Το «1917» του Ερνεστ Χέμινγουεϊ

Το «1917» του Ερνεστ Χέμινγουεϊ

2' 0" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Αφού είδε –και θαύμασε– το «1917» του Σαμ Μέντες, ο κύριος Γκρι θυμήθηκε το αντίστοιχο «1917» του Ερνεστ Χέμινγουεϊ.

Στα δεκαοκτώ του μόλις χρόνια, λοιπόν, ο εκκολαπτόμενος ρεπόρτερ, και μετέπειτα νομπελίστας συγγραφέας, σπεύδει από τους πρώτους να καταταγεί, με το που η Αμερική μπαίνει στον πόλεμο τον Απρίλιο του 1917. Λόγω μιας πάθησης στα μάτια δεν γίνεται αποδεκτός, επιμένει ωστόσο και σύντομα βρίσκεται στο ιταλικό μέτωπο ως εθελοντής του ιταλικού Ερυθρού Σταυρού, απ’ όπου σημειώνει γεμάτος έξαψη: «Αισθάνομαι ότι βρίσκομαι στην πιο σημαντική δημοσιογραφική αποστολή και ότι καλύπτω τη μεγαλύτερη είδηση της χρονιάς».

Το «1917» του Χέμινγουεϊ συμβαίνει το 1918: Τη νύχτα της 8ης Ιουλίου του 1918, επισκεπτόμενος ακροαστικό φυλάκιο των Ιταλών κοντά στη Φοσάλτα, κι ενώ μοιράζει σοκολάτες, τσιγάρα και ταχυδρομικές κάρτες, και οι στρατιώτες γελούν με την ιταλική προφορά του, οι Αυστριακοί βάλλουν κατά των θέσεών τους με οβίδες πυροβολικού, όλμους και πολυβόλα.

Διακόσια τριάντα επτά θραύσματα όλμων θα σφηνωθούν στο σώμα του. Το πιο σοβαρό τραύμα είναι στο δεξί του γόνατο, από ριπή πολυβόλου. Για να μειώσει την αιμορραγία, ο «Χεμ» σβήνει αναμμένα τσιγάρα πάνω στα τραύματά του.

Παρότι τραυματισμένος, σέρνεται προς τα μετόπισθεν, κάτω από συνεχόμενα πυρά, τραβώντας μαζί του έναν Ιταλό τραυματία. Επειτα από περίπου εκατό μέτρα τον παραδίδει σε ασφαλή χέρια και χάνει τις αισθήσεις του.

Η περιοχή βομβαρδίζεται ακόμη από το εχθρικό πυροβολικό και η μεταφορά του αναίσθητου Χέμινγουεϊ δεν είναι εύκολη υπόθεση. Καταφύγιο δεν υπάρχει και οι δύο τραυματιοφορείς που έχουν αναλάβει τη μεταφορά του, τον αποθέτουν βίαια κάθε τόσο στο έδαφος, μετακινούμενοι στα σύντομα διαλείμματα ανάμεσα στις εκρήξεις.

Κάποια στιγμή ο Χέμινγουεϊ συνέρχεται και, όπως θα διηγηθεί μετά, συνειδητοποιεί ότι βρίσκεται ανάμεσα σε πτώματα και ετοιμοθάνατους. Μέσα στους επόμενους τρεις μήνες, καθηλωμένος σε αμερικανικό νοσοκομείο στο Μιλάνο, υποβάλλεται σε 12 επεμβάσεις προκειμένου να αφαιρεθούν τα σφηνωμένα θραύσματα, αλλά και για να του σώσουν το γόνατο.

Η σύντομη αυτή πολεμική εμπειρία θα του αφήσει ποικίλα προβλήματα νευρολογικής φύσης. Ο κύριος Γκρι λέει, όμως, πως το σοβαρότερο ψυχικό τραύμα θα το υποστεί στο νοσοκομείο: εκεί θα συνάψει ερωτικό δεσμό με την κατά έξι χρόνια μεγαλύτερή του νοσηλεύτρια Aγκνες, η οποία τον φροντίζει. Τρελός από έρωτα, όταν τη ζητήσει σε γάμο, εκείνη θα αρνηθεί. «Παραείναι παιδί για εκείνη», θα του δηλώσει και θα αρραβωνιαστεί έναν Ιταλό αξιωματικό.

Ο νεαρός Eρνεστ καταρρακώνεται φυσικά. Δέκα χρόνια μετά, στο μυθιστόρημα «Αποχαιρετισμός στα όπλα», το ειδύλλιο θα αναβιώσει ως μυθοπλασία. Στο τέλος, ο συγγραφέας «σκοτώνει» την πρώην αγαπημένη του…

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή