Ο Χρήστος Πυθαράς γεννήθηκε το 1981. Σπούδασε σκηνοθεσία κινηματογράφου στο Εδιμβούργο. Είναι ο ιδρυτής και βασικός εισηγητής των πρακτικών σεμιναρίων σκηνοθεσίας του filmschool.gr. Eχει σκηνοθετήσει τρεις θεατρικές παραστάσεις και δύο μεγάλου μήκους ταινίες. Μετά τις «Λευκές μέρες» (2013), η «Παρουσία μου κάτω από τα πόδια σου» (2019) είναι η δεύτερη ποιητική του συλλογή, από τις εκδόσεις Αστάρτη.
Ο Χρήστος Πυθαράς
Ποια βιβλία έχετε αυτόν τον καιρό πλάι στο κρεβάτι σας;
Μια συλλογή διηγημάτων του Στίβεν Κινγκ και παλιά τεύχη των X-MEN στα ελληνικά, από τις εκδόσεις Μαμούθ.
Ποιος ήρωας/ηρωίδα λογοτεχνίας θα θέλατε να είστε και γιατί;
Θα μου άρεσε να είμαι κάποιος δευτερεύων χαρακτήρας στον περίεργο, χιουμοριστικό κόσμο του «A Confederacy of Dunces» του Τζον Κένεντι Τόουλ. Νέα Ορλεάνη και ο Ignatius –ένας από τους πιο ενδιαφέροντες λογοτεχνικούς χαρακτήρες– να κάνει τα δικά του.
Διοργανώνετε ένα δείπνο. Ποιους ποιητές ή συγγραφείς καλείτε, ζώντες και τεθνεώτες;
Τους Μπομπ Ντίλαν, Τσαρλς Μπουκόφσκι, Τζέιμς Τζόις, Τάσο Λειβαδίτη, Νίκο Καζαντζάκη, Φωτεινή Δράκου – καθισμένη δίπλα στον Μπουκόφσκι που μεθυσμένος προσπαθεί να της βάλει χέρι, Aλμπερ Καμύ, Tομ Γουέιτς και Mίλαν Kούντερα. Εγώ σε μια σκιερή γωνιά του δωματίου, να απολαμβάνω ένα ασύνδετο, ιδιοφυές και ετερόκλητο μωσαϊκό ανθρώπων.
Ποιο κλασικό βιβλίο διαβάσατε πρόσφατα για πρώτη φορά;
Ξεκίνησα τον «Οδυσσέα» του Τζέιμς Τζόις, τέλος καλοκαιριού. Είμαι ακόμα στη σελίδα 42.
Και ποιο είναι το βιβλίο που έχετε διαβάσει τις περισσότερες φορές;
Αν εξαιρέσω ποιητικές συλλογές του Μπουκόφσκι στις οποίες επανέρχομαι συχνά, μάλλον την «Πτώση» του Καμύ και τον «Λύκο της Στέπας» του Ερμαν Εσε.
Υπάρχει στην τελευταία σας συλλογή «Η παρουσία μου κάτω από τα πόδια σου» μια ιδέα ή εμμονή που να τη διατρέχει; Ή και περισσότερες από μία;
Η νοσταλγία παιδικών στιγμών και χρόνων, η όρεξη για σάρκα, ο φόβος του τετελεσμένου.
Προσευχή και ερωτική επιθυμία εναλλάσσονται ή/και ταυτίζονται στο βιβλίο;
Μάλλον. Το σεξ ως μυσταγωγία. Γίνεται όμως φανφαρονισμός όταν μπαίνεις στη διαδικασία να ορίσεις/αποσαφηνίσεις ο ίδιος την ατμόσφαιρα – αίσθηση που προσπαθείς να δημιουργήσεις με τους στίχους σου.
Εχετε Facebook, Twitter κ.τ.λ.; Υπάρχει καθόλου ποίηση εκεί μέσα;
Eχω Facebook. Το βασίλειο της επιφάνειας και του φαίνεσθαι (μου).