Βραβεία Public 2019, εντυπώσεις και ολίγη κριτική

Βραβεία Public 2019, εντυπώσεις και ολίγη κριτική

1' 55" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Τα βραβεία βιβλίου Public 2019 που πραγματοποιήθηκαν στο Μέγαρο Μουσικής, στην Αίθουσα Τριάντη, την περασμένη Πέμπτη, ήταν ένα πολύ ευχάριστο γεγονός. Και μια έκπληξη επίσης: οι βραδιές απονομής λογοτεχνικών βραβείων συχνά χαρακτηρίζονται από πλήξη και σοβαροφάνεια. Συχνά, αλλά όχι πάντοτε. Τα τελευταία χρόνια, οι βραδιές απονομής των βραβείων του «Αναγνώστη» έχουν και αυτές αποκτήσει ένα χρώμα διαφορετικό.

Την περασμένη Πέμπτη όμως πιστεύω πως ξεπέρασε κάθε προσδοκία. Βεβαίως, τα Public μας έχουν συνηθίσει σε φροντισμένες βραδιές, με ζωηρή ατμόσφαιρα. Η τελευταία όμως είχε και κάτι ακόμη: πρώτον, οικονομία, και, δεύτερον, τη συμμετοχή της Ορχήστρας της Εθνικής Λυρικής Σκηνής υπό τη διεύθυνση του αρχιμουσικού Στάθη Σούλη.

Ως προς την οικονομία: η βραδιά, χάρη και στον παρουσιαστή Ορφέα Αυγουστίδη, κύλησε με ρυθμό, με μια ευχάριστη ροή που δεν έκανε «κοιλιές» παρά σε ελάχιστες περιπτώσεις, προς το τέλος κυρίως. Αποφεύχθηκαν οι χαιρετισμοί και οι τυπικές, ανούσιες ομιλίες και παρά την κατάμεστη αίθουσα υπήρχε στη σκηνή μια κάπως οικογενειακή ατμόσφαιρα. Οσο για την ορχήστρα της ΕΛΣ, ήταν πραγματικά εξαιρετική, τόσο στα ανοίγματα, τα περάσματα και το κλείσιμο της βραδιάς όσο και στη συνοδεία της ανακοίνωσης της τελικής λίστας κάθε βραβείου. Η συμμετοχή της λάμπρυνε μια πετυχημένη εκδήλωση.

Εμείς, ως «Κ», χαρήκαμε και για έναν ακόμα λόγο: μεταξύ των βραβευθέντων ήταν και ο «δικός μας» Νίκος Βατόπουλος, στην κατηγορία του non-fiction, για το βιβλίο του «Περπατώντας στην Αθήνα» (εκδ. Μεταίχμιο).

Ας κάνουμε όμως και ολίγη κριτική. Δύο πράγματα: πρώτον, γιατί από δεκατρείς κατηγορίες βράβευσης απουσιάζει το διήγημα; Δεν μπορείς να έχεις βραβείο «Ευ ζην», «ανεξάρτητο βιβλιοπωλείο», «Αξέχαστος ήρωας», «εκδοτικό αποτύπωμα» κ.ά. και να μην έχεις μία τόσο βασική κατηγορία. Υποθέτω ότι, επειδή είναι βραβεία κοινού, και ως γνωστόν, οι συλλογές διηγημάτων δεν «τραβάνε», λείπουν γι’ αυτόν τον λόγο. Κι όμως, κάθε χρόνο κυκλοφορούν αξιόλογες συλλογές διηγημάτων, κάποιες σημειώνουν αξιοπρεπή νούμερα πωλήσεων (ή κάνουν και την έκπληξη, όπως το «Γκιάκ» του Δημοσθένη Παπαμάρκου), είναι κρίμα να λείπουν από έναν τέτοιο θεσμό.

Το δεύτερο που θα ήθελα να σημειώσω είναι μάλλον πιο δύσκολο: πιστεύω πως κάθε λογοτεχνικό βραβείο πρέπει να συνοδεύεται από ένα, έστω και συμβολικό, χρηματικό ποσό. Αυτό δεν αφορά μόνον τα Public. Ειδικά όμως μια εταιρεία όπως τα Public θα περίμενε κάποιος ότι θα ξεχώριζε (και) σε αυτό. Η ηθική επιβράβευση δεν είναι καθόλου κακό να συνοδεύεται και από μια υλική. Ολα έχουν τον συμβολισμό τους. Ακόμα και ένα συμβολικό χρηματικό ποσό.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή