Τα «Επίκαιρα» της Ελένης Βλάχου δίπλα στην «Αιολική γη» του Ηλία Βενέζη μου έγνεφαν από τα ράφια. Οι παλιές εκδόσεις, από σπίτια που αδειάζουν, από βιβλιοθήκες που «αραιώνουν», από χέρια που αλλάζουν, έχουν γεμίσει την Αθήνα περισσότερο παρά ποτέ. Μερικά βιβλιοπωλεία έχουν δημιουργήσει και «γωνιά» με μεταχειρισμένα, περίπτερα στην Ακαδημίας, κυρίως, αλλά και αλλού έχουν μετατραπεί και σε παλαιοβιβλιοπωλεία, οι παλιές πιάτσες στην Ιπποκράτους και στη Χαρ. Τρικούπη ενισχύονται, αλλά και προς το Κολωνάκι, στην οδό Αλεξάνδρου Σούτσου 13, υπάρχει ο «Marco Polo».
Στην αρχή είχε βγει ένας πάγκος μόνο με παλιά βιβλία έξω από το κατάστημα ψιλικών στην Αλεξάνδρου Σούτσου, κοντά στη γωνία με τη Δημοκρίτου. Ωσπου πριν από λίγους μήνες έγινε η επέκταση στο διπλανό κατάστημα και ο «Marco Polo» έγινε κανονικό βιβλιοπωλείο γεμάτο θησαυρούς σε πολύ προσιτές τιμές. Παρά τις αντίξοες οικονομικές συνθήκες της αγοράς και παρά το γεγονός ότι τα βιβλία δεν κινούνται πολύ στην ελληνική πραγματικότητα, ο Σπύρος Λυκιαρδόπουλος και η σύζυγός του Σούλα Δημοπούλου επέμεναν και, χάρη στην αγάπη τους και στη γνώση τους για το βιβλίο, δίνουν ζωή κάθε μέρα στον «Marco Polo». Τους γνώρισα ως πελάτης και επέστρεφα γιατί είχα βρει εκδόσεις που ζητούσα από καιρό. Μου έκανε εντύπωση το πάθος για το βιβλίο. Ο Σπύρος και η Σούλα ξέρουν τι πωλούν, σου φέρνουν τις σειρές που ζητείς. «Εχετε τις παλιές εκδόσεις Φέξη;» τους είχα ρωτήσει. Ηρθε μια ντάνα. «Γαλαξία; Τα παιδικά του Πεχλιβανίδη; Μυριβήλη, βιβλία για την Αθήνα, μεταφρασμένη λογοτεχνία από το ’50;».
Αυτοί οι μικρόκοσμοι, που υπάρχουν σε όλες τις πόλεις του κόσμου όπου οι αναγνώστες είναι πολλοί, γεμίζουν και την καθημερινότητα της Αθήνας. Στο «Marco Polo» υπάρχουν καταχωρισμένες λίστες και πολλά καινούργια βιβλία από δεύτερο χέρι σε καλή κατάσταση. «Αγαπάμε αυτό που κάνουμε», μου λένε οι ιδιοκτήτες, που, όπως όλοι όσοι κάνουν αυτό το επάγγελμα στη σημερινή Ελλάδα, είναι ήρωες. Επιμένουν γιατί αγαπούν το βιβλίο και συνυπάρχουν σε μια αγορά που κινείται όπως μπορεί. Αν τηρούνται οι κανόνες, χώρος υπάρχει για όλους, αρκεί οι αναγνώστες να πειστούν ότι όσο αξίζει ένας καφές τόσο μπορεί να κοστίζει ένας θησαυρός.