ΤΖΟΝΑΘΑΝ
ΦΡΑΝΖΕΝ
Το τέλος του τέλους της Γης. Δοκίμια
μτφρ. Γιώργος – Ικαρος Μπαμπασάκης,
εκδ. Ψυχογιός, 2020,
σελ. 305
Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Δέκα κανόνες για τον μυθιστοριογράφο»:
1. Ο αναγνώστης είναι φίλος, δεν είναι ανταγωνιστής ούτε θεατής.
2. Η μυθοπλασία που δεν είναι μια προσωπική περιπέτεια του συγγραφέα στο τρομακτικό ή στο άγνωστο δεν αξίζει παρά μονάχα για το παραδάκι.
3. Ποτέ μη χρησιμοποιείς τη λέξη «έπειτα» ως σύνδεσμο – έχουμε το «και» για τούτο τον σκοπό. Το να υποκαθιστάς το «και» με το «έπειτα» είναι το ημίμετρο του οκνηρού ή άμουσου και κωφού στις τονικότητες συγγραφέα απέναντι στο πρόβλημα των πολλών «και» σε μια σελίδα.
4. Γράφε στο τρίτο πρόσωπο, εκτός κι αν σου προσφερθεί ένα πραγματικά ακαταμάχητο πρώτο πρόσωπο.
5. Οταν η πληροφορία προσφέρεται δωρεάν και γίνεται παγκοσμίως προσιτή, υποβαθμίζεται η αξία της εμπεριστατωμένης έρευνας για την προετοιμασία του μυθιστορήματος.
6. Η πιο αυθεντική αυτοβιογραφική μυθοπλασία απαιτεί αυθεντική επινοητικότητα. Κανείς ποτέ δεν έγραψε πεζογράφημα πιο αυτοβιογραφικό από τη «Μεταμόρφωση».
7. Βλέπεις πιο πολλά όταν κάθεσαι παρά όταν τρέχεις στο κατόπι των πραγμάτων.
8. Είναι αμφίβολο ότι γράφει καλή λογοτεχνία όποιος είναι καλωδιωμένος με το Διαδίκτυο στον χώρο της δουλειάς του.
9. Τα ενδιαφέροντα ρήματα σπανίως έχουν μεγάλο ενδιαφέρον.
10. Πρέπει να αγαπήσεις προτού γίνεις αμείλικτος.