγελματικά συμφέροντα των μελών της και να συνεργάζεται με τα αντίστοιχα ξένα σωματεία, και το να διοργανώνει πολιτιστικές εκδηλώσεις, συναντήσεις, σεμινάρια και ημερίδες. Η δημιουργία μιας ανθολογίας ανήκει επομένως στις αρμοδιότητές της. Μέσα όμως από ποιες διαδικασίες; Η πρακτική του «call for papers» η οποία ίσχυσε όπως δηλώνεται και στην προκειμένη περίπτωση, αναγκαστικά συνοδεύεται από κάποιον υπεύθυνο, ο οποίος κρίνει ποιοι από τους προθυμοποιούμενους να συμμετάσχουν καλύπτουν τα κριτήρια ποιότητας της διοργάνωσης. Ο υπεύθυνος μπορεί να διοριστεί από το διοικητικό συμβούλιο, σε καμιά περίπτωση όμως δεν είναι το ίδιο το διοικητικό συμβούλιο απέναντι στο οποίο όλα τα μέλη του σωματείου είναι εξ ορισμού ισότιμα. Καθώς στον τόμο δεν αναγράφεται υπεύθυνος επιμελητής της έκδοσης, είναι προφανές πως δεν έγινε επιλογή παρά απλή συγκέντρωση κειμένων. Αυτό άλλωστε προκύπτει και από το προεισαγωγικό ευχαριστήριο του προέδρου της Εταιρείας, Γιώργου Χουλιάρα.

Την προχειρότητα σύνταξης των «Μικροκυμάτων» μαρτυρεί και η «Εισαγωγή» του μέλους του Δ.Σ. Ηρώς Νικοπούλου. «Τις δεκαετίες που ακολούθησαν τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο», μάς εξηγεί, «παρατηρήθηκε μια αναζωπύρωση του διηγήματος, που ως προς το μυθιστόρημα εθεωρείτο μέχρι τότε λογοτεχνία ήσσονος σημασίας». Πότε ακριβώς και από ποιους εθεωρείτο το διήγημα ήσσονος σημασίας σε σχέση με το μυθιστόρημα πριν από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο; Στην περίοδο που είδαν το φως τα διηγήματα του Τσέχοφ, του Μοπασάν, του Χένρι Τζέιμς, του Τζόις, του Κόνραντ, της Μάνσφιλντ, του Ροΐδη, του Παπαδιαμάντη ή του Θεοτόκη; «Φυσικά, το μικρό κείμενο», συνεχίζει η κ. Νικοπούλου, «υπήρχε από την αρχαιότητα, άλλοτε ως μύθος, άλλοτε ως απόφθεγμα ή ως γνωμικό, άλλοτε ως ανεκδοτολογική ιστορία εγκιβωτισμένη σε μεγάλες αφηγήσεις – όπως στον Ηρόδοτο, ωστόσο χωρίς αυτεπίγνωση και σχετική προθετικότητα». Τύχη βουνό επομένως για το μικρό κείμενο, που ύστερα από αιώνες ανεπίγνωστης παρουσίας κατόρθωσε να αποκτήσει σημασία μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Οσο για τον παιγνιώδη(;) τίτλο «Μικροκύματα», βρίσκεται ασφαλώς σε αναντιστοιχία με όσα κείμενα, ασχέτως μεγέθους, διαθέτουν θεματικές γύρω από νοσοκομεία, λευχαιμίες, σεισμούς, πανούκλες, ροές προσφύγων και πνιγμούς παιδιών. Μέσα σε τέτοια συμφραζόμενα, διηγήματα έμπειρων συγγραφέων όπως ο Τάσος Καλούτσας, ο Γεράσιμος Δενδρινός, η Κατερίνα Ηλιοπούλου, η Σοφία Νικολαΐδου, ο Κώστας Μαυρουδής, ο Γιώργος Σκαμπαρδώνης ή ο Μάκης Τσίτας, μοιάζουν μάλλον ορφανά.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή