«Θεωρώ ότι θα πρέπει να αναγνωρίζονται οι άνθρωποι για τα επιτεύγματά τους και την αξία που αυτά προσδίδουν στην εξέλιξη της κοινωνίας. Αλλά μπορεί πολύ εύκολα να οδηγηθεί κανείς σε υπερβολές. Τρέφω μεγάλο σεβασμό για πολλούς ανθρώπους και τα κατορθώματα τους, αλλά δεν πιστεύω ότι αυτός ο θαυμασμός θα πρέπει να ξεπερνάει τα ίδια τα επιτεύγματα. Η φήμη δεν θα πρέπει να ξεπερνάει τις ίδιες τις πράξεις».
Την παραπάνω δήλωση έκανε ο Νιλ Αρμστρονγκ στον Τζέιμς Ρ. Χάνσεν το 2004, δύο χρόνια αφότου ο ομότιμος καθηγητής Ιστορίας του Πανεπιστημίου Ομπουρν της Αλαμπάμα άρχισε να γράφει και επισήμως τη βιογραφία του ζωντανού θρύλου που πάτησε πρώτος το πόδι του στη Σελήνη. Το βιβλίο «Πρώτος άνθρωπος: Η ζωή του Νιλ Ο. Αρμστρονγκ», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ροπή σε μετάφραση της Μαριάννας Τσάτσου, κάνει μια πλήρη περιστροφή γύρω από τον «πλανήτη» Αρμστρονγκ. Ενα από τα γνωρίσματα του αστροναύτη που πέρασε μια για πάντα στη συλλογική (και πλανητική θα λέγαμε) μνήμη ήταν η ταπεινότητά του και αξίζει να διαβαστεί είτε θέλετε να ζήσετε στη Γη ή στο φεγγάρι.
Ποτέ δεν πήραν τα μυαλά του αέρα, ποτέ δεν σκέφτηκε να ζήσει σαν σταρ του Χόλιγουντ, ούτε να κεφαλαιοποιήσει το κατόρθωμά του το οποίο μέχρι το 1969 υπήρχε μόνο στη σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας.
Εκείνη η χρόνια ήταν αδιαμφισβήτητα η χρονιά του Αρμστρονγκ, αλλά το κοσμοϊστορικό γεγονός επηρέασε με πολλούς τρόπους εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους που είτε βρίσκονταν μακριά ή πολύ κοντά στο Διαστημικό Κέντρο Κένεντι απ’ όπου εκτοξεύτηκε ο πύραυλος που μετέφερε τους πρώτους ανθρώπους στο φεγγάρι. Την ημέρα της εκτόξευσης βρέθηκε εκεί και ένας, ο μοναδικός, διαπιστευμένος Ελληνας δημοσιογράφος για την εφημερίδα «Βραδυνή», που δεν ήταν άλλος από τον Διονύση Σιμόπουλο. Οπως διαβάζουμε στο αυτοβιογραφικό βιβλίο «Από τα Ψηλαλώνια στο Φεγγάρι», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο με αφορμή τα 50 χρόνια από την πρώτη προσσελήνωση, η μετέπειτα πορεία του Διονύση Σιμόπουλου συνδέθηκε με τη Σελήνη και το Διάστημα, και ο επί δεκαετίες διευθυντής του Ευγενιδείου Πλανηταρίου (και τακτικός συνεργάτης της «Κ») συνέβαλε στην εκλαΐκευση της αστροφυσικής και στην επαφή των νεότερων γενεών με την αστρονομία και τη μαγεία του Διαστήματος.
Ενα διαφορετικό ταξίδι στο Διάστημα, και μάλιστα στους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος, έκανε και ο διεθνούς φήμης επιστήμονας Σταμάτης Κριμιζής. Στο βιβλίο του «Ταξίδι στο ηλιακό σύστημα» των εκδόσεων Παπαδόπουλος, ο κ. Κριμιζής, επί χρόνια διευθυντής του Τμήματος Διαστημικής στο Εργαστήριο Εφαρμοσμένης Φυσικής του Πανεπιστημίου Τζονς Χόπκινς, εξιστορεί τα διαστημικά του ταξίδια που ξεκίνησαν από τον Βροντάδο της Χίου. Από εκεί βρέθηκε να σπουδάζει στις ΗΠΑ και να κατασκευάζει επιστημονικά όργανα σχεδόν για όλες τις αποστολές της NASA από τα Voyager και μετά, αποδεικνύοντας πως όλα είναι δυνατά αρκεί να έχεις στόχους και επιμονή, ίσως διαστημική μερικές φορές.
