ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ
Τα όνειρα εξαφανίστηκαν
εκδ. Μέθεξις, σελ. 24
«Αν είσαι αστροναύτης, πάρε το διαστημόπλοιό σου και πήγαινε στο Διάστημα. Μετά, βρες τη Μεγάλη Αρκτο και ένωσε τα άστρα που τη σχηματίζουν με μια άσπρη κιμωλία. Η αρκούδα αμέσως θα ζωντανέψει. Εσύ, πήδα πάνω της και αυτή αμέσως θα σε οδηγήσει σε ένα μυστικό πέρασμα. Μπες μέσα και αμέσως θα βρεθείς… στη χώρα των ονείρων!».
Οκτώ ετών ήταν η Κωνσταντίνα Αναγνωστοπούλου όταν ξεκίνησε να πλάθει την ιστορία της βασίλισσας Γαλήνιας και της υπέροχης Χώρας των Ονείρων όπου όλοι είναι χαμογελαστοί, γιατί τις νύχτες, σαν χαρτοπόλεμος, πέφτουν όμορφα όνειρα και γλυκαίνουν τον ύπνο τους.
Στην αρχή κρατούσε σημειώσεις με τις ιδέες της και τις μοιραζόταν με τους γονείς της, που στη συνέχεια ανέλαβαν να δακτυλογραφούν την αφήγησή της στον υπολογιστή. Και οι τρεις τους άρχισαν να ταξιδεύουν από την όμορφη οδό Μοσχοβιλιστέου με τα λουλούδια και τους μυρωδάτους βασιλικούς, όπου γεννήθηκε η ηρωίδα της η Ελενίτσα, ώς το κρησφύγετο του μοχθηρού Μηγαλήνιου και από το ονειρεμένο κάστρο ώς το ξέφωτο με το μπαούλο των ονείρων, ακολουθώντας τις περιπέτειες των χαριτωμένων ηρώων που ύφαινε η αχαλίνωτη φαντασία της πολυτάλαντης Κωνσταντίνας.
Κέφι και ενθουσιασμός
Κάθε σελίδα και μια έκπληξη, μια συναρπαστική περιπέτεια, με χαρακτήρες αναγνωρίσιμους από κάθε παιδικό παραμύθι, αλλά ταυτόχρονα ευφάνταστους και μοναδικούς, γραμμένους σε απλή γλώσσα, αλλά με κέφι και ενθουσιασμό – και τα δύο μεταδοτικά.
Η ιστορία ξεκινά σαν παιδικό παραμύθι, με βασίλισσα, παλάτι, κακό (αδελφό, όχι λύκο), μια απαγωγή, τον σφετερισμό του θρόνου, σύντομα όμως μετατρέπεται σε μια περιπέτεια μυστηρίου, με δύο μικρά κορίτσια, την Ελενίτσα και τη Μαρία, σε ρόλο ντέτεκτιβ, ίχνη και στοιχεία, ανυποψίαστα θύματα, συνήθεις ύποπτους, και φυσικά ένα ευτυχισμένο τέλος για όλους (ή σχεδόν).
Κάθε σκηνή ξετυλίγεται με ορμή, μέσα από ζωηρές, ενθουσιώδεις περιγραφές, γεμάτες χρώματα, αρώματα, συναισθήματα, μαγεία. Σαν την αφήγηση μιας συναρπαστικής μέρας, μιας χαρούμενης στιγμής· με ανεμελιά, με μεράκι, με έμφαση στις λεπτομέρειες που νοστιμίζουν την ιστορία.
Μπορεί κανείς σχεδόν να ακούσει την παιδική φωνή της καθώς διηγείται, ενώ τα μάτια της λάμπουν από ενθουσιασμό, να νιώσει τις λέξεις να στριμώχνονται στο στόμα της, να τις αφουγκραστεί καθώς κατρακυλούν ώς την άκρη της γλώσσας της, πριν προσγειωθούν στην οθόνη του υπολογιστή, οδηγημένες από το σίγουρο χέρι των γονιών της.
Στα δωμάτια του ονειρεμένου κάστρου χώρεσε κι άλλες μεγάλες αγάπες της, το τραγούδι, τον χορό, τη ζωγραφική, αφιερώνοντάς τους ολόκληρα δωμάτια. Τις πρώτες εικόνες για την εικονογράφηση του βιβλίου της άλλωστε τις έκανε η ίδια. Το σύνολο της εικονογράφησης ανέλαβε ο Δημήτρης Δημαρέλος.
Το εξώφυλλο του βιβλίου που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μέθεξις. Η συγγραφέας του, η μικρούλα Κωνσταντίνα Αναγνωστοπούλου, δεν είναι πια κοντά μας…
Η Κωνσταντίνα Αναγνωστοπούλου σε ηλικία μόλις 10 ετών διεγνώσθη με καρκίνο στον εγκέφαλο. Για την ολοκλήρωση του βιβλίου της χρειάστηκε να ξεπεράσει πολλά εμπόδια.
Οι θεραπείες της επηρέασαν την ομιλία της, φτώχυναν το λεξιλόγιό της, δεν κατάφεραν ωστόσο να εμποδίσουν τη φαντασία της, που συνέχιζε απτόητη, σαρωτική, να γεννά νέες ιδέες για το μεγάλο ταξίδι των ηρώων στη χώρα των ονείρων.
Ηταν αποφασισμένη να τελειώσει την αφήγησή της, ακόμη κι όταν οι λέξεις έμοιαζε να την εγκαταλείπουν, μαζί με τις δυνάμεις της. Στη διάρκεια αυτής της μάχης δεν θάμπωσε στιγμή το χαμόγελό της ούτε έχασε την αισιοδοξία της. Πίστευε, όπως βάζει την Ελενίτσα να λέει στις σελίδες του βιβλίου, ότι «πάντα το καλό νικά… κι εγώ θα σκέφτομαι θετικά».
Η Κωνσταντίνα τελικά πριν από λίγους μήνες ταξίδεψε στη χώρα των ονείρων, εκεί όπου η ίδια είχε φανταστεί τα όνειρα να πέφτουν σαν χαρτοπόλεμος από τον ουρανό. Το βιβλίο που άφησε πίσω της συνεχίζει να σκορπίζει απλόχερα μαγεία και χαμόγελα.
Τα έσοδα από τις πωλήσεις του βιβλίου «Τα όνειρα εξαφανίστηκαν» διατίθενται για την ενίσχυση του Συλλόγου Γονιών Παιδιών με Νεοπλασματική Ασθένεια «Φλόγα».