Είναι γνωστό ότι η παραμονή στο Διάστημα επηρεάζει τον ανθρώπινο οργανισμό καθώς δεν είμαστε φτιαγμένοι για να ζούμε σε συνθήκες μηδενικής βαρύτητας. Αν σκεφτήκατε ποτέ ένα ταξίδι στα άστρα με τις αποστολές που σχεδιάζει ο Ελον Μασκ ή ο Τζεφ Μπέζος, καλύτερα να διαβάσετε ένα βιβλίο αφιερωμένο στον άνθρωπο που κατέχει το ρεκόρ συνεχόμενης παραμονής στα άστρα. Ο βετεράνος αστροναύτης Σκοτ Κέλι έγραψε το βιβλίο «Αντοχή», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ροπή σε μετάφραση της Στέλλας Τσικρικά, όπου περιγράφει την πορεία της ζωής του μέχρι τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, τις δυσκολίες της ζωής στο Διάστημα και την πεποίθησή του ότι ο πλανήτης Αρης είναι ο επόμενος σταθμός στην ιστορία της διαστημικής εξερεύνησης.
Πώς θα γίνει όμως ένα ταξίδι στον Αρη; Πώς θα ζήσουμε μέχρι να φτάσουμε εκεί; Θα μας βοηθήσουν τα ρομπότ να χτίσουμε βάσεις και αποικίες; Είναι το πεπρωμένο του ανθρώπου να ζήσει μακριά από τη Γη;
Η καταστροφή της Γης
Σε αυτά και σε πολλά ακόμη ερωτήματα επιχειρεί να απαντήσει ο καθηγητής Θεωρητικής Φυσικής στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης Μίκιο Κάκου, στο βιβλίο «Το μέλλον της ανθρωπότητας» των εκδόσεων Τραυλός, σε μετάφραση Βαγγέλη Πρατικάκη. Για τον καθηγητή είναι βέβαιη η καταστροφή του πλανήτη μας, αν όχι από εμάς τους ίδιους, τότε από κοσμικά αίτια σε μερικά δισεκατομμύρια χρόνια, πράγμα που σημαίνει ότι η μετακόμιση του ανθρώπινου είδους είναι πια τεχνικό θέμα. «Είναι τόσο αναπόφευκτο όσο και οι νόμοι της φυσικής ότι η ανθρωπότητα θα αντιμετωπίσει μια μέρα κάποιο γεγονός μαζικής εξαφάνισης. Το ερώτημα είναι αν εμείς, όπως οι πρόγονοί μας, θα έχουμε το κίνητρο και την αποφασιστικότητα να επιζήσουμε ή ακόμα και να ευημερήσουμε», γράφει ο καθηγητής.
Το βιβλίο του Μίκιο Κάκου βρίθει από αναφορές σε σπουδαίους συγγραφείς επιστημονικής φαντασίας. Οι περισσότεροι άλλωστε επιστήμονες, αστροναύτες ή «επαγγελματίες» του Διαστήματος εντοπίζουν το αρχικό τους ενδιαφέρον στον σπόρο της περιέργειας που έβαλε μέσα τους μια ιστορία. Οι ιστορίες για τα αστέρια είναι τόσο παλιές όσο ο ανθρώπινος πολιτισμός και αυτό μας το θυμίζουν οι εκδόσεις Καπόν με το βιβλίο-εγχειρίδιο «Κοιτάζοντας τα αστέρια» της Σάρας Γκίλινχαμ σε πρόλογο του Διονύση Σιμόπουλου και μετάφραση του Ηλία Μαγκλίνη. Στη φροντισμένη αυτή έκδοση καταγράφονται όλες οι ιστορίες πίσω από τους 88 αναγνωρισμένους αστερισμούς, όπως και το πώς εντοπίζονται, καθώς περιλαμβάνει πρακτικούς, χρηστικούς χάρτες και οδηγούς του ουρανού ανά μήνα για τους μικρούς και μεγάλους επίδοξους αστρονόμους που στέκονται κάθε τόσο με το βλέμμα ψηλά στον έναστρο ουρανό.
